Sądowa kontrola realizacji polityki rozwoju – dziesięć lat praktyki

Streszczenie w języku polskim

W artykule podjęto temat sądowej kontroli rozstrzygnięć z zakresu polityki rozwoju (polegających na niezakwalifikowaniu konkretnego projektu do uzyskania dofinansowania) i dokonano próby oceny funkcjonowania tej instytucji w dziesiątą rocznicę jej wprowadzenia do krajowego systemu realizacji tej polityki. Analiza aktów prawnych, doktryny i orzecznictwa z zakresu polityki rozwoju prowadzi do wniosku, że akt realizacji polityki, jakim jest wyłonienie do dofinansowania konkretnego projektu, stanowi sui generis działanie administracji niepodlegające przepisom kodeksu postępowania administracyjnego. Najistotniejszym kryterium oceny tego działania powinna być jego efektywność, rozumiana jako najwyższy stopień realizacji celu założonego w ramach polityki rozwoju. Stąd też przyjęty w Polsce model kontroli dokonywanej przez sądy administracyjne, powołane do badania legalności kontrolowanych aktów, nie spełnia pokładanych w nim oczekiwań. Artykuł stanowi próbę oceny przyjętego modelu kontroli pod względem jej wpływu na efektywność systemu prowadzenia polityki rozwoju oraz na skuteczność udzielonej ochrony.