Rozwój kompetencji emocjonalnych w doświadczeniu teatralnym – raport z badań

Aleksandra Porankiewicz-Żukowska

Streszczenie w języku polskim


Celem prezentowanego artykułu jest przedstawienie eksperymentu społeczno-teatralnego „Żywe Torpedy” zrealizowanego w 2019 roku w ramach Pracowni Sztuki Społecznej na Uniwersytecie w Białymstoku. Przedsięwzięcie to zostało zaprojektowane jako badanie socjologiczne wykorzystujące metodologię badań jakościowych (obserwacja uczestnicząca i wywiady pogłębione z uczestnikami), w ramach którego były prowadzone m.in. warsztaty mające na celu rozwój kompetencji emocjonalnych jego uczestników. W ramach artykułu analizuję, czy teatr partycypacyjny jest dobrym miejscem do rozwijania tego typu umiejętności, wskazując na wady i zalety takiego przedsięwzięcia.


Słowa kluczowe


kompetencje emocjonalne; teatr partycypacyjny; socjologia emocji; Antonio Damasio

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Appelt, K, Jabłoński, S. (2017). Miejsce kompetencji społeczno-emocjonalnych w edukacji wczesnoszkolnej. Psychologia Wychowawcza, 11, 64–68.

Archer, M. (2013). Człowieczeństwo, Problem sprawstwa. Nomos.

Beck, U. (2004). Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności. Scholar.

Bielańska, A. (2002). Teatr, który leczy. Wyd. UJ.

Bingham, A.J. (2023). From Data Management to Actionable Findings: A Five-Phase Process of Qualitative Data Analysis. International Journal of Qualitative Methods, 22,

https://doi.org/10.1177/16094069231183620

Chrost, M. (2012). Kompetencje społeczne i emocjonalne młodzieży. Wyd. WAM.

Damasio, A. (2002). Błąd Kartezjusza. Emocje, rozum i ludzki mózg. Rebis.

Damasio, A. (2011). Jak umysł zyskał jaźń. Konstruowanie świadomego mózgu. Rebis.

Flis, J. (2023). Co ze mną nie tak? O życiu w dysfunkcyjnym domu, środowisku, w Polsce i o tym jaksobie z tym (nie) radzimy. Znak. W: J. Flis, Polsce i o tym, jak sobie z tym (nie) radzimy. Znak.

Frijda, N. (1999). Emocje są funkcjonalne – na ogół. W: P. Ekman, R. Davidson (Eds.), Natura emocji (s. 102–111). GWP.

Giddens, A. (2006). Nowoczesność i tożsamość. PWN.

Goleman, D. (1999). Inteligencja emocjonalna w praktyce. Media Rodzina.

Grotowski, J. (2012). Instytut Laboratorium: Program 1975–1976. W: J. Grotowski, Grotowski. Teksty zebrane (s. 584–587). Wydawnictwo Krytyki Politycznej.

Góralska, R. (2017). Kapitał emocjonalny w perspektywie całożyciowego uczenia się– ujęcie adaptacyjne versus krytyczne. Rocznik Andragogiczny, 23, 83–102.

Hochschild, A.R. (2009). Zarządzanie emocjami. Komercjalizacja ludzkich uczuć. PWN.

Kalinowska, K. (2018). Praktyki fl irtu i podrywu. Studium z mikrosocjologii emocji. Wyd. UMK.

Kietlińska, B. (2019). Nie ma wolności bez samodzielności. Działanie Teatru 21 w perspektywie zmiany. Fundacja Teatr 21.

Kwiatkowska, K. (2008). Pedeutologia. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Knopp, K. (2010). Inteligencja emocjonalna oraz możliwości jej rozwijania u dzieci i młodzieży. Wyd. UKSW.

Levenson, R. (1999). Funkcjonalne podejście do ludzkich emocji. W: P. Ekman, R. Davidson (Eds.), Natura emocji (s. 112–119). GWP.

Mayer, J.D., Salovey, P. (1999). Czym jest inteligencja emocjonalna. W: P. Salovey, D.J. Sluyter (Eds.), Rozwój emocjonalny a inteligencja emocjonalna (s. 21–70). Rebis.

Mead, M. (2000). Kultura i tożsamość. PWN.

Niziołek, K. (2020). Przestrzeń możliwości. Teatr partycypacyjny jako środek budowania kapitału społecznego. Civitas. Studia z Filozofii i Polityki, 27, 217–249.

Pokropski, M. (2013). Cielesna geneza czasu i przestrzeni. IFIS PAN.

Saarni, C. (1999). Kompetencja emocjonalna i samoregulacja w dzieciństwie W: P. Salovey, D.J. Sluyter (Eds.), Rozwój emocjonalny a inteligencja emocjonalna (s. 75–125). Rebis.

Suchocka, A. (2021). „Więcej niż teatr” – teatr forum jako przykład edukacji teatralnej. Colloquium Pedagogika – Nauki o polityce i administracji, 4(4 4), 105–121.

Szorc, K. (2012). Kształtowanie i doskonalenie kompetencji emocjonalnych nauczycieli szansą dla rozwoju podmiotowości w edukacji XXI wieku. W: N. Majchrak, N. Starik, A. Zduniak (red.), Podmiotowość w edukacji wobec odmienności kulturowych oraz społecznych zróżnicowań (s. 102–134). Wyd. Wyższej Szkoły Bezpieczeństwa.

Szorc, K. (2013). Inteligencja emocjonalna nauczycieli gimnazjów. Impuls.

Szumiec-Zielińska, E. (2016). Żywe torpedy. Demart.

Wawrzyniak, M. (2021). Kompetencje emocjonalno-społeczne nauczyciela wobec potrzeb

współczesnej edukacji. Język. Religia. Tożsamość, 2(24), 99–123.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ks.2023.11.1.85-103
Data publikacji: 2024-10-25 09:55:20
Data złożenia artykułu: 2024-02-19 09:39:43


Statystyki


Widoczność abstraktów - 4
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 1

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2024 Aleksandra Porankiewicz-Żukowska

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.