Uwagi o kodeksowej regulacji dokonywania za pracodawcę czynności z zakresu prawa pracy

Streszczenie w języku polskim

Celem opracowania jest przedstawienie ewolucji przepisów Kodeksu pracy, dotyczących reprezentacji pracodawcy w stosunkach prawa pracy, a także ocena aktualnego kształtu tych przepisów pod kątem potrzeb teorii i praktyki stosowania prawa. W ocenie autora trafnym rozwiązaniem ustawodawczym było odstąpienie w 1996 r. od zasady jednoosobowej reprezentacji pracodawcy przez kierownika zakładu pracy. Zasada ta nie była bowiem adekwatna do zmienionych w 1989 r. realiów ustrojowych, które oznaczały kres dominującej pozycji państwa w stosunkach społecznogospodarczych. Obowiązująca obecnie treść art. 3¹ k.p. charakteryzuje się syntetyczną formułą, zapewniającą niezbędną dozę elastyczności. Umożliwia ona osiągnięcie zasadniczej zbieżności z regułami reprezentowania podmiotu będącego pracodawcą w obrocie cywilnoprawnym. Jednocześnie regulacja ta zachowuje odrębny charakter, co wynika ze specyficznego ujęcia podmiotowości prawnej pracodawcy i szerokiego zakresu czynności tego podmiotu na gruncie prawa pracy. Przyszła rekodyfikacja prawa pracy powinna zmierzać do usunięcia niektórych wątpliwości rysujących się na tle obowiązującego stanu prawnego. Uwaga ta odnosi się zwłaszcza do konstrukcji wyznaczenia określonej osoby do działania w imieniu pracodawcy oraz relacji pomiędzy zdolnością pracodawcy do czynności w sferze prawa materialnego i prawa procesowego.