Fałsz pieniądza i jego surogatu w szwajcarskim prawie karnym

Streszczenie w języku polskim

Celem opracowania jest wprowadzenie czytelnika w problematykę prawnokarnej ochrony pieniądza w szwajcarskim ustawodawstwie przed zamachami na jego autentyczność przyjmującymi postać podrobienia lub przerobienia. Zaprezentowane w tekście rozwiązania wykorzystane na gruncie szwajcarskiej ustawy karnej do pewnego stopnia mogą stanowić punkt odniesienia zarówno do podjęcia odrębnych i szczegółowych analiz poświęconych rodzimemu typowi fałszu pieniądza, jak i do formułowania wyważonych postulatów de lege ferenda. W związku z powyższym artykuł zawiera analizę dogmatyczną przepisów typizujących fałsz pieniądza lub jego surogatów w szwajcarskim prawie karnym. Wywód poprzedzono wskazaniem wyróżnionych kategorii czynów zabronionych ukierunkowanych na ochronę obrotu pieniędzmi i innymi środkami płatniczymi. Co więcej, odniesiono się do przewidzianego w szwajcarskim prawie ustawowego zagrożenia karą oraz do szczególnej podstawy orzeczenia konfiskaty. Warto zaznaczyć, że porządek prawny Szwajcarii nie należy do najbardziej pożądanych kierunków analiz w polskiej doktrynie prawa. Fakt ten dziwi o tyle, że obowiązująca ustawa karna Szwajcarii stanowiła istotną inspirację dla projektodawcy polskiego Kodeksu karnego z 1932 r. Prowadzi to do konkluzji, że bliższa analiza szwajcarskich instytucji ukierunkowanych na ochronę pieniądza przed fałszem jest potrzebna i warta uwagi.