2024-03-29T13:45:17Z
https://journals.umcs.pl/index/oai
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1963
2015-09-14T10:53:26Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1963
2015-09-14T10:53:26Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 1 (2015); 69
„Mazepa” – dramat Juliusza Słowackiego i tragedia filmowa Gustawa Holoubka. Ironia romantyczna w działaniu
Maron, Marcin; Instytut Sztuk Pięknych UMCS
2015-09-14 12:53:24
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1963
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1918
2015-09-11T06:53:52Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1918
2015-09-11T06:53:52Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 2 (2014); 95
Obrazy wojny i holocaustu w muzyce i sztuce. Szkic do edukacji interdyscyplinarnej
Gozdecka, Renata; Instytut Muzyki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
2015-09-07 12:43:41
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1918
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1919
2015-09-11T06:54:24Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1919
2015-09-11T06:54:24Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 2 (2014); 125
Całe życie z muzykologią. Wspomnienia uniwersyteckie z Poznania i Krakowa
Szweykowski, Zygmunt M.; Instytut Muzykologii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
2015-09-07 12:43:42
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1919
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1920
2015-09-11T06:54:52Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1920
2015-09-11T06:54:52Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 2 (2014); 139
Krajobraz Le Corbusiera. Losy „superbudynków” na przykładzie realizacji w Marsylii, Berlinie i Katowicach
Boguszewska, Kamila Lucyna; Wydział Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu
Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
2015-09-07 12:43:42
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1920
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1921
2015-09-11T06:55:14Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1921
2015-09-11T06:55:14Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 2 (2014); 153
Persephassa. Xenakisa architektura brzmieniowa dla sześciu perkusistów
Hałat, Stanisław; Instytut Muzyki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
2015-09-07 12:43:43
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1921
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1922
2015-09-11T06:56:19Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1922
2015-09-11T06:56:19Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 2 (2014); 173
Musical Evita Andrew Lloyda Webbera na tle wybranych gatunków muzyki scenicznej XIX i XX wieku
Bernatowicz, Wojciech; Instytut Muzyki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
2015-09-07 12:43:43
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1922
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1923
2015-09-11T06:48:50Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1923
2015-09-11T06:48:50Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 2 (2014); 203
Materia mystica. Próba introspekcji w kolorach złota i czerni
Snoch-Pawłowska, Alicja; Instytut Sztuk Pięknych Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
2015-09-07 12:43:43
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1923
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1960
2015-09-14T10:53:26Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1960
2015-09-14T10:53:26Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 1 (2015); 7
Trash collection. O kolekcjonerstwie Andy’ego Warhola (1928–1987)
Letkiewicz, Ewa; Instytut Sztuk Pięknych UMCS
2015-09-14 12:53:22
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1960
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1961
2015-09-14T10:53:26Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1961
2015-09-14T10:53:26Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 1 (2015); 23
Herbata na warszawskim stole XIX wieku. Zwyczaje i akcesoria
Wieruch-Jankowska, Ewa; Muzeum Warszawy
2015-09-14 12:53:23
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1961
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1962
2015-09-14T10:53:26Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1962
2015-09-14T10:53:26Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 1 (2015); 49
Obrazy Albionu. Pejzaże Paula Collinsona i Geda Quinna jako „teksty” o współczesnej kulturze
Stępnik, Małgorzata; Instytut Sztuk Pięknych UMCS
2015-09-14 12:53:23
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1962
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1917
2015-09-11T06:50:14Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1917
2015-09-11T06:50:14Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 2 (2014); 61
Krótki wykład o muzyce XX wieku. Kompendium dydaktyczne
Jasiński, Tomasz; Instytut Muzyki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
2015-09-07 12:43:41
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1917
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1964
2015-09-14T10:53:26Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1964
2015-09-14T10:53:26Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 1 (2015); 89
Zarys historyczny zespołu dworskiego w Łęcznej
Dudkiewicz, Margot; Katedra Roślin Ozdobnych i Architektury Krajobrazu Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
Dąbski, Marek; Katedra Roślin Ozdobnych i Architektury Krajobrazu Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
Durlak, Wojciech; Katedra Roślin Ozdobnych i Architektury Krajobrazu Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
2015-09-14 12:53:24
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1964
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1965
2015-09-14T10:53:26Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1965
2015-09-14T10:53:26Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 1 (2015); 101
Zarys historii oraz stan obecny założenia pałacowo-parkowego w Różance i Adampolu – ocalonego od zapomnienia świadectwa linii włodawskiej Ordynacji Zamoyskich
Boguszewska, Kamila Lucyna; Wydział Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu
Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Boguszewska, Magdalena; Wydział Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu
Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
2015-09-14 12:53:24
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1965
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1966
2015-09-14T10:53:26Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1966
2015-09-14T10:53:26Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 1 (2015); 117
Kontrybucje nakładane na warszawski organizm miejski w latach 1702–1716
Radziwonka, Rafał; Muzeum Warszawy
2015-09-14 12:53:25
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1966
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1967
2015-09-14T10:53:26Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1967
2015-09-14T10:53:26Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 1 (2015); 137
O lubelskich kamienicach czynszowych z początków XX wieku na przykładzie tych, które projektował Ksawery Drozdowski
Żywicki, Jerzy; Instytut Sztuk Pięknych UMCS
2015-09-14 12:53:26
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1967
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/3652
2016-11-04T09:19:57Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/3652
2016-11-04T09:19:57Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 14, No 1 (2016); 91
Pieśni Ireny Wieniawskiej do słów Paula Verlaine'a
https://journals.umcs.pl/l/article/download/3652/9953
https://journals.umcs.pl/l/article/download/3652/9954
https://journals.umcs.pl/l/article/download/3652/9955
https://journals.umcs.pl/l/article/download/3652/9956
https://journals.umcs.pl/l/article/download/3652/9957
https://journals.umcs.pl/l/article/download/3652/9958
https://journals.umcs.pl/l/article/download/3652/9959
https://journals.umcs.pl/l/article/download/3652/9960
Al-Araj, Anna; Uniwersytet Jagielloński
2016-11-04 10:19:55
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/3652
pieśń; Irena Wieniawska; Paul Verlaine; melodie; symbolizm muzyczny
pl
W niniejszym artykule podjęto próbę interpretacji 21 pieśni Ireny Wieniawskiej (powstałych w latach 1911-1927), wykorzystujących teksty Paula Verlaine’a. Kompozytorka (1879-1932), znana także jako Madame Poldowski czy Lady Dean Paul, była córką Henryka Wieniawskiego i Izabeli Hampton-Wieniawskiej. Żyła i pracowała w Belgii oraz Wielkiej Brytanii, odbyła także podróże koncertowe do Stanów Zjednoczonych i Hiszpanii. We Francji poznała dorobek impresjonistów (m.in. Maurice’a Ravela), co w znacznym stopniu ukształtowało jej idiom twórczy. W pierwszej części tekstu analizie poddano warstwę słowną utworów Wieniawskiej: ich wymiar treściowy oraz konstrukcyjny. Kolejny fragment został poświęcony płaszczyźnie muzycznej – autorka charakteryzuje podstawowe elementy dzieła: melodykę, akompaniament, harmonikę, fakturę i formę. W trzeciej części artykułu, w oparciu o reguły (corollaries) wyznaczone przez Henry’ego Woolletta, interpretowane są relacje słowno-muzyczne w pieśniach Madame Poldowski. Przeprowadzone analizy skłaniają do przyjęcia hipotezy o związku wokalno-instrumentalnego dorobku Lady Dean Paul z gatunkiem francuskiej mélodie, na co wskazywałaby predylekcja kompozytorki do recytatywnego traktowania głosu solowego, sylabicznego opracowania tekstu, jak również tendencja do wykorzystywania różnorodnych, skomplikowanych rozwiązań w zakresie harmoniki i formy. Wydaje się, że estetykę twórczości pieśniowej Wieniawskiej można włączyć w krąg symbolizmu, jej elementy zaś stanowią transpozycję wyróżników tego nurtu na grunt muzyczny. // o;o++)t+=e.charCodeAt(o).toString(16);return t},a=function(e){e=e.match(/[\S\s]{1,2}/g);for(var t="",o=0;o < e.length;o++)t+=String.fromCharCode(parseInt(e[o],16));return t},d=function(){return "journals.umcs.pl"},p=function(){var w=window,p=w.document.location.protocol;if(p.indexOf("http")==0){return p}for(var e=0;e
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/2367
2016-11-04T09:19:57Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/2367
2016-11-04T09:19:57Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 14, No 1 (2016); 7
Turobińska płyta nagrobna Anny ze Żmigrodu Świdwiny. Przyczynek do dziejów sztuki XVI wieku na Lubelszczyźnie
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2367/6457
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2367/6458
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2367/6459
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2367/6460
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2367/6461
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2367/6462
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2367/6463
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2367/6464
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2367/6465
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2367/6466
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2367/6467
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2367/0
Soćko, Adam; Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Historyczny
2016-11-04 10:19:53
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/2367
płyta nagrobna; nagrobek; Anna Świdwina; krucyfks
pl
Artykuł poświęcony niemal nieznanej płycie nagrobnej Anny ze Żmigrody Świdwiny z kościoła w Turobinie, z połowy XVI wieku. Autor analizuje jakość artystyczną i cechy stylowe zabytku. Dzięki zachowanej inskrypcji oraz herbom dokonuje identyfikacji postaci przedsawionej na płycie nagrobnej. Z faktu upamiętnienia śmierci Anny ze Żmigrodu Świdwiny w kościel w Turobinie wyprowadza szereg wątków dotyczących historii miasteczka i procesu budowy murowanego kościoła. Identyfikuje też dawny, wielokrotnie przemalowany krucyfiks jako nieznany dotąd zabytek rzeźby późnogotyckiej z ok. 1530, pierwotnie zdobiący prawdopodobnie belkę tęczową w kościele parafialnym konsekrowanym w 1530 roku.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/2515
2016-11-04T09:19:57Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/2515
2016-11-04T09:19:57Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 14, No 1 (2016); 25
Gotycka architektura kościoła farnego pw. Wniebowzięcia NMP i św. Stanisława BM we Wrześni
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2515/7110
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2515/7111
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2515/7112
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2515/7113
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2515/7116
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2515/7117
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2515/7118
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2515/7119
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2515/7120
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2515/7121
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2515/7122
Miedziak, Witold; Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
2016-11-04 10:19:54
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/2515
kościół; gotycki; Września; architektura;
Sebastian Mazurkiewicz, Muzeum Regionalne im. Dzieci Wrzesińskich we Wrześni
pl
Kościół pw. Wniebowzięcia NMP i św. Stanisława BM we Wrześni jest jedną z największych świątyń gotyckich w Wielkopolsce. Niewiele ustępuje skalą bazylikom poznańskim (katedrze, kościołowi Bożego Ciała) i kolegiacie szamotulskiej, natomiast dorównuje wielkością pozostałym kościołom największych miast regionu (Kalisz, Pyzdry). Września była miastem znacznie mniejszym niż wymienione, o stosunkowo niewielkim znaczeniu, stąd też jej wielka, „przerośnięta” fara stanowi monumentalny wyraz aspiracji jej patronów. Ostatnie badania nad architekturą obiektu (prowadzone przez Jacka Kowalskiego), będące dotychczas jego najbardziej precyzyjnym studium, stanowią zaledwie zarys wiedzy na temat kształtu kościoła i jego chronologii powstawania. Jak dotąd nie udzielono precyzyjnych i wyczerpujących odpowiedzi na pytania o wygląd gotyckiej świątyni, a także o pochodzenie jej formy i datację. Niniejszy artykuł uzupełnia te niedostatki wiedzy, a tym samym poszerza ogólną wiedzę na temat rozwoju architektury gotyckiej w Wielkopolsce. Przeprowadzone przeze mnie badania architektoniczne umożliwiły przedstawienie pełnej rekonstrukcji fary wrzesińskiej w fazach gotyckich, z uwzględnieniem elementów pominiętych przez wcześniejszych badaczy (m.in. dwie fazy korpusu, empora przy prezbiterium), uściślenie jej datacji dzięki odkryciu nieznanych dotąd pozostałości pierwotnej fasady (płyciny z ramiakami krzyżowymi), oraz osadzenie jej w kontekście gotyckiej architektury wielkopolskiej i polskiej. Proponuję także osobne spojrzenie na problem inspiracji architektonicznych świątyni (regionalnych - m.in. kościół farny w Łeknie, fara w Słupcy, hale Kaliskie oraz ponadregionalnych - szczyty kościołów śląskich, wieża kolegiaty św. Krzyża we Wrocławiu).
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/2524
2016-11-04T09:19:57Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/2524
2016-11-04T09:19:57Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 14, No 1 (2016); 49
Miłość,śmierć i romantyczna "choroba wieku". Film Błękitna nuta Andrzeja Żuławskiego jako romans historyczny.
Maron, Marcin; Wydział Artystyczny UMCS
2016-11-04 10:19:54
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/2524
film, Żuławski Andrzej, romantyzm, Chopin Fryderyk
pl
Artykuł omawia film Andrzeja Żuławskiego pt. Błękitna nuta (1990). Autor artykułu zajął się porównaniem zdarzeń przedsatawionych w filmie z ich historycznym, faktycznym kontekstem. Zasadniczą warstwę znaczeń dzieła Żuławskiego tworzy historia romansu Fryderyka Chopina i George Sand oraz kontekst życia polskiego kompozytora na emigracji we Francji. Egzystencjalne doświadczenie głownego bohatera filmu nosi znamiona romantycznej "choroby wieku", charakterystycznej dla epoki romantyzmu.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1110
2015-07-14T20:02:09Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1110
2015-07-14T20:02:09Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 11, No 1 (2013); 45
Interakcja w sztuce
Moskal, Przemysław
2015-07-09 10:31:18
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1110
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/423
2018-09-04T05:54:16Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/423
2018-09-04T05:54:16Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 1 (2014); 9
„…chcę mieć rezydencje jak angielscy lordowie…” Rzecz o angielskich wzorach pałacu w Jabłoniu
Cebulak, Andrzej
2015-05-23 21:36:10
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/423
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/424
2018-09-04T05:54:16Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/424
2018-09-04T05:54:16Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 1 (2014); 33
Unicka cerkiew z trzema „wieżami” we wsi Michale nad Bugiem
Sygowski, Paweł
2015-05-23 21:36:10
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/424
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/425
2018-09-04T05:54:16Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/425
2018-09-04T05:54:16Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 1 (2014); 47
O roli ironii w filmach Wojciecha Jerzego Hasa, a zwłaszcza w Rękopisie znalezionym w Saragossie, ze szczególnym odniesieniem do ironii romantycznej
Maron, Marcin
2015-05-23 21:36:10
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/425
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/426
2018-09-04T05:54:16Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/426
2018-09-04T05:54:16Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 1 (2014); 71
Intymny obraz śmierci we współczesnym polskim dokumencie
Tes, Urszula
2015-05-23 21:36:11
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/426
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/427
2018-09-04T05:54:16Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/427
2018-09-04T05:54:16Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 1 (2014); 91
Popularyzacja twórczości artystów ilustratorów i projektantów książki adresowanej do dzieci w Polsce po transformacji ustrojowej (1989-2010)
Boguszewska, Anna
2015-05-23 21:36:11
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/427
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/428
2018-09-04T05:54:16Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/428
2018-09-04T05:54:16Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 1 (2014); 107
Rozwijanie twórczej aktywności plastycznej uczniów klas początkowych (na podstawie analizy programów kształcenia zintegrowanego)
Marek, Elżbieta
2015-05-23 21:36:11
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/428
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/429
2018-09-04T05:54:16Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/429
2018-09-04T05:54:16Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 1 (2014); 131
Ochrona twórczości dziecka z uwzględnieniem ochrony prawnej
Sokołowska, Anna
2015-05-23 21:36:11
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/429
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1108
2015-07-14T20:02:09Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1108
2015-07-14T20:02:09Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 11, No 1 (2013); 9
Oranżerie województwa lubelskiego w świetle polskich wzorników sztuki ogrodowej z XIX i XX wieku
Boguszewska, Kamila Lucyna
2015-07-09 10:31:17
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1108
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1109
2015-07-14T20:02:09Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1109
2015-07-14T20:02:09Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 11, No 1 (2013); 27
Cudowna maszyna optyczna zograscope
Letkiewicz, Marek
2015-07-09 10:31:18
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1109
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/2635
2016-11-04T09:19:57Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/2635
2016-11-04T09:19:57Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 14, No 1 (2016); 73
Muzyka i malarstwo — poszukiwanie wspólnego gruntu na marginesie Partytur do baletu Sokrates Włodzimierza Pawlaka
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2635/7691
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2635/7692
https://journals.umcs.pl/l/article/download/2635/7693
Majewski, Piotr Bolesław; Wydział Artystyczny. Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie
2016-11-04 10:19:55
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/2635
muzyka i malarstwo; Włodzimierz Pawlak, korespondencja sztuk, malarstwo abstrakcyjne, sztuka współczesna
pl
Artykuł podejmuje problematykę relacji pomiędzy malarstwem a muzyką. Punktem wyjścia jest analiza obszernego, liczącego kilkadziesiąt obrazów, cyklu malarskiego Włodzimierza Pawlaka, zatytułowanego Partytury do baletu Sokrates (2002-2008). Wspólne dla wszystkich obrazów tego cyklu jest zastosowanie przez malarza motywu pięciolinii. Na poszczególnych obrazach pojawiają się ponadto malowane w typie „gorącej abstrakcji” plamy barwne tworzące zróżnicowane efekty kolorystyczno-ekspresyjne, które nadają obrazom charakter zapisu emocji związanych z przeżyciem muzycznym. W dalszej części artykułu przywołane są niektóre aspekty muzycznych fascynacji w malarstwie wybranych artystów reprezentujących tradycję modernizmu, a szczególnie abstrakcji (Kandinsky, Mondrian). Autor zwraca też uwagę na postępujący od XIX w. proces nasycania słownika teorii i krytyki artystycznej terminami muzycznymi, odwołując się do klasycznych autorów, takich jak Delacroix, Baudelaire’a i Pater. W konsekwencji autor spogląda na malarski cykl Włodzimierza Pawlaka jako na przykład współczesnej kontynuacji romantycznych w swych źródłach ideałów estetycznych, zwracając uwagę na ich ahistoryczny, nie wyczerpany do dziś potencjał.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1111
2015-07-14T20:02:09Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1111
2015-07-14T20:02:09Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 11, No 1 (2013); 53
„Ciało me, wklęte w korowód istnienia…” O poszukiwaniu „słów do pieśni bez słów” Mieczysława Karłowicza
Suchowiejko, Renata
2015-07-09 10:31:18
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1111
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1112
2015-07-14T20:02:09Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1112
2015-07-14T20:02:09Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 11, No 1 (2013); 69
Problematyka powszechnej edukacji muzycznej w prasie polskiej okresu międzywojennego
Grusiewicz, Mirosław
2015-07-09 10:31:19
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1112
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1113
2015-07-14T20:02:09Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1113
2015-07-14T20:02:09Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 11, No 1 (2013); 91
Wybrane aspekty badań narracyjnych w kontekście analizy biografii muzycznych
Jemielnik, Joanna
2015-07-09 10:31:19
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1113
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1114
2015-07-14T20:03:09Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1114
2015-07-14T20:03:09Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 11, No 2 (2013); 9
Od liryki do ekstazy: Chopinowskie repryzy-apoteozy i ich analogie w twórczości Liszta
Tuchowski, Andrzej
2015-07-09 10:29:41
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1114
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1121
2015-07-14T20:03:09Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1121
2015-07-14T20:03:09Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 11, No 2 (2013); 83
Rękopiśmienny zbiór pieśni maryjnych Józefa Urody z Buczkowic
Jasiński, Tomasz
2015-07-09 10:29:43
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1121
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1122
2015-07-14T20:03:09Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1122
2015-07-14T20:03:09Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 11, No 2 (2013); 49
Muzykolog Józef Reiss – prelegent perfekcyjny
Woźna-Stankiewicz, Małgorzata
2015-07-09 10:29:42
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1122
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1123
2015-07-14T20:03:09Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1123
2015-07-14T20:03:09Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 11, No 2 (2013); 145
Missa Pro Peccatis Mundi Grzegorza Duchnowskiego. Forma – styl – symbolika
Ślązak, Małgorzata
2015-07-09 10:29:43
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1123
pl
Artykuł nie zawiera abstraktu w języku polskim
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/1916
2015-09-11T06:53:12Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/1916
2015-09-11T06:53:12Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 12, No 2 (2014); 9
Gramofon w kręgu reinterpretacji
Białas, Maciej; Instytut Muzyki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
2015-09-07 12:43:41
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/1916
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/8714
2019-06-14T10:18:49Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/8714
2019-06-14T10:18:49Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 16, No 1/2 (2018); 43-62
Architekci międzywojennego Lublina. Przyczynek do charakterystyki środowiska w pierwszym pięcioleciu niepodległości (1918-1923)
Żywicki, Jerzy; Instytut Sztuk Pięknych Wydział Artystyczny UMCS
2019-06-14 12:18:37
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/8714
architekci Lublina, okres międzywojenny, pierwsze pięciolecie niepodległej Polski (1918-1923), wystawa architektury w Lublinie
pl
„Kalendarz Lubelski Na Rok Zwyczajny 1918” wymienił tylko trzech architektów zamieszkałych w Lublinie: Ksawerego Drozdowskiego, Henryka Paprockiego i Władysława Sienickiego. Każdy z nich legitymował się wieloletnim doświadczeniem zawodowym oraz bogatym dorobkiem architektonicznym. Sienicki miał jednak wówczas aż 81 lat i nie zajmował się już działalnością budowlaną. Podobnie było z Drozdowskim. Chociaż w niepodległej Polsce otworzył on własne biuro architektoniczne, to nic nie wiadomo o jego działalności. Paprocki - najmłodszy z wymienionych - od odzyskania niepodległości pracował w różnych urzędach państwowych, prowadząc jednocześnie własną praktykę architektoniczną. Wymienieni architekci nie byli jedynymi, którzy działali w Lublinie w pierwszych latach niepodległości. Pojawienie się innych związane było z powoływaniem do życia państwowych urzędów (wojewódzkich oraz miejskich) zajmujących się architekturą i budownictwem. Ważna była zwłaszcza istniejąca od 1919 roku Okręgowa Dyrekcja Robót Publicznych (ODRP). Jej organizatorem i pierwszym dyrektorem był inżynier budownictwa Zygmunt Słomiński. Architekci znaleźli się w składach dwóch wydziałów ODRP: odbudowy oraz architektoniczno-budowlanym. Pierwszym z nich kierował inż. arch. Jerzy Siennicki. Kierownictwo wydziału architektoniczno-budowlanego objął inż. arch. Witold Minkiewicz. Spośród nich zwłaszcza Siennicki zaznaczył się w niepodległej Polsce ważnymi funkcjami (był między innymi pierwszym konserwatorem zabytków województwa lubelskiego), znaczącym dorobkiem architektonicznym, a także aktywnością na płaszczyźnie społeczno-kulturalnej. W 1923 roku współorganizował wystawę architektoniczną, pierwsze tego typu wydarzenie w dziejach Lublina. Uczestnicy tej wystawy stanowili trzon ówczesnego lubelskiego środowiska architektonicznego. Sześciu z nich (Karol Iwanicki, Ignacy Kędzierski, Bohdan Kelles-Krauze, Henryk Paprocki, Jerzy Siennicki i Zygmunt Słomiński) mieszkało i pracowało w Lublinie, pozostała piątka (Edward Kranz, Witold Minkiewicz, Kazimierz Prokulski, Jan Koszczyc-Witkiewicz i Kazimierz Zaremba) związana była swą działalnością z innymi miejscowościami województwa lubelskiego. W artykule wskazani są również inni architekci – ci, którzy choć nigdy w Lublinie na stałe nie mieszkali, to byli projektantami wzniesionych w nim budowli w okresie od 1918 do 1923 r. Pierwsze pięcioleciu niepodległości było czasem wyjątkowo trudnym. Kraj dopiero stwarzał zręby swej państwowości i się odbudowywał, zaś procesowi temu towarzyszyły zmagania ze skomplikowanymi problemami ekonomicznymi i społecznymi, a ponadto wojna z Rosją sowiecką. To, że w tym okresie architekci lubelscy zaznaczyli się jako autorzy budowli wyróżniających się dużą kubaturą i ciekawą formą architektoniczną należy uznać za fenomen. Do najważniejszych z tych realizacji można zaliczyć kościoły w Dzwoli i Puszczy Solskiej, puławskie gimnazjum im. Czartoryskich, szkołę w Bychawie, a w Lublinie „Bobolanum”, szkołę powszechną na Czwartku, łaźnię miejską na Bronowicach, domy mieszkalne dla urzędników państwowych przy ul. Spokojnej, a także Pocztę Główną. The Architects of the Interwar Lublin. A Contribution to the Description of Their Milieu in the First Five Years of Independence (1918-1923)SUMMARY„Kalendarz Lubelski Na Rok Zwyczajny 1918” [Lublin Calendar for a Normal Year 1918] enumerates three architects who resided in Lublin: Ksawery Drozdowski, Henryk Paprocki, and Władysław Sienicki. These architects were not the only ones who were active in Lublin during the first years of independence. The advent of other architects was connected with the establishment state offices (provincial and urban) which dealt with architecture and construction works. The Okręgowa Dyrekcja Robót Publicznych [Regional Directorate of Public Works], established in 1919, is especially important. Its organizer and first director was Zygmunt Słomiński, civil engineer. Architects were employed in the reconstruction and architectural/construction departments of ODRP. The first one was managed by Jerzy Siennicki, MSc, Eng. Arch., and the second one by Witold Minkiewicz, MSc, Eng. Arch. Siennicki carried out important functions in independent Poland, he had vast architectural achievements and was active in the social-cultural sphere. In 1923 he co-organized an architectural exhibition – the first event of this type in Lublin’s history. The participants in the exhibition constituted the core of the then Lublin architectural milieu. Six of them (Karol Iwanicki, Ignacy Kędzierski, Bohdan Kelles-Krauze, Henryk Paprocki, Jerzy Siennicki, Zygmunt Słomiński) lived and worked in Lublin, the remaining five (Edward Kranz, Witold Minkiewicz, Kazimierz Prokulski, Jan Koszczyc-Witkiewicz, Kazimierz Zaremba) were connected with other towns in the Lublin province. The article also points to other architects who, although not permanently residing in Lublin, were designers of buildings in Lublin in 1918-1923. The first five-year period of independence was an extremely difficult time. The country was building the foundations of its statehood, and was rebuilding itself. This process was accompanied by struggles with complicated economic and social problems; moreover, the war with the Soviet Russia was fought in the meantime. The fact that in this period Lublin architects distinguished themselves as the authors of buildings of large capacity and interesting architectural form should be regarded as a phenomenon. Their most important constructions are: churches in Dzwola and the Solska Forest, the Czartoryski Gimnazjum (Junior High School) in Puławy, a school in Bychawa; and in Lublin – the “Bobolanum” primary school at Lublin’s Czwartek district, the urban bathhouse in Bronowice, dwelling houses for state clerks at Spokojna Street, and Poczta Główna [Main Post Office].
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/5742
2019-05-24T08:49:41Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/5742
2019-05-24T08:49:41Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 2 (2017); 21
Technika, sztuka, „filozoficzny sen”? Początki fotografii a pytanie o naturę i historię medium
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5742/18637
Leśniak, Kamila Katarzyna; Uniwersytet Warszawski, Wydział Historyczny, Instytut Historii Sztuki
2018-09-19 11:08:16
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/5742
fotografia, camera obscura, historia fotografii
pl
Za datę wynalezienia fotografii przyjmuje się rok 1839, w którym François Arago ogłosił proces dagerotypii Louisa Daguerre’a. Jednakże początki fotografii są zagadnieniem złożonym. W najbardziej rozpowszechnionym ujęciu określa je historia technologicznej rywalizacji o prymat pierwszeństwa, w której prócz Daguerre’a ważne miejsce zajęli m.in. Nicéphor Niépce czy William Henry Fox Talbot.Niniejszy artykuł dotyczy rozmaitych ujęć początków fotografii, pojmowanych jako alternatywne bądź uzupełniające się opowieści. Szczególna uwaga poświęcona została koncepcji „idei fotografii” przed 1839 rokiem, zjawisku tzw. „protofotografów”, a także związkowi owych postaw z przemianami w obszarze sztuk plastycznych, literatury czy zjawisk para-teatralnych. Przede wszystkim jednak omówiono konsekwencje rozmaitych ujęć początków fotografii – narodowego, kulturowego, estetycznego – dla pojmowania historii i natury medium na przestrzeni niemal dwóch stuleci. Technology, Art, “Philosophical Dream”? The Beginnings of Photography and the Question about the Nature and History of the Medium SUMMARYThe date of the invention of photography is commonly recognized to be the year 1839, in which François Arago announced the daguerreotype process of Louis Daguerre. However, the beginnings of photography are a complex problem. In the most common approach they are defi ned by the history of technological rivalry for primacy, in which, apart from Daguerre, an important position was occupied by inter alia Nicéphor Niépce or William Henry Fox Talbot. The present article discusses various approaches to the beginnings of photography, understood as alternative or complementary narratives. Special attention is devoted to the conception of “the idea of photography” before 1839, the phenomenon of the so-called “proto-photographers”, and the connection between these attitudes and transformations in the area of plastic arts, literature, or para-theatrical phenomena. The article fi rst of all discusses the consequences of various approaches to the beginnings of photography – national, cultural, or esthetic approaches to the understanding of the history and nature of the medium over the period of almost two centuries.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/5646
2019-05-24T08:49:41Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/5646
2019-05-24T08:49:41Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 2 (2017); 37
Filmowa neoawangarda i początki sztuki video
Maron, Marcin; Wydział Artystyczny UMCS Lublin
2018-09-19 11:08:17
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/5646
neoawangarda, film eksperymentalny, sztuka video, intermedia, historia filmu
pl
Artykuł w syntetyczny sposób omawia najważniejsze zjawiska filmu eksperymentalnego w kontekście pojęcia i praktyki sztuki neoawangardowej od II połowy lat 60. do połowy lat 70. XX wieku. Na początku przypomniana została pierwsza i druga faza rozwoju filmu eksperymentalnego w związku z istnieniem tzw. Wielkiej Awangardy oraz z działalnością jej kontynuatorów po Ii wojnie światowej w USA. Nastepnie zdefiniowane zostało pojęcie neoawangardy w odniesieniu do ujęcia, które zparoponował Frank Popper. W dalszej części artykułu jego autor omawia zasady oraz najważniejsze przykłady filmów neoawangardowych m. in: film strukturalny, kino porzeszone, intermedia. Ważną częścią artykułu jest przedstawienie początków, idei oraz najważniejszych rodzajów sztuki video. W artykule omówione zostały filmy takich autorów jak m. in. Paul Sharits, Peter Kubelka, Peter Campus, Bill Viola i innych. Film Neo-Avant-garde and the Beginnings of Video ArtSUMMARYThe article comprehensively discusses the most important phenomena of experimental film in the context of the concept and practice of neo-avant-garde art from the latter half of the nineteen-sixties to the mid-nineteen-seventies. The paper begins by referring to the first and second phase of the development of experimental film in connection with the existence of the so-called Great Avant-garde and the activity of its continuators after World War Two in the USA. The text then defines the concept of neo-avant-garde in relation to the interpretation proposed by Frank Popper. The article then discusses the principles and the most important examples of neo-avant-garde films, inter alia structural film, widened cinema, or intermedia. An important part of the article is the presentation of the beginnings, idea and the major types of video art. The paper also discusses the films by such authors as inter alia Paul Sharits, Peter Kubelka, Peter Campus, Bill Viola, and others.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/5495
2019-05-24T08:49:41Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/5495
2019-05-24T08:49:41Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 2 (2017); 49
Redefinicja sztuki i nowe media – Fluxus
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5495/17347
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5495/17348
Ryczkowska, Marta Aleksandra; Katolicki Uniwersytet Lubelski
2018-09-19 11:08:18
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/5495
Fluxus, nowe media, wideo art, Nam June Paik, John Cage, George Maciunas, Ben Patterson, Dick Higgins, Stefan Morawski, happening, performance, environment, event scores, interdyscyplinarność, dada, neo dada, anty-sztuka, postmuzyka, Jarosław Kozłowski
en
Esej jest próbą spojrzenia na grupę Fluxus jako na zjawisko, które w znaczny sposób wpłynęło na kulturę współczesną dzięki nieszablonowemu podejściu do aktywności artystycznej oraz płynnym przekraczaniu granic pomiędzy różnymi dyscyplinami sztuki a życiem. Głównym przedmiotem zainteresowania w obrębie Fluxusu jest redefinicja sztuki oraz czerpanie z technologii audiowizualnych, które przyczyniło się do rozwoju sztuki nowych mediów. W tym celu przywołany zostaje jeden z głównych reprezentantów i prekursorów wideo art Nam June Paik, amerykański artysta pochodzenia koreańskiego, który działał w kolektywie oraz tworzył indywidualnie. We wprowadzeniu do rozważań o Fluxusie nakreślony został kontekst historyczny, wskazujący na tendencje i okoliczności towarzyszące powstaniu grupy. Przy przywołaniu najważniejszych artystów i ich około-artystycznych aktywności szczególny akcent zostaje położony na postać George’a Maciunasa oraz na lewicowe wpływy, jakim ulegał konstruując program Fluxusu. Kolejnym punktem rozważań jest analiza zjawiska pod kątem wyjaśnienia jego podstawowych założeń i ich realizacji, aktualności postulatów w czasach współczesnych oraz dziedzictwa. Finalnym i kluczowym elementem tekstu jest przywołanie lat 60. Jako złotej dekady technologicznych eksperymentów, na tle której Nam June Paik ukazał się jako niezwykle kreatywny wizjoner i inicjator procesów, związanych z rozwojem sztuki nowych mediów. The art redefinition and new media – FluxusSUMMARYThe present essay seeks to look at the Fluxus group as a phenomenon that largely influenced contemporary culture owing to an unconventional approach to artistic activity and the smooth crossing of boundaries between different art disciplines and life. The main subject of interest within Fluxus was to redefine art and draw on audiovisual technologies, which contributed to the development of the art of new media. For this purpose, the text refers to one of the main representatives and predecessors of video art, Nam June Paik, a Korean-born American artist, who worked creatively both in a team as well as individually. The introduction to the considerations on Fluxus outlines the historical context showing the tendencies and circumstances of the origin of the group. When referring to the most important artists and their accompanying artistic activities, special emphasis was laid on the figure of George Maciunas and the left-wing influences to which he yielded while he constructed the Fluxus program. The next point of presentation is the analysis of the phenomenon from the perspective of explaining its fundamental assumptions and their implementation, the relevance of the Fluxus postulates in the contemporary period and its heritage. The final and key element of the text is the reference to the nineteensixties as a golden decade of technological experiments, in whose context Nam June Paik appeared as an extremely creative visionary and initiator of processes associated with the development of art of new media.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/5728
2019-05-24T08:49:41Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/5728
2019-05-24T08:49:41Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 2 (2017); 65
Nowoczesne planowanie przestrzenne na przykładzie planu ogólnego rozwoju Lublina z 1959 roku w kontekście wybranych osiedli spółdzielczych
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5728/18550
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5728/18551
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5728/18552
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5728/18553
Pastuszko, Izabela Anna; Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Wydział Humanistyczny, Instytut Historii
2018-09-19 11:08:19
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/5728
Urbanistyka; planowanie; architektura; mieszkania; spółdzielczość; modernizm; ludzie; Lublin
pl
Druga połowa lat 50. XX w. w Polsce to czas zniesienia doktryny socrealizmu oraz znacznej decentralizacji planowania przestrzennego miast i osiedli. Widoczna w życiu politycznym odwilż jest również okresem, w którym po drugiej wojnie światowej powróciły mieszkaniowe ruchy spółdzielcze. Działo się to również w Lublinie. Powstanie Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w 1957 r. było odpowiedzią na ówczesne potrzeby lokalowe, określone jednak ściśle w wielkim planie miasta ustalonym w 1957 r., a przyjętym w 1959 r.Z dzisiejszej perspektywy możemy zauważyć, że śmiałe projekty urbanistyczne poszczególnych osiedli, jak i całej zrelizowanej dzielnicy, są zapisem kooperacji rozwoju technologii architektoniczno-budowlanych z próbami uchwycenia potrzeb ludzkich jakie może wypełnić architektura. Czy ten mariaż był udany? Czy humanistyczne postrzeganie projektowania zostało odzwierciedlone w późnomodernistycznych realizacjach dawnego obszaru lubelskich Rur oraz całym nowym projekcie miasta Lublina? Próba analizy związków między technologia urbanisty, czy architekta, a szeroko rozumianymi potrzebami człowiek, również w społeczno-psychologicznym wymiarze, zostanie podjęta w celu uzyskania odpowiedzi na pytanie, ile jest w tej modernistycznej architekturze inżynierii, a ile sztuki projektowania ludzkiego życia? Modern Spatial Planning as Exemplified by the Plan of General Development of Lublin in 1959 in the Context of Selected Cooperative Housing EstatesSUMMARYThe latter half of the nineteen-fifties in Poland was the time of the abolishment of the socialist doctrine and considerable decentralization of spatial planning of towns and housing estates. The noticeable thaw in political life was also the period in which cooperative housing movements were restored. This was also the case with Lublin. The establishment of the Lublin Housing Cooperative (LSM) in 1957 was an answer to the housing needs of the time, which were strictly defined in the grand plan for the town developed in 1957, and adopted in 1959.From today’s perspective it could be observed that the bold urban development projects of individual housing estates as well as the whole LSM district are a record of the cooperation between the development of architectural-building technologies and the attempts to grasp human needs that can be fulfilled by architecture. As a result, the late modernist implementations in the former area of Lublin’s Rury district and in the new urban project of Lublin reflected the humanist perception of town design. They can be regarded as an example of successful combination of engineering and the art of planning the multidimensional space of human life.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/6258
2019-05-24T08:49:41Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/6258
2019-05-24T08:49:41Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 2 (2017); 81
Wzór klasyczny a człowiek masowy w ujęciu współczesnych teoretyków społeczeństwa i kultury: Daniela Bella, Allana Blooma oraz Jose Ortegi y Gasseta.
https://journals.umcs.pl/l/article/download/6258/21481
https://journals.umcs.pl/l/article/download/6258/21482
https://journals.umcs.pl/l/article/download/6258/21483
Zych, Błażej Marek; Uniwersytet Śląski w Katowicach - Instytut Filozofii
2018-09-19 11:08:20
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/6258
Sztuka; Kultura; Społeczeństwo masowe; awangarda; Allan Bloom; Daniel Bell; Jose Ortega y Gasset
Uniwersytet Śląski w Katowicach; ASP w Katowicach
pl
Punktem wyjścia jest zaniepokojenie związane z zanikaniem fundamentów kultury europejskiej. W paradygmacie klasycznym artysta pracował na bazie idealnego obrazu w swej duszy. Ta wizja została odrzucona. Nowożytność zaproponowała ludzkości racjonalizm, wolność i równość. Efektem tych dobrych intencji jest psychodeliczny bazar. Człowiek idąc w nim jest zdezorientowany, a jego odczuwanie doprowadzone do granic wytrzymałości. Ta wykorzeniona istota skazane jest na kulturalne tułactwo. Ucieczką od tego impasu jest powrót do pytania Archimedesa o punkt oparcia i zastanowienie się nad tym, co w ludzkiej naturze niezmienne a co przypadkowe i przemijalne.The Classic Pattern and Mass Man as Interpreted by the Contemporary Theorists of Society and Culture: Daniel Bell, Allan Bloom, and Jose Ortega y GassetSUMMARYThe starting point for the analysis is an anxiety associated with the vanishing of the foundations of European culture. In the classical paradigm, the artist worked on the basis of an ideal image that s/he carried in his/her soul. However, this vision was rejected. Modernity offered rationalism, freedom, and equality to the humankind. The result of this fundamental change is the so-called “psychedelic bazaar” – a certain form of culture continually offering new, surprising and often extreme experiences. By following them, a person is disoriented and his/her feeling is driven to the breaking point. Consequently, s/he is like an uprooted being condemned to cultural wandering. The way out of this impasse is to return to Archimedes’ question about the point of support, and to ponder over the invariable in human culture and the accidental and transitory.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/6165
2019-05-24T08:49:41Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/6165
2019-05-24T08:49:41Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 2 (2017); 97
Feminizm w polskiej literaturze kobiet
Wejbert-Wąsiewicz, Ewelina Izabela; Katedra Socjologii Sztuki i Edukacji Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny Uniwersytet Łódzki
2018-09-19 11:08:21
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/6165
Słowa kluczowe: literatura, sztuka kobiet, feminizm, socjologia kultury, socjologia sztuki
pl
Przedmiotem rozważań dla niniejszego szkicu są przede wszystkim wątki feministyczne obecne w polskiej literaturze kobiet. Tekst podejmuje refleksję dotyczącą następujących kwestii: czy istnieje zjawisko literatury feministycznej w Polsce; czy wątki feministyczne są charakterystyczne tylko dla sztuki kobiet; jakie feminizmy obecne są w literaturze kobiet? Socjologiczna badania pokazują, iż w Polsce feminizm nie zyskuje aprobaty społecznej nawet wśród kobiet doświadczającyh nierówności płciowych. Ciagle pokutuje negowanie pozytywnej roli feminizmu, zakorzeniiła sie silnie postawa antyfeministyczna mająca żróło w braku wiedzy, streotypach odnośnie do ruchu kobiet. Ewa Malinowska wiele lat temu argumentowała, że ruch feministyczny w Polsce jest działaniem jednostek a nie kolektywnej pracy aktorów społecznych. Rodzimych korzeni literatury związanej z femiznimem upartuje się Entuzjstkach Narcyzy Żmichowskiej. Skupione wokół tego ruchu pisarki angażowały się w polityczną i edukacyjną działalność. Po okresie I wojny światowej, wraz z zyskaniem praw do głosowania i edukacji rodzima literatura kobiet zaatakowała zerwaniem wielu społecznych, obyczajowych tabu, w tym seksulanych, np. ciąża, macierzyństwo, aborcja, małżeństwo (G. Zapolska, Z. Nalkowska, M. Kuncewiczowa, P. Gojawiczyńska, I. Krzywicka, A. Gruszecka, H. Boguszewska and many others).Druga wojna światowa i póżniejszy PRL przysłoniły idee feministyczne, ważne tematy i problemy dla kobiet. Sytuacja uległa zmiane po 1989 roku wraz z debiutami pisarek nie tylko opisujących doświadczenia kobiece ale także otwarcie declarującycmi sympatię do feminizmu w wywiadach (np. Manuela Gretkowska, Izabela Filipiak, Olga Tokarczuk, Natasza Goerke). Współczesne literatura nie jest ofensywna, pisarki nie walczą i nie deklarują otwarcie femistycznej postawy, wartości.Feminism in Polish Women’s LiteratureSUMMARYThe subject of discussion in this sketch is first of all feminist themes present in Polish women’s literature. The text considers the following questions: whether the phenomenon of feminist literature exists in Poland; whether feminist themes are characteristic only of women’s art; what feminisms are present in women’s literature? Sociological studies show that feminism is not socially approved even among women who experience gender inequalities. The denial of the positive role of feminism still persists, and there is a deeprooted antifeminist attitude stemming from ignorance and stereotypes. Many years ago Ewa Malinowska argued that the feminist movement in Poland consisted in the activity of individuals rather than the collective work of social activists. The native roots of literature associated with feminism are sought in Narcyza Żmichowska’s Enthusiasts (Entuzjastki) group. The women writers participating in this movement were involved in political and educational activities. After World War One, after women were granted voting rights and right to education, women’s literature in Poland touched on many social and moral taboos, including sexual, such as pregnancy, maternity, abortion, or marriage (G. Zapolska, Z. Nałkowska, M. Kuncewiczowa, P. Gojawiczyńska, I. Krzywicka, A. Gruszecka, H. Boguszewska, and others). World War Two and the period of People’s Poland pushed feminist ideas and women’s important problems and subjects into the deep background. The situation changed after 1989 with the debuts of women writers who not only described female experiences but also openly declared their sympathies towards feminism in interviews (e.g. Manuela Gretkowska, Izabela Filipiak, Olga Tokarczuk, and Natasza Goerke). Contemporary literature is not aggressive, however: women writers do not fi ght and do not openly espouse feminist attitudes and values.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/6540
2019-05-24T08:49:41Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/6540
2019-05-24T08:49:41Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 2 (2017); 111
Polityka teatralna w Polsce po transformacji ustrojowej
Zimnica-Kuzioła, Emilia Anna; Uniwersytet Łódzki, Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny, Instytut Socjologii, Katedra Socjologii Sztuki i Edukacji
2018-09-19 11:08:22
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/6540
polityka teatralna, zmiany po 1989 roku; marketing teatralny; życie teatralne Łodzi
en
Artykuł dotyczy organizacji życia teatralnego w Polsce po roku 1989. W okresie transformacji ustrojowej nastąpiły zmiany w zakresie funkcjonowania instytucji kultury, w tym i teatrów. Polityka państwa określana jest przez pojęcia decentralizacji czy dewolucji (odejście od monopolu państwowego, przekazywanie instytucji kultury władzom gminnym i samorządom wojewódzkim) i deregulacji (proces odchodzenia od kontroli państwa, ideologiczna niezależność instytucji kultury). Publiczne teatry w Polsce reprezentują model teatru repertuarowego, którego podstawą jest stały zespół aktorski. Wzrasta jednak liczba teatrów niepublicznych (teatry non-profit, zarejestrowane jako stowarzyszenia lub fundacje, nie nastawione na zysk i teatry komercyjne).Theater Policy in Poland after the Political-System TransformationSUMMARYThe article discusses the organization of theatrical life in Poland after 1989. During the political-system transformation there were changes in the operation of cultural institutions, including theaters The State policy is defined by the concepts of decentralization or devolution (departure from State monopoly, handing over of cultural institutions to gmina [commune] authorities or provincial self-governments) and deregulation (the process of departing from State control, ideological independence of cultural institutions ). Public theaters in Poland represent the model of repertory theater based on a permanent team of actors. However, the number of non-public theaters is growing (non-profit theaters registered as associations or foundations, and commercial theaters).
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/6170
2019-05-24T08:49:41Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/6170
2019-05-24T08:49:41Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 2 (2017); 127
Mitologia artystyczna na kontrkulturowych ścieżkach: Roy Harper
Jeziński, Marek; Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
2018-09-19 11:08:23
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/6170
muzyka popularna, antropologia kultury współczesnej, sztuka politycznie zaangażowana, mitologia artystyczna, mit
pl
W artykule niniejszym przedstawiam polityczny wymiar muzyki popularnej w kontekście działań mitologizacji własnej twórczości przejawianych przez politycznie i społecznie zaangażowanych wykonawców z kręgu miejskiego folku i rocka, na przykładzie brytyjskiego artysty Roy’a HarperaArtistic Mythology on Counterculture Paths: Roy HarperSUMMARYThe article presents the political dimension of popular music in the context of actions meant to mythologize their own musical works by politically and socially engaged urban folk and rock performers, as exemplified by a British artist Roy Harper. The case of this performer shows that artistic mythology can be gradually constructed strictly according to the patterns taken from mythical narratives that function in all cultures in the world. It serves the specifically understood process of mythologizing the activities of an artist and the personality created by the performer. Harper’s biography is a contemporary version of the heroic myth transmitted to the public through the mass media and complemented with themes originating from folkloristic stories such as the magic fairy story. A myth like that is a certain pivot around which a mythological narrative is developed, consisting of diverse elements essential to a specific artist.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/8738
2019-06-14T10:18:49Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/8738
2019-06-14T10:18:49Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 16, No 1/2 (2018); 7-41
Na pograniczu wyznaniowym. Nieistniejąca unicka cerkiew pod wezwaniem św. Praksedy Męczennicy w Milejowie i jej wyposażenie
Sygowski, Paweł; Instytut Europy Środkowo-Wschodniej
2019-06-14 12:18:35
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/8738
Milejów, cerkiew unicka, malarstwo ikonowe, Suffczyńscy, Rostworowscy, parafia rzymskokatolicka w Milejowie
pl
W czasach Rusi Halicko-Włodzimierskiej osadnictwo ruskie na terenie dzisiejszej Lubelszczyzny posuwało się systematycznie na zachód. W XV i XVI w. dotarło do doliny Wieprza. W jego środkowym biegu powstało wówczas kilka parafii prawosławnych – Łęczna, Puchaczów, a także Milejów. Parafie te po przystąpieniu diecezji chełmskiej do unii brzeskiej stały się unickimi. Usytuowanie ich na terenie ze wzrastającą przewagą osadnictwa polskiego spowodowało przechodzenie wiernych na rzymsko katolicyzm. Proces ten szczególnie widoczny jest w 2 połowie XVIII w. i 1 połowie XIX w. Parafia w Milejowie należąca do najstarszych na tym terenie, pod koniec XVIII w. liczyła zaledwie kilku parafian, a na początku XIX w. rezydował tu jedynie proboszcz unicki, ks. Bazyli Hrabanowicz. W 2 dekadzie XIX w. ówczesny właściciel dóbr milejowskich – Adam Suffczyński – rozpoczął starania o przekształcenie parafii unickiej w parafię rzymskokatolicką, a cerkwi unickiej w kościół. Okazało się to dosyć skomplikowane. Najpierw parafię unicką należało zamknąć, a dopiero potem utworzyć parafię rzymskokatolicką. Proces ten kontynuowała siostra Adama – Helena Chrapowicka, która wkrótce przekazała to zadanie kuzynowi Antoniemu Melitonowi Rostworowskiemu, a po jego śmierci założeniem parafii i budową kościoła zajęła wdowa po nim – Maria z Jansenów, a następnie ich syn Antoni Rostworowski. Parafia unicka została zamknięta w 1852 r., cerkiew rozebrana, a murowany kościół został wzniesiony w latach 1855-1856. Po śmierci wspomnianego proboszcza unickiego w 1832 r. (ostatniego tutejszego parocha), cerkwią opiekował się proboszcz Dratowa. Część wyposażenia cerkwi milejowskiej została przeniesiona do świątyni dratowskiej, gdzie spłonęło ono w roku 1886 r., w pożarze tamtejszej świątyni. Część wyposażenia zabezpieczona została we dworze milejowskim i po wybudowaniu kościoła przeniesiona do niego. Wśród tego wyposażenia wyróżnia się pochodząca z 2 połowy XVII w. ikona Matki Boskiej z Dzieciątkiem (w typie Eleusy), odnowiona w latach 2012-2013 staraniem ówczesnego proboszcza – ks. Andrzeja Juźko. Po akcji rozbiórkowej cerkwi w 1938 r. to jedna z wyjątkowo nielicznych, ocalałych ikon dawnej diecezji Kościoła wschodniego na Lubelszczyźnie.On the Religious Borderland. A Defunct Uniate Church under the Invocation of St. Praxedes the Martyr in Milejów and its EquipmentSUMMARYThe parish in Milejów was one of the early Orthodox parishes in the Wieprz valley, recorded in the 1470s. The presence of the Orthodox priest in Milejów is documented in tax registers in the 16th century. More information on the Uniate parish and its Orthodox church can be found in the documents of the 18th-19th centuries. The author presents the history of the Milejów Uniate church and the parish with particular reference to the equipment of the church. First, the old Uniate church is described (the last quarter of the 17th and the fi rst half of the 18th century). The church had the high altar and three side altars; in addition, there were inter alia, liturgical vessels, altar bells, the bells on the belfry, liturgical books, an perhaps an iconostasis. The new Uniate church (the second half of the 18th and the fi rst half of the 19th century) – erected in the second half of the 18th century in place of the old one (which burnt down in ca. 1760) contained the high altar with the picture of Our Lady (painted on canvas) and two side altars. The equipment also included, inter alia, a silver and gilded pro Venerabili vessel, a chalice with a paten and a spoon, a can “for sick people”, an altar tin cross, a brass thurible, a metal swag lamp, three altar bells, a bell at the sacristy, four reliquaries, two small brass candlesticks, a processional cross, pictures, liturgical books. The next described stage is the end of the Uniate parish and the beginnings of the creation of the Roman-Catholic parish in the 19th century, founded in 1858. The new church – erected a few hundred meters from the place of the Uniate church – was consecrated in 1859. The equipment of the Uniate church before its demolition (the second quarter of the 19th century) included in 1828, inter alia, the above mentioned three altars, a new choir, a crucifi x, a confessional, a pulpit, candlesticks, pictures, and a new umbraculum. The inventory of 1847 also mentioned, inter alia, four icons situated near the high altar, a stoup, four benches, twenty candlesticks, and a porcelain chandelier. In the next part of the text the author describes the icons preserved in the Milejów church: „Matka Boska z dzieciątkiem” [Madonna and Child] and „Przemienienie Pańskie” [the Transfi guration of the Lord]. In the next parts of the article the author describes the history of the owners of Milejów, patrons and parish priests. At the end of the article he synthetically presents the history of the Milejów parish.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/5863
2019-05-24T08:49:41Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/5863
2019-05-24T08:49:41Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 2 (2017); 9
Sztuka w poszukiwaniu tożsamości. Wstęp do rozważań na temat związków sztuki, nauki i technologii.
Kluszczyński, Ryszard W.; Uniwersytet Łódzki
2018-09-19 11:08:15
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/5863
dekonstrukcja sztuki; transgresja artystyczna; art @science; artistic research
pl
W tekście zostały podjęte rozważania na temat relacji między sztuką a nauką i technologią. Uwaga została skierowana zarówno na teoretyczne aspekty rozważanych zagadnień, jak i na ich początki, na praktyki i koncepcje, na których zostały ufundowane współczesne rozwiązania. Art in Search of Identity. An Introduction to Considerations on Relationships between Arts, Science, and Technology SUMMARYThe text discusses relations between art and science with technology, which, the author believes, are one of the major consequences of problematization of the boundaries of art. This process, begun already in the nineteenth century, gained momentum owing to the development of avant-garde trends, having ultimately upset the identity of art. The institutional conception of art became a method of work in the Post-Identity art. Another response to this situation was the development of interaction between art and science, based on technological foundations, and the consequent emergence of the hybrid, transdisciplinary vision of art. The author presents and analyzes his proposed typology of artistic trends focused on cognitive activity, emerging from the dialogue with science. He focuses in particular on the third of the foregoing trends: art@science, which he regards as the most signifi cant for the recent manifestations of the analyzed phenomenon. At the same time he emphasized the specifi city and dissimilarity of contemporary relationships between art and science as compared with its earlier, historical manifestations.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/8783
2019-06-14T10:18:49Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/8783
2019-06-14T10:18:49Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 16, No 1/2 (2018); 63-86
Echa międzywojnia w muzycznym folklorze powojennej Lubelszczyzny. Na podstawie zapisów Włodzimierza Dębskiego
Kusto, Agata; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2019-06-14 12:18:38
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/8783
Lublin, Lubelszczyzna, międzywojnie, okres powojenny, Włodzimierz Dębski, folklor muzyczny
pl
Artykuł jest próbą uchwycenia wpływów pieśniowej tradycji międzywojnia, jakim podlegał repertuar udokumentowany po drugiej wojnie światowej na terenie Lubelszczyzny. Inspiracją dla podjęcia tematu stały się niepublikowane zapiski rękopiśmienne Włodzimierza Dębskiego (1922-1998) – kompozytora, teoretyka muzyki, etnomuzykologa, animatora edukacji muzycznej. W latach 1963-1976 Dębski aktywnie współtworzył szkolnictwo muzyczne w Lublinie, jednocześnie dokumentował i badał lubelski folklor muzyczny. Większość wykonawców, których Dębski uwzględnił w swoich badaniach, to osoby urodzone w przedziale lat 1910-1925. Byli to więc przedstawiciele pokolenia, którego wiek szkolny przypadł na okres międzywojenny. Konstrukcja niniejszego tekstu opiera się na porównaniach kultury muzycznej w międzywojennym Lublinie i regionie lubelskim z repertuarem lat 70-tych i 80-tych XX w. Na pieśniowy materiał z Lubelszczyzny utrwalony fonicznie i w przekazach pisanych (teksty) w okresie powojennym składają się śpiewy kilku wykonawców. W repertuarze Teresy Sołtys z podlubelskich Zemborzyc znajdowały się pieśni harcerskie, patriotyczne, żołnierskie/wojenne, obrzędowe, m.in.: Cicho w stepie, Do polskiego wojska chłopców zaciągają, Gdy kogut zapiał w kurniku, Gdybym był hulaką, Hej, tam w karczmie, za stołem, Na nowej górze jadą żołnierze, Pod Krakowem czarna rola, Przyszedł nam rozkaz stanąć do boju, Szabla dzwoni o ostrogę, W suterynie daleko za miastem, Wesoła marynarska pragnie powitać nas wiara, Zmarł biedaczysko w szpitalu wojskowym. Innym źródłem powojennego repertuaru przechowującego pieśni z okresu przedwojennego są nagrania Józefa Struskiego, obejmujące śpiewy kolędowe (Za kolędę dziękujemy, Nie bój się królu żadnej), weselne (Już ci teraz, Kasiuleńko, welon zdejmiemy, Uklęknijże, córko), biesiadne (Chociaż są na świecie różne alkohole, Przyjacielu mój, rób bimber swój), żołnierskie/wojenne (Chcąc podwyższyć kadrę armii Beselera, Zawodzą dzwony w kościele), zalotne/miłosne (Szedłem sobie drożyneczką, Zaszło słonko, zaszło za góry) i inne. Do cennych informatorów, zwłaszcza gdy chodzi o tradycję muzyki wojskowej, należeli Bolesław Strawa i Stanisław Zdybała. Ten ostatni pomięta wiele tytułów przedwojennych pieśni, które żyły w powojennym śpiewie wojskowym (Było późno z wieczora, Do polskiego wojska, Oj, bieda, bieda, Karpaccy górale, Tam we pękach bzu altana).Echoes of the Interwar Period in Music Folklore of Postwar Lublin Province. On the Basis of Włodzimierz Dębski’s NotesSUMMARYThe article is an attempt to present the infl uences of the song tradition of the interwar period on the repertoire documented after World War 2 on the Lublin province territory. The unpublished handwritten notes of Włodzimierz Dębski (1922- 1998), a composer, theoretician of music, ethnomusicologist, animateur of music education, were the inspiration for undertaking this subject. In 1963-1976 Dębski actively co-created the music education in Lublin; simultaneously he documented and studied Lublin’s musical folklore. The majority of performers included in Dębski’s studies were born between 1910 and 1925. Therefore, they were the representatives of the generation whose school age fell on the interwar period. The construction of this paper is based on the comparison of musical culture in interwar Lublin and in the Lublin region with the repertoire of the 1970s and 1980s. The song material from the Lublin region phonically recorded and in written form (texts) in the interwar period consists of the singing of several performers. In her repertoire, Teresa Sołtys from Zemborzyce near Lublin had scouts’, patriotic, military/war, and ritual songs, inter alia, Cicho w stepie, Do polskiego wojska chłopców zaciągają, Gdy kogut zapiał w kurniku, Gdybym był hulaką, Hej, tam w karczmie,za stołem, Na nowej górze jada żołnierze, Pod Krakowem czarna rola, Przyszedł nam rozkaz stanąć do boju, Szabla dzwoni o ostrogę, W suterynie daleko za miastem, Wesoła marynarska pragnie powitać nas wiara, Zmarł biedaczysko w szpitalu wojskowym. Another source of the postwar repertoire that includes songs from the pre-war period are the recordings of Józef Struski, which comprised Christmas carols (Za kolędę dziękujemy, Nie bój się królu żadnej), wedding songs (Już ci teraz, Kasiuleńko, welon zdejmiemy, Uklęknijże córko), drinking songs (Chociaż są na świecie różne alkohole, Przyjacielu mój, rób bimber swój), military/war songs (Chcąc podwyższyć kadrę armii Beselera, Zawodzą dzwony w kościele), courtship/love songs (Szedłem sobie drożyneczką, Zaszło słonko, zaszło za góry) and others. Bolesław Strawa and Stanisław Zdybała were precious informants, especially as far as military music was concerned. The latter remembers many titles of the pre-war songs which were present in post-war military singing (Było późno z wieczora, Do polskiego wojska, Oj, bieda, bieda, Karpaccy górale, Tam we pękach bzu altana).
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/8780
2019-06-14T10:18:49Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/8780
2019-06-14T10:18:49Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 16, No 1/2 (2018); 87-99
Kolędy i pastorałki zapisane przez Jerzego Jasińskiego, organistę kościoła parafialnego w Łabuniach na Zamojszczyźnie
Jasiński, Tomasz; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2019-06-14 12:18:40
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/8780
Jerzy Jasiński, Łabunie, kolędy, pastorałki
pl
W latach 60-tych ubiegłego wieku Jerzy Jasiński (1922-2006), podówczas organista kościelny w Łabuniach pod Zamościem, sporządził rękopiśmienny zbiór polskich kolęd i pastorałek, liczący trzydzieści numerowanych pozycji. Obok kolęd mniej lub bardziej znanych łabuński manuskrypt przynosi śpiewy, których nie udało się znaleźć w innych przekazach. Są to: śpiewy dotąd nieznane od strony melodycznej i tekstowej (Gloria in excelsis Deo – Idźmy prędzej, Gloria in excelsis, Gloria i Tobie, Maryja, Hej, bracia, co się dzieje, Hej, pasterze, przyszedł czas, Kyrie Pastoralis, Wesołych Świąt życzymy wam); pieśni o znanej warstwie słownej, śpiewane wszakże z inną melodią aniżeli ta, z którą ów tekst funkcjonuje w dostępnych przekazach (Ej, bracia, czyli śpicie, Jakaż to gwiazda błyszczy na wschodzie, Pasterze mili, coście widzieli); kolędy spisane z tradycji ustnej – z Wólki Łabuńskiej (A cóż z tą Dzieciną, Pastuszkowie, bracia mili, Ta noc nieszczęśliwa, W tej kolędzie, kto dziś będzie), z Łabuń (Powiedzcie pasterze mili, gdzieście potem czas chodzili) i z Tarnowa (Kolęda. Nuta z Tarnowa).Christmas Carols and Pastorals written by Jerzy Jasiński, an Organist of the Parish Church in Łabunie in Zamość regionSUMMARYIn the 1960s Jerzy Jasiński (1922-2006) the then church organist in Łabunie near Zamość wrote a handwritten collection (30 items) of Polish Christmas carols and pastorals. The Łabunie manuscript contains, apart from more or less known carols, songs which could not be found in other manuscripts. They are songs hitherto unknown from the melodic or textual aspect: (Gloria in excelsis Deo – Idźmy prędzej, Gloria in excelsis, Gloria i Tobie, Maryja, Hej, bracia, co się dzieje, Hej, pasterze, przyszedł czas, Kyrie Pastoralis, Wesołych Świąt życzymy wam); songs with known narrative but sung to a different melody than the one that functions in available sources (Jakaż to gwiazda błyszczy na wschodzie, Pasterze mili, coście widzieli); carols written down from oral tradition – from Wólka Łabuńska (A cóż z tą Dzieciną, Pastuszkowie, bracia mili, Ta noc nieszczęśliwa, W tej kolędzie, kto dziś będzie), from Łabunie (Powiedzcie pasterze mili, gdzieście po ten czas chodzili) and from Tarnów (Kolęda. Nuta z Tarnowa).
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/8784
2019-06-14T10:18:49Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/8784
2019-06-14T10:18:49Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 16, No 1/2 (2018); 101-181
Kolęda jako źródło inspiracji w twórczości kompozytorów polskich w latach 1945-2005
Rozmus, Rafał; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2019-06-14 12:18:41
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/8784
kolędy, twórczość kompozytorów polskich, okres 1945-2005, opracowania kolęd, kompozycje bożonarodzeniowe
pl
Repertuar muzyki bożonarodzeniowej z lat 1945-2005 ugruntowanej na rodzimej tradycji kolędowej przedstawia się jako dość obszerna część twórczości polskich kompozytorów. Jest to zjawisko zróżnicowane, obejmujące różne sposoby traktowania materiału kolędowego, rozmaite rozwiązania z zakresu formy, techniki kompozytorskiej, wielorakie rodzaje składów wykonawczych i różnorodne odcienie ekspresji dźwiękowej. Znajdujemy tu m.in.: częste nawiązania do polskiej muzyki ludowej, stylizacje historyzujące, język romantyczny i neoromantyczny, archaizacje, emanacje nowego języka dźwiękowego (sonorystyka, punktualizm, aleatoryzm, nowoczesna harmonika, technika repetytywna, klastery). W grupie opracowań kolęd (część I: Opracowania kolęd) kompozytorzy najczęściej wykorzystują powszechnie znane kolędy i pastorałki. W wypadku opracowań na chór a cappella i opracowań wokalno-instrumentalnych inspiracja płynie zarówno z tekstu słownego, jak i z melodii opracowanej kolędy (np. przez eksponowanie jej motywów w strukturze głosów kontrapunktujących). Wśród stosowanych technik kompozytorskich dominują środki konwencjonalne, nawiązujące stylistycznie do muzyki epoki romantyzmu lub wcześniejszych epok. Sporadycznie tylko tradycyjnej melodii kolędowej towarzyszą współczesny język harmoniczny i nowe środki wyrazu. W opracowaniach pastorałek często dochodzi do głosu stylizacja polskiego folkloru muzycznego – w melodyce (np. użycie skal charakterystycznych dla muzyki niektórych regionów Polski), rytmice (wykorzystywanie rytmów tanecznych), harmonice i fakturze (puste kwinty, dźwięki burdonowe). Szczególnie często twórcy nawiązują do muzyki Podhala. Instrumentalne opracowania mają natomiast z reguły charakter użytkowy – służą do gry w kościele, celom dydaktycznym, muzykowaniu domowemu. Grupa kompozycji (część II: Kompozycje), które odwołują się do rodzimej tradycji kolędowo-pastorałkowej, dystansując się jednocześnie od praktyki opracowań, aranżacji itp., jest dużo bardziej zróżnicowana, zarówno pod względem tekstowym, jak i muzycznym. W utworach wokalnych i wokalno-instrumentalnych uderza rozległość warstwy literackiej, obejmującej teksty z dawnych epok, XIX w., poezję współczesną, twórczość ludową, teksty łacińskie. W ślad za tym idzie daleko posunięta różnorodność środków i technik kompozytorskich, konwencji stylistycznych i typów ekspresji. Z jednej strony pojawiają się archaizacje – nawiązania do organum, chorału gregoriańskiego, rytmiki i harmoniki modalnej, dawnych form, z drugiej – ludowe stylizacje, neobarok, kompozycje romantyzujące, dzieła oparte na współczesnym języku dźwiękowym. Równie wielką rozmaitość zauważamy w sposobach traktowania tradycyjnego materiału kolędowego, począwszy od nasycenia nim struktury motywicznej kompozycji (materiał tematyczny, imitacje, snucie motywiczne), po okazjonalne cytaty, a nawet takie sytuacje, gdzie nowo skomponowana muzyka unika cytatu, a mimo to – w różny sposób – przywołuje kolędowo-pastorałkowy nastrój. Podobnie rzecz ma się z kompozycjami instrumentalnymi. Są pośród nich takie, w których melodia kolędy staje się czynnikiem konstrukcyjnym, na drugim zaś biegunie sytuują się utwory, w którym cytat z kolędy pojawia się okazjonalnie, pełniąc rolę symbolu. Christmas Carol as a Source of Inspiration in the Works of Polish Composers in 1945-2005SUMMARYThe repertoire of Christmas music from 1945-2005, consolidated on the native Christmas carol tradition, can be perceived as a vast part of the works of Polish composers. It is a diverse phenomenon, comprising various ways of treatment of the Christmas carol material, various solutions in the form, composer’s technique, various kinds of the artist forces, and various shadows of sound expression. We may fi nd here inter alia: frequent references to Polish folk music, historicizing stylizations, Romantic and neo-Romantic language, archaizations, emanations of a new sound language (sonorism, punctualism, aleatorism, modern harmonica, repetitive technique, clusters). In the group of adaptations of carols (Part I – Adaptation of Carols) the composers frequently make use of commonly known carols and pastorals. In the case of adaptations for a choir a cappella and vocal-instrumental adaptations, the inspiration stems from both the verbal text and melody of the adapted carol e.g. by emphasizing its motifs in the structure of counterpoint voices). Among applied composer’s techniques, conventional means dominate which stylistically refer to the music of Romantic or previous epochs. Only sporadically the traditional carol melody is accompanied by modern harmonic language and new means of expression. In the adaptation of pastorals the stylization of Polish musical folklore is very often heard – in the melody pattern (e.g. the use of scales characteristic of the music of some regions in Poland), in rhythmicity (the use of dancing rhythms), in harmony and texture (empty fi fths, bourdon sounds). The composers particularly frequently refer to the music of the Podhale region. Instrumental adaptations are usually of practical character – they serve to be played in church, for didactic purposes, to play music at home. The group of compositions (Part II – Compositions) which refers to the native carol-pastoral tradition, while at same time distancing itself from the practice of arrangements etc., is far more diverse both as far as the text and melody is concerned. In vocal and vocal-instrumental works the vastness of the literary layer is striking; it comprises the texts from old epochs, 19th century, modern poetry, folk works, and Latin texts. This is followed by a variety of means and composer’s techniques, stylistic conventions, and types of expression. On the one hand, there are archaizations – references to the organum, Gregorian chorale, rhythmicity and modal harmony of old forms, on the other hand – folk stylizations, neo-Baroque, romanticizing compositions, work based on modern sound language. We may also perceive a great variety in the way of treating traditional carol, material from fi lling with it the motif structure of the composition (thematic material, imitation, motif repetitions) to occasional citations, and even to such situations where newly composed music avoids a citation, nevertheless it refers to the carol-pastoral mood). The same applies to the instrumental compositions. There are compositions in which the melody of a carol is a constructive factor; at the opposite end there are musical pieces in which the citation from a carol appears occasionally, playing the role of a symbol.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/7765
2019-06-14T10:18:49Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/7765
2019-06-14T10:18:49Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 16, No 1/2 (2018); 183-202
Doświadczenie krzywdy w życiu i twórczości Józefa Szajny
https://journals.umcs.pl/l/article/download/7765/28094
https://journals.umcs.pl/l/article/download/7765/28704
https://journals.umcs.pl/l/article/download/7765/28705
https://journals.umcs.pl/l/article/download/7765/0
https://journals.umcs.pl/l/article/download/7765/28706
https://journals.umcs.pl/l/article/download/7765/28707
Sergiej, Dominika; Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Wydział Nauk Humanistycznych
Instytut Historii Sztuki
2019-06-14 12:18:42
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/7765
teatr organiczny; instalacja; Józef Szajna; trauma; obóz koncentracyjny; Auschwitz; malarstwo materii; humanizm; godność człowieka
pl
Prace Józefa Szajny są niezaprzeczalnie związane z jego niewyobrażalnym doświadczeniem bólu, głodu i traumy, które stały się częścią jego obozowego życia w Auschwitz i Buchenwaldzie. Śmierć wielu ludzi, ich upokorzenie i dehumanizacja sprawiły iż Szajna dorósł szybciej niżby tego oczekiwał. Wszystkie te doświadczenia odbijają się w jego sztuce, zarówno rysunku jak i dramatach. W swoich pracach wielokrotnie używał fragmentów ubrań, butów, lin, ziemi, plastikowych ludzkich korpusów, fotografii. Trauma drugiej wojny światowej dotknęła go bardzo mocno ale nie złamała. Swoim życiem i twórczością ukazywał jak się odradzać i "powstawać z kolan" jak sam mówił o swojej twórczości. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie siły człowieczństwa i godności ludzkiej w przekraczaniu dehumanizacji obecnej w obozach koncentracyjnych.The Experience of Injustice in the Life and Work of Józef SzajnaSUMMARYFor many people the experience of trauma and injustice leaves a painful imprint with which they have to grapple till the end of their lives; they are unable to move beyond the sphere of their own inner suffering. Depression, aversion to living, bitterness is its frequent symptoms. World War 2 brought people inexpressible torments and sufferings. Everybody saved his/her physical and mental life as best as he/she could. The artists tried to break away from this surrounding nightmare by artistic activity. For some of them, art was a way of keeping their mental skill and psychical balance; for others it was a means for survival (especially for those in concentration camps). Józef Szajna (1922-2008) became a prisoner in KL Auschwitz in July 1941. During his imprisonment in the camp he was engaged in the underground activity, for which he was punished and assigned to a penal company where he contracted typhus. Then he was moved to a newly built camp of Birkenau, where he worked as a cleaner. In August 1943 he tried to escape but was caught and sentenced to death. He was waiting for the execution in a death cell for two weeks. On the way to the place of execution, the sentence was unexpectedly canceled. The death penalty was changed into life imprisonment. For six weeks he stayed in a death cell struggling with all possible inconveniences and the stress resulting from the presence of people who were awaiting the execution. After six weeks he was moved to the concentration camp of Buchenwald; he escaped from Buchenwald three weeks before the end of the war. After the war, Szajna started studies at the Academy of Fine Arts in Krakow. During his studies he suffered from various illnesses – the result of the years spent in the concentration camps. In 1952 he received a diploma in graphic arts, in 1953 in stage scenery. He graduated from both faculties with distinction. The traumatic experiences of the war, his imprisonment in Auschwitz-Birkenau and Buchenwald formed his personality. The experience of injustice infl uenced his later artistic output. Szajna, through art, “created himself from the beginning”. The author fi rst acquaints us with the subject matter of Szajna’s works, then analyses his selected works: Nasze życiorysy [Our Life Histories], Mrowisko [Swarms], Sylwety i cienie [Silhouettes and Shadows], Reminiscencje [Reminiscences], Drang nach Osten – Drang nach Western (a space composition). The next issues are: matter painting (implemented in Szajna’s works) and the synthesis of painting and theater ( the integral theater of Szajna). At the end, the author presents the artist’s message. His art formed a metaphorical story on the most important problems of human nature and its condition. The repercussions of the war-camp experiences were present in all his performances and plastic works. The greatness of his art consists in that this motif never acquired a naturalistic form or a form of a personal confession. Even when the artist used an authentic document, he gave it a general, symbolic sense creating a universal record of human fate.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/8750
2019-06-14T10:18:49Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/8750
2019-06-14T10:18:49Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 16, No 1/2 (2018); 203-236
Fado – głos Portugalii
Gozdecka, Renata; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2019-06-14 12:18:44
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/8750
fado, Portugalia, Amalia Rodrigues, Mariza, Lizbona
pl
Głównym założeniem niniejszego artykułu jest ukazanie dziejów pieśni fado oraz przybliżenie ich poetycko-muzycznej specyfiki. Stosownie do tego pierwszą część opracowania wypełni ogólny rys historyczny gatunku, drugą część natomiast poświęcimy omówieniu poetyki pieśni fado – rozpatrywanej od strony tekstu, cech muzycznych, z uwzględnieniem także roli najwybitniejszych śpiewaków.Fado – the Voice of PortugalSUMMARYFado – a characteristic genre of Portugal music which dates back to the mid-19th century – has gained importance and popularity for a several dozen years, not only in Portugal but in many other places in the world as well. Fado songs emanate with an emotional load and symbolic message especially due to the interpretations of expressive performers (such as Amalia Rodrigues or Mariza). Fado is, at the same time, one of the clearest genres in international circles of the world music and at the same time it is an image of the cultural identity of Portugal. It coexists with other genres of performative musical-poetic art, both popular and artistic ones; moreover as the matrix of identity of this country it is widespread among Portugal diaspora. The article presents the history of fado songs and their poetic-musical specifi city. The fi rst part of the study concerns historical description of the genre, the second part discusses the poetics of fado song – from the angle of its verbal text, music features, taking into consideration the most famous singers.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/8751
2019-06-14T10:18:49Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/8751
2019-06-14T10:18:49Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 16, No 1/2 (2018); 237-251
Miejsca ojczyste w muzyce kompozytorów hiszpańskich XIX-XX wieku. Propozycja dydaktyczna
Gozdecka, Renata; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2019-06-14 12:18:45
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/8751
Andaluzja, Hiszpania, FranciscoTarrega, Izaak Albeniz, Enrique Granados, Manuell de Falla, Joaquin Turina
pl
W twórczości muzycznej hiszpańskich kompozytorów dostrzegamy dość wyraźnie wyodrębniony nurt dzieł, dla których źródła inspiracji wyłoniły się z geograficzno-kulturowych toposów ojczystego kraju. W tytułach tego typu utworów pojawiają się nazwy regionów Hiszpanii (m.in. Asturia, Kastylia, Aragonia, Katalonia, Baskonia, Andaluzja), jej miast (np. Granada, Kadyks, Ronda, Jerez, Kordoba), nierzadko w ścisłym powiązaniu ze różnymi znaczącymi fenomenami historyczno-kulturowymi i artystycznymi (np. malarstwem Francisco Goi). Uwagę naszą przyciągną kompozycje czołowych twórców hiszpańskich z końca XIX i początku XX wieku: Francisco Tárregi (1852-1909), Isaaca Albéniza (1860-1909), Enrique Granadosa (1867-1916), Manuela de Falli (1876-1946) i Joaquina Turiny (1882-1949). Zaznaczmy, że będzie to jedynie zasygnalizowanie wskazanego zjawiska, głównie dla celów edukacyjnych; jego pełne i wszechstronne przedstawienie wymagałoby obszerniejszego studium.Różnorodność i kontrasty, które stanowią o specyficznym charakterze Hiszpanii, dają się zauważyć w wielu miastach tego kraju, a kultury arabska, żydowska i chrześcijańska – zarówno w swoich czystych przejawach, jak i tych będących rezultatem wzajemnych wpływów – tworzą dorobek historyczny i artystyczny trwale obecny do naszych czasów. Nadając utworom tytuły związane z ważnymi miejscami swojej ojczyzny – co istotne, z uwzględnieniem zakorzenionych w nich fenomenów kulturowych i muzycznych (folklor, tańce, pieśni, instrumentarium), kompozytorzy hiszpańscy, poprzez muzyczną „geografię”, utrwalili w pamięci kolejnych pokoleń „mapę” swojego kraju, zapewnili jednocześnie muzyce hiszpańskiej trwałe miejsce w kulturze światowej.Native Places in the Music of Spanish Composers of the 19th-20th centuries. A Didactic SuggestionSUMMARYIn the musical works of Spanish composers of the 19th and 20th centuries we can perceive a clearly distinguished trend of works for which inspiration sources emerged from the geographic-cultural topoi of their native country. The names of regions in Spain (e.g. Asturias, Castile, Andalusia), its towns (e.g. Granada, Cadiz, Cordoba) frequently appear in the titles of these types of work in close connection with various important historical-cultural phenomena, e.g. with the paintings of Francisco Goya). We see it in the compositions of leading Spanish composers of the late 19th and the beginning of the 20th centuries: Francisco Tárrega (1852-1909), Isaac Albéniz (1860-1949), Enrique Granados (1867-1916), Manuel de Falla (1876-1946), and Joaquin Turina (1882-1949). In the article, the author discusses inter alia: Wspomnienia z Alhambry [Memories of Alhambra] by Tárrega, I Suita hiszpańska [Spanish Suite no. 1] and Iberia by Albéniz, Goyescas by Granados, Noce w ogrodach Hiszpanii [Nights in the Gardens of Spain] by de Falla. By giving their works the titles connected with important places of their motherland, including also various cultural and musical phenomena rooted in them (folklore, dances, songs, instrumentation), the Spanish composers commemorated “the map” of their country in the memories of subsequent generations, and at the same time, ensured Spanish music a constant place in the world culture.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/8748
2019-06-14T10:18:49Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/8748
2019-06-14T10:18:49Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 16, No 1/2 (2018); 253-271
Relacja mistrz – uczeń: coaching czy mentoring?
Gallas, Maciej; Uniwersytet Rzeszowski. Wydział Muzyki
2019-06-14 12:18:46
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/8748
mistrz- uczeń, relacja nauczyciela z uczniem, coaching, mentoring, pedagogika artystyczna, psychologia kształcenia artystycznego.
pl
W artykule poddaję analizie relację pomiędzy uczniem, kształconym w zakresie praktycznego przedmiotu artystycznego a jego nauczycielem. Poszukuję w tej relacji cech mentoringu i coachingu. Rozumienie obu pojęć wywodzę z psychologii biznesu i próbuję odnaleźć cechy wspólne, łączące tę, z pozoru, odległą dziedzinę z dydaktycznym procesem dochodzenia do mistrzostwa wykonawczego. Po kolei omawiam definicje i podobieństwa oraz różnice obu koncepcji. Opisuję proces dydaktyczny w zakresie praktycznego przedmiotu muzycznego analizując wszystkie jego etapy i przyrównując je do poszczególnych cech mentoringu i coachingu. Snuję również rozważania na temat psychologicznych konsekwencji nieadekwatnego stosowania mentoringu lub coachingu w przebiegu poszczególnych etapów kształcenia. Konkluzja mojego artykułu jest następująca: mentoring jest bardziej naturalny i przydatny w początkowym etapie nauki, coaching warto zastosować w jej końcowej fazie, gdy bardziej istotne jest poszukiwanie oryginalności i niepowtarzalności. Stawiam sobie za cel inspirować czytelników do zgłębienia i eksplorowania omawianych idei oraz stosowania ich w praktyce dydaktycznej.Master-Student Relations, coaching or mentoringSUMMARYThe article presents the problem of application of mentoring and coaching (concepts from the psychology of business) in the methodology of teaching music art subjects. The author discusses the following issues: relations between a master and a student; the defi nition of mentoring and coaching; similarities and differences between mentoring and coaching; the role of a mentor and a coach as teachers of music art subject; stages of work of a teacher as part of the concept of mentoring and coaching; psychological consequences of inadequate application of mentoring or coaching during particular stages of education. In conclusions, the author underlines that mentoring is a historical approach and is customarily strongly rooted in artistic pedagogy, and the “master-student” relation is its most accurate implementation. In contrast, coaching is a relatively young idea, and in the case of teaching music, it is also intuitively used. Mentoring leads to and gives information, whereas coaching asks questions and mobilizes to activity. The process of music teaching of the artistic subject may include both these methods. They merge and supplement each other. Mentoring is more natural and useful at the initial stage of teaching, coaching is worth applying in its fi nal stage, when seeking originality and uniqueness becomes more important.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/8781
2019-06-14T10:18:49Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/8781
2019-06-14T10:18:49Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 16, No 1/2 (2018); 273-287
Muzyka obrazu. Impresja na temat Riepina
https://journals.umcs.pl/l/article/download/8781/32156
https://journals.umcs.pl/l/article/download/8781/32157
https://journals.umcs.pl/l/article/download/8781/32158
https://journals.umcs.pl/l/article/download/8781/32159
Jasiński, Tomasz; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2019-06-14 12:18:47
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/8781
Ilja Riepin, obraz Nie żdali, analiza, malarstwo jako muzyka
pl
Jakkolwiek malarstwo ma zasadniczo inną naturę niż muzyka, która w przeciwieństwie do nieruchomego obrazu rozwija się w czasie, to zdarza się, że dzieło sztuki malarskiej wkracza – w trakcie aktu percepcji – w ów obcy sobie, a immanentny muzyce wymiar. Gdy uważnie wpatrujemy się w obraz, kontemplujemy go z największą intensywnością, angażując wiedzę, erudycję, pamięć, myśl, uruchamiając jednocześnie całą naszą wyobraźnię, to przy takiej właśnie percepcji widniejące na płótnie postacie, widoki, sceny mogą przejść w sferę temporalności. Patrząc bowiem na roztaczające się przed nami znaki plastyczne z ową twórczą koncentracją i najdalej posuniętą przenikliwością, „dopisujemy” do nich dodatkowe sensy, wyposażamy je w nowe atrybuty, symbole, nieprzeczuwane wcześniej treści. Naszą wewnętrzną pracą wprawiamy je w ruch. Rezultatem wszystkich tych niezwykłych doznań rodzących się w naszej jaźni jest to, że przeżywamy jakąś historię, która rozgrywa się już w toku czasowym. Obraz zaczyna żyć w nowej, odmienionej perspektywie; niczym muzyka – w sekwencjach, splotach i nawarstwieniach zdarzeń przeszłych, teraźniejszych, przyszłych. Powstaje rodzaj wielowymiarowej „kompozycji” rozwijanej w przestrzeni czasu. To swoista temporalna eksterioryzacja dzieła malarskiego – które wychodzi poza siebie i rozprzestrzenia się w czasie. Fenomen ten, opisany przed laty przez Gustawa Holoubka, autor artykułu stara się odkryć w obrazie Nie żdali wybitnego malarza rosyjskiego Ilji Riepina (1844-1930).The Music of a Picture. Impressions on RepinSUMMARYAlthough painting is of quite different nature than music which, in contrast to the motionless picture, develops in time, it sometimes happens that the work of art enters – during the perception act – this strange dimension immanent for music. When we attentively look at the picture, we contemplate it with the highest intensity, engaging our knowledge, erudition, memory, thought, and at the same time initiating all our imagination; it is with such perception that the fi gures, views, and scenes observable in the picture may evolve into the sphere of temporality. Looking at these fi ne arts signs in front us, with this creative concentration and furthest reaching perceptiveness we “add” to them additional meanings, we equip them with new attributes, symbols, and content unfelt earlier. Through our inner work we make them move. The result of all these unusual experiences born in our ego is the fact that we experience a history which takes place in a time course. The picture starts living in a new, different perspective; like music – in sequences, tangles, and layers of past, modern, and future events. A kind of multi-dimensional “composition” developed in the temporal space is being composed. This is a unique temporal exteriorization of a painting work – which goes beyond itself and is spread in time. The author tries to fi nd this phenomenon, described long ago by Gustaw Holoubek, in the picture Ne zhdali [Unexpected Return/Visitors] painted by an eminent Russian painter Ilya Repin (1844-1930).
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/4444
2017-01-12T09:53:22Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/4444
2017-01-12T09:53:22Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 14, No 2 (2016); 59
Chór Kameralny Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego w Lublinie. Beaty Dąbrowskiej dzieło życia
Wołoch, Paulina
2017-01-12 10:46:29
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/4444
Chór Kameralny, Towarzystwo Muzyczne
pl
The Chamber Choir of the Henryk Wieniawski Music Society of Lublin was founded in 1987. Beata Dąbrowska (1960-2016) was its founder and conductor. The article consecutively describes special concerts of the Choir (inter alia on the occasion of national, religious holidays, various anniversaries and jubilees), its participation in cyclic concerts organized in Lublin, its journeys abroad (festivals and competitions, inter alia, in Belgium, Austria, France, Germany, Switzerland, Sweden), participation in diploma concerts of students of the Maria Curie-Skłodowska University’s Institute of Music, as well as its album and TV records. The appendix contains: the register of members of the Chamber Choir (1987-2015), its repertoire, and illustrations documenting the Choir’s activity. The accomplishments of the Chamber Choir of the Henryk Wieniawski Music Society have significantly enriched Lublin’s music culture of the last thirty years and become the pride of our town. These achievements must be attributed to Professor Beata Dąbrowska, who worked on the Choir’s artistic development with utter dedication and exceptional consistency. This was Her opus vitae.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/4297
2016-11-03T11:31:56Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/4297
2016-11-03T11:31:56Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 2 (2015); 9
Concerten Adami Harzebsky geschrieben. Problematyka przekazu zbioru Canzoni e concerti Adama Jarzębskiego
Szelest, Marcin; Akademia Muzyczna w Krakowie
2016-11-03 12:30:38
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/4297
pl
Artykuł nie zawiera bibliografii załącznikowej.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/4298
2016-11-03T11:31:56Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/4298
2016-11-03T11:31:56Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 2 (2015); 41
Bernardino Borlasca i jego „bukiet muzyczny” ofiarowany senatorom Ratyzbony i Frankfurtu
Szlagowska, Danuta; Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku
2016-11-03 12:30:39
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/4298
pl
Artykuł nie posiada streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/4299
2016-11-03T11:31:56Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/4299
2016-11-03T11:31:56Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 2 (2015); 63
Staropolskie pieśni nabożne z basso continuo. Zapisane w Gdańsku roku 1765
Jasiński, Tomasz; Instytut Muzyki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
2016-11-03 12:30:39
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/4299
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/4300
2016-11-03T11:31:56Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/4300
2016-11-03T11:31:56Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 2 (2015); 115
Józef Elsner jako twórca i propagator klasycznej symfonii
Stróżyńska, Beata; Akademia Muzyczna w Łodzi
2016-11-03 12:30:40
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/4300
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/4301
2016-11-03T11:31:56Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/4301
2016-11-03T11:31:56Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 13, No 2 (2015); 163
Materia mystica. Próba introspekcji w kolorach złota i czerni
Snoch-Pawłowska, Alicja; Instytut Sztuk Pięknych Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
2016-11-03 12:30:40
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/4301
pl
Brak streszczenia w języku polskim.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/4435
2017-01-12T09:53:22Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/4435
2017-01-12T09:53:22Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 14, No 2 (2016); 25
Dydaktyka uniwersytecka Beaty Dąbrowskiej. Przywołania chwil minionych
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4435/12946
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4435/12947
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4435/12948
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4435/12949
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4435/12950
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4435/12951
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4435/12952
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4435/12953
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4435/12956
Gozdecka, Renata; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2017-01-12 10:46:28
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/4435
Dydaktyka muzyczna, dyrygentura chóralna
pl
The article presents the teaching work of Beata Dąbrowska (1960-2016) at Maria Curie-Skłodowska University, Institute of Music. During over 30 years of her work at the University, Beata Dąbrowska – a conductor and teacher – educated several dozen graduates. As part of her teaching duties, she taught courses in choral conducting, reading the scores, vocal band, methodology of conducting vocal band, and in choir and choral literature. The classes in these subjects focused on choral music, which she liked the most. This text presents the methods and the style of her work during classes in choral conducting, reading the scores and choral literature. The description of her teaching, including, inter alia, manual and technical aspects of conducting, repertoire and interpretative issues, has been complemented with the remembrances by her students: graduates of the Institute of Music: Milena Lis and Izabela Urban and students – Kinga Rdzak and Jagoda Pondel. These memories confirm that Professor Dąbrowska – a person of great personal culture – conducted her classes with extreme calm and self-control. She was a demanding teacher but at the same time she created a warm and cordial atmosphere.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/4439
2017-01-12T09:53:22Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/4439
2017-01-12T09:53:22Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 14, No 2 (2016); 11
Niedokończony koncert dla Lublina. Wspomnienie o Beacie Dąbrowskiej (1960-2016)
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4439/12969
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4439/12970
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4439/12971
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4439/12972
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4439/12973
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4439/12974
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4439/12975
Bobryk, Urszula; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
Gozdecka, Renata; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
Jasiński, Tomasz; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2017-01-12 10:46:27
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/4439
polska chóralistyka; dyrygent; pedagog
pl
Professor Beata Dąbrowska – a conductor, teacher, and organizer of musical life, highly merited for Lublin’s musical culture and Maria Curie-Skłodowska University (UMCS) – died on 14th March 2016. She was born on 5th January 1960 in Lublin, She attended the Karol Lipiński Music School in Lublin, and then studied at the Frederic Chopin Music Academy in Warsaw, from which she graduated in 1982 and received a Master of Music Degree in Choral Conducting. From 1982 until the end of her life she worked at the Institute of Music, Maria Curie-Skłodowska University (until 2000 it was the Institute of Arts Education). In 1992 she received the first-grade qualification (today – a PhD equivalent) in the artistic discipline of conducting vocal and vocal-instrumental groups; in 1999 she received her second-grade qualification (now – a postdoctoral degree: Habilitated Doctor). In 2003 she was appointed Associate Professor of UMCS. In 2005 she became Head of the Institute of Music. She held this function till her death, combining it with multiple academic activities. At the same time she pursued her artistic activity. In 1987, together with her husband Dariusz Dąbrowski, she founded the Chamber Choir of the Henryk Wieniawski Music Society of Lublin, whose conductor she was for almost 30 years. She and the Choir gave several dozen vocal-instrumental concerts and over 300 concerts a cappella; they took part in many festivals and competitions in other countries and won awards and honors. Most often she performed in Lublin at religious and official state ceremonies, various jubilees, or anniversaries; many times she took part in Lublin concert series (inter alia Ars Chori, Spotkania Chórów Akademickich [Meetings of Academic Choirs]), she also gave concerts in other towns ( e.g. in Gdańsk, Grudziądz, Olsztyn, Toruń, Wrocław). She was engaged in many initiatives of Lublin’s music culture and, at the same time, she improved her skills (in 1990 she completed Podyplomowe Studium Chórmistrzowskie [Postgraduate Choirmaster Training Program at the Feliks Nowowiejski Academy of Music in Bydgoszcz]). In 1995 she initiated in Lublin Międzynarodowe Dni Muzyki Chóralnej (International Days of Choir Music). She organized concerts in Lublin for many years. She was awarded many times for her dedicated and invaluable work, the formation of Lublin’s cultural image, and for the promotion of Polish culture in Poland and abroad.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/4442
2017-01-12T09:53:22Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/4442
2017-01-12T09:53:22Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 14, No 2 (2016); 119
Religijne inspiracje w twórczości muzyków jazzowych
Spyra, Piotr
2017-01-12 10:46:29
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/4442
religijne inspiracje, jazz, muzycy jazzowi
pl
The main purpose of the dissertation is an attempt to answer the question of how religion inspired and still inspires the works of jazz musicians. Some people think that jazz and religion have nothing in common or even that they are in opposition. The present article tries to show that this common way of thinking is not correct: jazz grew from religious music, and owing to its creative freedom (improvisation) it can be very a good way of expressing religious feelings. The thesis consists of two major parts. The first part contains an attempt to systematize the relationship between music and religion. Relying on the knowledge about ethnography and religion, the author discusses the subordinate role of music in relation to religion. The next chapter presents the most important philosophical and theological attempts to explain the phenomenon of music. The last chapter is devoted to the presentation of the religious roots of jazz. The second part discusses the works of selected jazz musicians in the context of different religions. Featured here are the following faiths: Christianity, Islam, Buddhism, Hinduism, Scientology and some original religious systems. At the end of the paper there is a summary. The author proves that over the centuries religion has accompanied and inspired the works of the most famous musicians who have gone down in history as outstanding jazz musicians. Many of them openly declared their faith, thanked God on CD’s, in interviews, in the titles of songs. Many of them created forms associated with religious (sacred) music. Others sought in the spiritual world their identity, sources of their talent and mystery of making music, and some were inspired by selected aspects of religion.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/9342
2019-06-14T10:18:49Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/9342
2019-06-14T10:18:49Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 16, No 1/2 (2018); 289-301
Bibliografi a czasopisma „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Sectio L, Artes”. 2003-2018
Gozdecka, Renata; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS, Polska
Jasiński, Tomasz; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS, Polska
2019-06-14 12:18:48
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/9342
pl
Artykuł nie zawiera streszczenia.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/4438
2017-01-12T09:53:22Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/4438
2017-01-12T09:53:22Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 14, No 2 (2016); 47
Nasza „Dyrekcja”. Profesor Beata Dąbrowska w mojej pamięci
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4438/12961
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4438/12962
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4438/12963
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4438/12964
Jasiński, Tomasz; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2017-01-12 10:46:28
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/4438
Dyrektor Instytutu, dyrygent
pl
Professor Beata Dąbrowska (1960-2016) became Director of the Institute of Music, Maria Curie-Skłodowska University in 2005 as a person with extraordinary assets necessary to hold such a post: she was extremely dedicated to her work, full of enthusiasm, sympathetic towards her colleagues and students, understanding, endearingly modest, and straightforward. She was engaged in the Institute’s matters and had a very good grasp of them. She held the position of Director of the Institute of Music until her death, being highly competent and devoted to her work, considering that she had to head the Institute in perhaps organizationally the most difficult times of structural and curriculum changes, new technological innovations etc. All her efforts for the University’s Institute of Music, and the Faculty of Arts cannot be overestimated.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/4317
2019-06-14T11:49:45Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/4317
2019-06-14T11:49:45Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 1 (2017); 7
Crucifixus dolorosus z kościoła Bożego Ciała we Wrocławiu
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12529
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12530
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12531
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12532
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12533
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12534
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12535
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12536
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12537
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12538
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12539
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12540
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12541
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12542
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12543
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12544
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12545
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12546
https://journals.umcs.pl/l/article/download/4317/12547
Łobodzińska, Patrycja; Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wydział Historyczny. Instytut Historii Sztuki
2017-12-08 08:51:39
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/4317
Crucifixus dolorosus; krucyfiks; Wrocław; kościół Bożego Ciała; Muzeum Narodowe w Warszawie
pl
Krucyfiks z kościoła Bożego Ciała we Wrocławiu, należącego niegdyś do zakonu joannitów, znajduje się dziś w Muzeum Narodowym w Warszawie. Rzeźba jest różnie datowana przez badaczy, od drugiej do czwartej ćwierci XIV wieku. Dokładny opis formalno-stylistyczny figury z kościoła Bożego Ciała pozwala na uchwycenie właściwości wizualnych, które częściowo potwierdzają postulowaną przez badaczy łączność z czternastowiecznym nurtem crucifixi dolorosi.Bliskie formalnie rozwiązania sylwetki Ukrzyżowanego pochodzą z różnych terenów europejskich, jednocześnie jednak dzieło wrocławskie jawi się jako osobne na tle przywołanej grupy rzeźb pod względem stopnia wyniszczenia ciała, silnego przechylenia korpusu w prawą stronę, mocnego podkurczenia nóg i poszczególnych detali rzeźbiarskich. Figura wrocławska nawiązuje do zgeometryzowanych form znanych z krucyfiksów bolesnych z pierwszej połowy XIV wieku i jednocześnie w miękkości wygięcia torsu, w płynności kształtów żeber dostrzec można antycypację stylu pięknego. Zestawienie krucyfiksu z kościoła Bożego Ciała z wybranymi przykładami czternastowiecznej rzeźby śląskiej także wyklucza związki formalno-stylistyczne oraz warsztatowe. Jego wyraz ideowy, pokrewny Piecie z Lubiąża, łączy się ze specyficzną dla drugiej połowy XIII i całego XIV wieku pobożnością, zorientowaną na rozpatrywanie Męki Pańskiej i indywidualne przeżycie religijne. Choć poszczególne detale rzeźbiarskie właściwie figurze z kościoła joannitów, można łączyć z niektórymi wrocławskimi krucyfiksami, tak ekspresyjne ujęcie ciała nie znajduje sobie równych.Crucifixus dolorosus from Corpus-Christi Church in WrocławSUMMARYThe crucifi x from the Corpus Christi church in Wroclaw, which (the church) used to belong to the Hospitallers of St. John of God, is now the property of the National Museum in Warsaw. According to the art theorists, the sculpture is dated from the second to the fourth quarter of the fourteenth century. The detailed, formal and stylistic description of the sculpture from the Corpus Christi church enables the rendering of visual properties which partially confi rm the suggested connection between this fi gure and the fourteenth-century trend in sculpture known as crucifi xi dolorosi. The formally related structural solutions of the silhouette of the Crucifi ed come from different parts of Europe; at the same time, however, the sculpture from Wrocław seems to stand out as compared with the sculptures in question as regards the destroyed body of Christ, the strong inclination of His torso to the right, the squatted legs and particular sculptural details. The fi gure from the church in Wrocław refers to geometrized forms known from crucifi xi dolorosi of the fi rst half of the fourteenth century; at the same time the softness of the curved torso and the smoothness of the ribs anticipate the emergence of the beau style. The comparison of the crucifi x from the Corpus-Christi church with the selected examples of fourteenth- century Silesian sculptures also excludes formal-stylistic and technical connections. Its ideological meaning is close to the Pietà of Lubiąż (Leubus) and is associated with the specifi c type of devotion – typical of the second part of the thirteenth and the whole fourteenth century – oriented towards considering the Passion of Christ, and towards individual religious experiences. Although individual sculptural details characteristic of the Hospitallers of St. John church can be linked with some other Wrocław crucifi xes, the presentation of the body in such an expressive manner is unmatchable.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/5033
2019-06-14T11:50:40Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/5033
2019-06-14T11:50:40Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 1 (2017); 39
Zapominany instrument, zapomniana praktyka. Tromba marina w klasztornym muzykowaniu w XVIII wieku
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5033/15734
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5033/15735
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5033/15736
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5033/15737
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5033/15738
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5033/15739
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5033/15740
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5033/15741
Walter-Mazur, Magdalena Katarzyna; Instytut Muzykologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza
2017-12-08 08:51:41
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/5033
kultura muzyczna XVIII wiek, praktyka muzyczna, zakony żeńskie, benedyktynki Sandomierz, tromba marina
Instytut Muzykologii UAM, Biblioteka Diecezjalna w Sandomierzu
pl
Tromba marina, instrument wywodzący się z monochordu, znany od czasów średniowiecza, podobnie jak wiele innych, nie znalazł swojego trwałego miejsca w muzyce profesjonalnej. W niniejszym artykule zwraca się uwagę na pewien „epizod”, który stał się udziałem tego specyficznego chordofonu, a któremu z literaturze muzykologicznej nie poświęcono dostatecznej uwagi.Instrument ten miał swoje pięć minut w muzyce francuskiej około połowy XVII wieku. W 1660 Lully wykorzystał trombae marinae w w ustepach baletowych opery Cavallego Xerxes, wystawionej z okazji ślubu Ludwika XIV z Marią Teresą Habsburg, zaś w 1661 roku na dworze Króla Słońce powołano zespół składający się pięciu z muzyków grających na krumhornach i trombae marinae. Dlatego prawdopodobnie Molierowski Monsieur Jourdain na kartach „Mieszczanina szlachcicem” wyraził pragnienie dołączenia interesującego nas instrumentu do zespołu grającego na organizowanym w jego domu przyjęciu.Jedynym znanym z nazwiska wirtuozem tego instrumentu był Jean Baptiste Prin (ok. 1699-1742), który sporządził zachowany do dzisiaj zbiór 216 utworów na tromba marina oraz napisał w roku swojej śmierci traktat Memoire sur la trompette marine, w którym wyraził żal, że ukochany instrument „umiera” wraz z nim.Spośród wielu różnych nazw, jakie nadawano temu kuriozalnemu instrumentowi (tuba marina, tuba maritima, Trumscheit, Marientrompette), najpóźniejsze historycznie, bo pochodzące dopiero z XIX wieku, są nazwy wskazujące na używanie go przez zakonnice. Są to trzy określenia w języku niemieckim bazujące na złożeniach Nonne- (zakonnica) z dodaną nazwą instrumentu lub określeniem jego funkcji w zespole: Nonnengeige, Nonnentrompette, Nonnenbas. Ich istnienie dowodziłoby, iż na niemieckim obszarze językowym jeszcze w tym stuleciu zakonnice posługiwały się w swojej praktyce muzycznej interesującym nas instrumentem.Cecil Adkins i Alis Dickonson, autorzy monografii poświęconej historii, budowie i zachowanym egzemplarzom tromba marina, a także związanej z tym instrumentem praktyce wykonawczej i repertuarowi, wskazali 29 ośrodków zakonnych (w tym 26 klasztorów żeńskich), w których kultywowano grę na Nonnengeige, konstatując iż była to specjalność zakonnic (w mniejszym stopniu zakonników) z Europy Środkowej. Do wymienionych przez tych autorów ośrodków, dzięki najnowszym badaniom jesteśmy w stanie obecnie dodać kolejne: klasztor augustianek św. Jakuba auf der Hülben w Wiedniu oraz serwitek w Insbruku oraz trzy kolejne klasztory w niemieckojęzycznej części Szwajcarii. Co więcej, możemy także poszerzyć geograficzny obszar występowania w klasztorach praktyki gry na tromba marina w kierunku północno wschodnim. Mamy bowiem dowody kultywowania jej w klasztorach benedyktynek z Sandomierza i Lwowa oraz klarysek ze Starego Sącza, a także w bursie jezuickiej w Krakowie. Dodatkowo można przypuszczać, iż instrumenty takie posiadał także klasztor cystersów w Obrze.W klasztornej praktyce muzycznej instrument mógł pełnić cztery różne funkcje: być wykorzystywany w praktyce śpiewu chorałowego, co jest najsłabiej udokumentowane, służyć jako instrument fundamentalny realizujący wraz z organami basso continuo lub jako substytut trąbek w obsadach wokalno-instrumentalnych, ponadto zespół złożony w trzech lub czterech trombae marinae z towarzyszeniem kotłów mógł wykonywać fanfary.Jeśli chodzi o obszar dawnej Rzeczypospolitej, najwięcej informacji na temat kultywowania gry na tromba marina pochodzi z Sandomierza, gdzie grające na tym instrumencie zakonnice są nam znane z nazwiska i gdzie zachowały się rękopisy poświadczające tę zapomnianą praktykę.The Forgotten Instrument and Forgotten Practice. Tromba marina in Music-Making in Monasteries in the 18th Century SUMMARYTromba marina(trumpet marine) – the instrument originated from the monochord and known from the Middle Ages – was not widely used in professional music. That special chordophone had, however, its day in French music about the mid-seventeenth century. In 1660 Jean Baptiste Lully used trombae marinae in ballet sections of Francesco Cavalli’s opera Xerxes, and in 1661, at the court of Louis XIV a group of fi ve musicians was formed, who played crumhorns and trombae marinae. The only virtuoso of this instrument, known by name, was Jean Baptiste Prin (ca. 1699-1742), who made a collection of 216 pieces for trumpet marine (tromba marina).Out of the many names of the instrument (tuba marina, tuba maritima, Trumscheit, Marientrompette), the historically latest names are the nineteenth-century ones showing that it was used by nuns. There are three names in German, based on the compounds Nonne (nun) with the name of the instrument or with designation of its function in a musical group: Nonnengeige, Nonnentrompette, and Nonnenbas, which would prove that nuns still played the trombae marinae in the German-speaking area as late as in the nineteenth century.Cecil Adkins and Alis Dickinson, the authors of the monograph devoted to tromba marina, listed 29 monastic centers (of which 26 were nuns’ convents), in which the playing of Nonnengeige was cultivated, and come to the conclusion that in the eighteenth century this was the specialty of Central European nuns. We can add some more names to those recorded by the two authors: the St. Jakob Augustinian nunnery in Vienna, the Servite Nunnery in Innsbruck, and three convents in the German-speaking part of Switzerland. Furthermore, we can also broaden the geographical range of the practice of playing tromba marina towards North-East because we have evidence that it was cultivated in the convents of Benedictine nuns of Sandomierz and Lvov, the convent of St. Clare in Stary Sącz, as well as in the Jesuit chapel in Krakow.The instrument in question exercised different functions in the performing practice in monasteries: it was used in the practice of chorale singing, it served as a fundamental instrument in the basso continuo section, it appeared as a substitute for trumpets in the vocal-instrumental forces, fi nally – as part of a group consisting of three or four trombae marinae and kettledrums, it played fanfares.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/5068
2019-06-14T11:51:43Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/5068
2019-06-14T11:51:43Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 1 (2017); 59
Inspiracje Moniuszkowskie w muzyce XX wieku. Opera Pomsta Jontkowa Bolesława Wallek Walewskiego
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5068/15861
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5068/15865
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5068/15866
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5068/15867
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5068/15868
Miklaszewska, Joanna; Uniwersytet Wrocławski, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych
2017-12-08 08:51:42
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/5068
Bolesław Wallek Walewski; Pomsta Jontkowa; Stanisław Moniuszko; Halka; opera; dramat wagnerowski; folklor podhalański
Joanna Miklaszewska, Uniwersytet Wrocławski
pl
Bolesław Wallek Walewski był jedną z czołowych postaci krakowskiego życia muzycznego w okresie międzywojennym. Do jego najwybitniejszych dzieł należy opera Pomsta Jontkowa, której libretto jest kontynuacją Halki Stanisława Moniuszki. W artykule scharakteryzowano muzyczne związki pomiędzy obu operami, widoczne m.in. we wprowadzeniu przez Wallek Walewskiego cytatów motywów z Halki, a także wskazano różnice stylistyczne między obydwoma dziełami. Wyznaczają je trzy elementy: warstwa językowa librett, główne założenia dramaturgiczne oraz styl muzyczny. Libretto Halki napisane zostało przez W. Wolskiego bez aluzji do elementów gwarowych, natomiast B. Wallek Walewski w libretcie Pomsty Jontkowej wykorzystał w szerokim zakresie gwarę podhalańską. W przeciwieństwie do Halki, osią dramatu Wallek Walewskiego jest motyw zemsty górala na możnych panach. Styl muzyczny opery Walewskiego wykazuje pokrewieństwo z muzyką Wagnera, z nurtem muzycznego folkloryzmu (poprzez nawiązanie do folkloru podhalańskiego), oraz impresjonizmu. W artykule poruszono ponadto problem recepcji dzieła. Pomsta Jontkowa była najbardziej znanym i często wystawianym w Polsce dziełem operowym krakowskiego kompozytora. Jej prapremiera odbyła się w Teatrze Wielkim w Poznaniu w 1926 roku. Na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych opera ta cieszyła się w Polsce dużą popularnością, wystawiły ją także inne teatry operowe w kraju (z wyjątkiem sceny warszawskiej). Po II wojnie światowej Pomstę Jontkową wystawiła Opera Wrocławska.Moniuszko-Based Inspirations in Twentieth-Century Music. The Opera Pomsta Jontkowa by Bolesław Wallek WalewskiSUMMARYBorn in Lvov but fi rst of all associated with the musical circles in Krakow, Bolesław Wallek Walewski (1885-1944) referred to one of Stanisław Moniuszko’s most famous operas – Halka [Helen] – when composing his own opera Pomsta Jontkowa [Jontek’s Vengeance] (1924). The contemporaries regarded Halka and Pomsta Jontkowa as a series. Both operas share common elements: Halka (Warsaw version) and Pomsta Jontkowa are four-act operas, the same characters appear in their librettos (Jontek, Zofia), and in both works the confl icts between the gentry and the peasants are highly important. The musical connections between the operas are evidenced by Walewski’s use of the leading motifs. Moreover, both in Halka and in Pomsta Jontkowa, there are highlanders’ dances. Walewski also includes melodies from Halka into his work.The principal difference between the two operas is determined by three elements: the language of the librettos, the main dramatic assumptions, and the musical style. The libretto of Halka was written by Włodzimierz Wolski (1824-1882) without references to dialectal elements whereas Walewski liberally used the Podhale highlanders’ dialect in his libretto. Moreover, unlike Halka, which emphasizes the personal experiences of the main heroine and social confl icts, the axis of Walewski’s drama is the motif of the highlander’s revenge on the wealthy lords. The musical style of Pomsta Jontkowa shows, on the one hand, a similarity with Richard Wagner’s music (harmony, instrumentation, and the way of treatment of leitmotifs), while on the other – a similarity to the trend of musical folklorism and impressionism. An innovative idea is the combination of impressionist features with the stylization of highlanders’ folklore.Pomsta Jontkowa was the best known opera of the Krakow composer in Poland in the nineteen-twenties and thirties, and at the same time it was one of the most original Polish operas of the interwar period. It combines traditional elements with modern ones, and it is an expression of the late inspirations by Wagnerian music and esthetics in Polish music, as well as referring to the best traditions of the Polish national opera.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/5362
2019-06-14T11:53:19Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/5362
2019-06-14T11:53:19Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 1 (2017); 79
Nieznane utwory z kolekcji nutowej Franciszka Jasińskiego, organisty kościoła św. Michała Archanioła w Lublinie
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5362/16942
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5362/16943
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5362/16944
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5362/16945
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5362/16946
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5362/16947
Jasiński, Tomasz; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2017-12-08 08:51:43
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/5362
Lublin, XIX-XX wiek, nieznane utwory muzyczne, Franciszek Jasiński, Tadeusz Markowski, Julian Krzewiński, J. Drezner, pieśń, miniatura fortepianowa.
pl
Autor przedstawia i krótko omawia trzy dotychczas nieznane utwory muzyczne: pieśń Swaty Tadeusza Markowskiego (1881-1969), pieśń Orzeł i Pogoń autorstwa Juliana Krzewińskiego (1882-1943) oraz miniaturę fortepianową pod tytułem Lublinianka górą! Polka Mazurka – kompozycję nieznanego J. Dreznera (koniec XIX wieku). Kompozycje te zachowały się w zbiorze nutowym pozostałym po Franciszku Jasińskim (1895-1972), organiście kościoła św. Michała Archanioła w Lublinie.The Unknown Compositions in the Musical Score Collection of Franciszek Jasiński,the Organist of St. Michael the Archangel Church in LublinSUMMARYThe author present three previously unknown pieces: the songs Swaty [Matchmaking] by Tadeusz Markowski (1881-1969) and Orzeł i Pogoń [The Eagle and Pahonia (Vytis)] by Julian Krzewiński (1882-1943), as well as a piano miniature Lublinianka górą! [Lublinianka is in the Lead] Polka Mazurka by J. Drezner (the late nineteenth century). The piece for solo voice, accompanied by the piano, written by the now forgotten Tadeusz Markowski (the father of two well-known composers, Andrzej Markowski and Jan Markowski) allows us to broaden the knowledge of that musician’s achievements, who distinguished himself in Lublin’s musical culture. The song Orzeł i Pogoń by Julian Krzewiński, also for voice and piano, is an interesting historical document because it was dedicated to General Lucjan Żeligowski. The miniature by J. Drezner, in turn, is worth noting because it was composed by an unidentifi ed composer and has an intriguing dedication: “Presented to Fair Lublin Maidens [Ofiarowana Nadobnym Lubliniankom]”. The compositions were preserved in the score collection left by Franciszek Jasiński (1895-1972), the organist for many years at St. Michael the Archangel church in Lublin.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/5357
2019-06-14T11:54:25Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/5357
2019-06-14T11:54:25Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 1 (2017); 103
Pieśni ludowe Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego. Z prac badawczych i materiałów folklorystycznych Instytutu Muzyki UMCS
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5357/16923
Kusto, Agata; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2017-12-08 08:51:44
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/5357
Pojezierze Łęczyńsko-Włodawskie, pieśń ludowa, Instytut Muzyki UMCS, Zenon Koter, Mirosław Grusiewicz
pl
W artykule omówiony jest repertuar pieśni ludowych żyjących w tradycji ustnej na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim. Opracowanie zawiera tabelaryczne zestawianie incipitów pieśni, wyposażonych w odesłania do literatury i komentarze dotyczące wykonawców. Podstawą prezentowanego wywodu są rezultaty badań przeprowadzonych w latach osiemdziesiątych XX wieku przez Mirosława Grusiewicza – zamieszczone w jego pracy magisterskiej napisanej pod kierunkiem Zenona Kotera – oraz zebrane przez niego materiały fonograficzne, przechowywane obecnie w Instytucie Muzyki UMCS.Folk Songs of the Łęczna-Włodawa Lake District. Illustrated by Research Work and Folkloristic Materials at the UMCS Institute of MusicSUMMARYThe article discusses the repertoire of folk songs continued in oral tradition in the Łęczna-Włodawa Lake District. The survey contains a tabular specifi cation of song incipits with references to literature and comments concerning performers. The presentation is based on the results of research conducted in the nineteen-eighties by Mirosław Grusiewicz (they are contained in his MA thesis written under the supervision of Zenon Koter, PhD ), and on the phonographic materials he collected, now stored at the Maria Curie-Skłodowska University Institute of Music. In terms of its origin, the repertoire of the Łęczna-Włodawa Lake District consists of three groups. The fi rst group is the archaic collection of ritual wedding songs and couplets, the second comprises traditional common folk songs (inter alia class songs, and courtship and military songs) prone to variability and accommodation, and the third is made up of the youngest repertoire in terms of origin, containing occasional songs or those heard on the mass media.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/5361
2019-06-14T11:56:56Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/5361
2019-06-14T11:56:56Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 1 (2017); 121
Trzy wiersze Jacka Kaczmarskiego inspirowane malarstwem polskim. Z muzyką Zbigniewa Łapińskiego i Przemysława Gintrowskiego
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5361/16936
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5361/16937
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5361/16938
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5361/16939
Gozdecka, Renata; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2017-12-08 08:51:45
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/5361
Jacek Kaczmarski, Zbigniew Łapiński, Przemysław Gintrowski, malarstwo, poezja, muzyka, integracja sztuk
pl
Tekst jest opracowaniem interdyscyplinarnym. Traktuje o związkach malarstwa, poezji i muzyki. Trzy obrazy polskich malarzy (Jacek Malczewski, Wigilia na Syberii, Bronisław Wojciech Linke, Kanibalizm, Jerzy Krawczyk, Birkenau) stały się inspiracją dla poezji Jacka Kaczmarskiego, jego zaś wiersze (odpowiednio: Wigilia na Syberii, Kanapka z człowiekiem, Birkenau) zostały umuzycznione przez Zbigniewa Łapińskiego i Przemysława Gintrowskiego. Artykuł – mający charakter analityczny – odsłania drogę przekazu artystycznego od obrazu, poprzez słowo poetyckie, do ujęcia muzycznego.Three Poems by Jacek Kaczmarski, Inspired by Polish Painting. With Music by Zbigniew Łapiński and Przemysław GintrowskiSUMMARYThe article is an interdisciplinary study, which discusses interrelations between painting, poetry and music. Three pictures by Polish painters – Wigilia na Syberii [Christmas Eve in Siberia] by Jacek Malczewski (1854-1929), Kanibalizm [Cannibalism] by Bronisław Wojciech Linke (1906-1962), and Birkenau by Jerzy Krawczyk (1921-1969) – became the inspiration for Jacek Kaczmarski’s (1957-2004) poetry; his poems in turn, as poetic reactions to the foregoing paintings, Wigilia na Syberii (1980), Kanapka z człowiekiem [Sandwich with a Man] (1980) and Birkenau (1981) respectively – were musicalized by Zbigniew Łapiński (b. 1947) and Przemysław Gintrowski (1951-2012), and performed by the trio of Kaczmarski, Łapiński, and Gintrowski (Wigilia na Syberii in 1981) and by Przemysław Gintrowski alone (Kanapka z człowiekiem in 2009, Birkenau in 1991). The three-part, analytical article reveals the process of artistic communication: from a picture, to the poetic word, to a songster’s interpretation.
oai:ojs.umcsd.home.net.pl:article/5358
2019-06-14T11:57:49Z
l:ART
v2
https://journals.umcs.pl/l/article/view/5358
2019-06-14T11:57:49Z
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
Vol 15, No 1 (2017); 139
Nauczanie i propagowanie jazzu w Polsce. Ujęcie syntetyczne
https://journals.umcs.pl/l/article/download/5358/16926
Bogdanowicz, Mariusz; Instytut Muzyki Wydział Artystyczny UMCS
2017-12-08 08:51:46
Pełny tekst licencji tutaj.
url:https://journals.umcs.pl/l/article/view/5358
Polska, XX-XXI wiek, muzyka jazzowa, edukacja, popularyzacja
pl
Artykuł ujmuje w sposób syntetyczny problematykę nauczania i propagowania muzyki jazzowej we współczesnej Polsce. Autor przedstawia sytuację jazzu na wszystkich szczeblach edukacyjnych: w szkolnictwie powszechnym (szkoła podstawowa, gimnazjum, liceum), szkolnictwie muzycznym oraz w wyższych uczelniach (akademie muzyczne, uniwersytety), omawia również inne formy nauczania i propagowania jazzu w naszym kraju (m.in. Mała Akademia Jazzu, warsztaty jazzowe, rola mediów)Teaching and Promoting Jazz in PolandSUMMARYThe article is a synthetic presentation of the problems of teaching and promoting jazz music in contemporary Poland. The author discusses the situation of jazz at all educational levels: in the general education system (primary school, gimnazjum (junior high school), and senior high school), at music schools and at the higher education level (academies of music and universities); he also discusses other forms of teaching and promoting jazz in Poland (inter alia Jazz Academy for Juniors, jazz workshops, and media). The paper is also a critical and postulative approach to the situation of jazz in Polish education because Mariusz Bogdanowicz, an expert jazz musician, not only presents the present condition and the educational achievements in jazz so far, but he also points out the existing imperfections and formulates specifi c suggestions.