Wprowadzenie: Ewolucja w podejściu do rozwoju zasobów ludzkich w przedsiębiorstwach zmierza coraz silniej w kierunku integracji systemowej z całościową strategią organizacji. Pociąga to za sobą konieczność wypracowywania metod pomiaru poziomu dojrzałości w obszarze HRD. Stosowane w praktyce modele w swoim założeniu uniwersalne i elastyczne pozostawiają dość szerokie pole interpretacyjne, co utrudnia ich skuteczne wykorzystanie. Cel badań: Celem badań była praktyczna weryfikacja Modelu J. Burgoyone w adaptacji Matthews’a, Megginson’a, Surtees’a (2008) jako narzędzia stosowanego do oceny poziomu dojrzałości systemowych rozwiązań w obszarze rozwoju zasobów ludzkich w MSP.  Problem badawczy sformułowano w formie pytania, czy wykorzystanie Modelu J. Burgoyone w praktyce może stanowi skuteczne wsparcie procesu budowania długofalowej strategii rozwoju zasobów ludzkich w małych i średnich przedsiębiorstwach. Metoda badań: Badania miały charakter diagnostyczny i zostały przeprowadzone w przedsiębiorstwach typu MSP w latach 2019-2021. W tym celu wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety (Audyt HRD w organizacji A. Różańskiego - wersja 2018). Wyniki: Analizy potwierdziły, że w organizacjach typu MSP narzędzia HRD stosowane są w sposób intuicyjny i nie są zintegrowane systemowo, potwierdza to zróżnicowane zaawansowanie podejmowanych aktywności występujących w różnych obszarach funkcjonalnych.  Wnioski: Przeprowadzone analizy uwidoczniły, iż wykorzystanie Modelu J. Burgoyone ( i jego kolejnych adaptacji) służących ocenie poziomu dojrzałości HRD w MSP wymaga zastosowania dodatkowo tzw. drugiego wymiaru oceny, w tym przypadku uszczegółowienia obszarów funkcjonalnych w oparciu o koncepcje (np. systematycznego podejścia do szkoleń, Sloman 2007). Zabieg tego typu umożliwia diagnozę poziomu zaawansowania w poszczególnych obszarach funkcjonalnych. W praktyce umożliwia to precyzyjne planowanie działań wspierających identyfikację kolejnych kroków w procesie integrowania HRD z procesem budowania całościowej strategii organizacji.