Zapis graficzny dzieła sztuki radiowej. Problemy edycji słuchowisk na przykładzie dzieł Jerzego Krzysztonia

Kinga Próchniak

Streszczenie w języku polskim


Niniejszy artykuł jest próbą diachronicznego spojrzenia na zagadnienie wydawania drukiem słuchowisk, na podstawie dzieł radiowych pisarza Jerzego Krzysztonia (1931‒1982). Czynność ta była niezwykle popularna w Polsce, począwszy od lat sześćdziesiątych XX wieku. Podstawowy problem jej dotyczący – przekształcenie utworu dźwiękowo-słownego w tekst pociągał za sobą kolejne, takie jak: ustalenie tekstu zgodnego z wolą autora wobec ingerencji osób trzecich w scenariusz dramatu radiowego, umieszczenie niezbędnych ze względu na specyfikę publikacji informacji oraz typografia edycji. Przedstawione rozwiązania powyższych problemów zostały oparte na badaniach pięciu, niepublikowanych dotąd, oryginalnych słuchowisk Krzysztonia.


Słowa kluczowe


Jerzy Krzysztoń; dramat radiowy; słuchowisko; Polskie Radio

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Bardijewska Sława (1977), Dramaturgia radiowa Jerzego Krzysztonia, „Dialog”, nr 7, s. 140‒146.

Bardijewska Sława (1991), Cyrografy Krzysztonia, „Teatr”, nr 6, s. 38‒42.

Bardijewska Sława (2001), Nagie słowo. Rzecz o słuchowisku, Warszawa.

Billip Witold (1970), Pierwsza antologia słuchowisk polskich, „Miesięcznik Literacki”, nr 5, s.124‒125.

Bitka Zbigniew (2001), Wędrowanie do kresu cierpienia. Motywy archetypowe i symboliczne w prozie Krzysztonia, Opole.

Boratyński Wojciech (1996), Radiowy powrót Jerzego Krzysztonia, „Teatr Polskiego Radia”, nr 11/12, s. 123‒134.

Bugajski Leszek (1982), Różny, „Życie Literackie”, nr 37, s. 5‒6.

Czachowska Jadwiga, Szałagan Alicja (red.) (1996), Współcześni polscy pisarze i badacze literatury: słownik biobibliograficzny, t. 4, Warszawa.

Janion Maria (1984), Epika życia fantazmatycznego, [w:] Taż, Czas formy otwartej. Tematy i media romantyczne, Warszawa, s. 10.

Jarzębowski Zbigniew (2002), Dramaturgia Ireneusza Iredyńskiego, Szczecin.

Kazimierczyk Barbara (1985), Jerzego Krzysztonia „obrachunki inteligenckie”, „Miesięcznik Literacki”, nr 5, s. 50‒53.

Kaziów Michał (1973), O dziele radiowym. Z zagadnień estetyki oryginalnego słuchowiska, Wrocław.

Kaziów Michał (1985), Jerzego Krzysztonia powroty, „Miesięcznik Literacki”, nr 5, s. 60.

Klejnocki Jarosław (1988), Romantyczny szaleniec XX wieku, „Miesięcznik Literacki”, nr 9, s. 45‒48.

Krasiński Janusz (1982), Wieczór wspomnień – Jerzy Krzysztoń, audycja radiowa, APR sygn. 7715/95/II.

Krasiński Janusz (2006), Jak czytałem Obłęd Krzysztonia, „Odra”, nr 10, s. 73–81.

Krzysztoń Jerzy (1969a), Panna radosna, Warszawa.

Krzysztoń Jerzy (red.) (1969b), Teatr Wyobraźni. Słuchowiska radiowe, Warszawa.

Mętrak Kazimierz (1982), Kiedy umiera pisarz, „Radar”, nr 6, s. 15.

Małachowski Aleksander (1969), Słowo wstępne, [w:] Teatr Wyobraźni. Słuchowiska radiowe, red. J. Krzysztoń, Warszawa, s. 5–11.

Natanson Wojciech (1977), Słuchowiska, „Scena”, nr 10, s. 22–23.

Próchniak Kinga (2012), Zapis graficzny dzieła sztuki radiowej. Problemy edycji słuchowisk na przykładzie dzieł Jerzego Krzysztonia, Lublin, praca magisterska.

Rogatko Bogdan (1984), Epopeja szaleństwa, „Nurt”, nr 9, s. 22–41.

Rowiński Cezary (1980), Anatomia szaleństwa, „Literatura”, nr 25, s. 3–15.

Smosarski Józef (1977), Polonus w opałach, „Więź”, nr 5/6, s. 160–162.

Żurek Tomasz (1969), Słuchowiska do czytania, „Kultura”, nr 49, s. 53–5.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ah.2018.9.117-129
Data publikacji: 2019-09-12 20:05:20
Data złożenia artykułu: 2018-10-30 23:59:09


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1830
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 840

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2019 Kinga Próchniak

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.