„Ambitia podczas y pycha częściey się uczyć każą, niż cnota…”, czyli o szkodliwości pobierania nauk według Stanisława Lubomirskiego

Waldemar Bednaruk

Streszczenie w języku polskim


W czasach upadku szkolnictwa Stanisław H. Lubomirski głosił wyższość przyrodzonego rozumu i rozsądku nad wiedzą akademicką. Ten powszechnie znany i szanowany magnat – filozof, zwany był przez współczesnych „polskim Salomonem”. Jego poglądy, w których widać wyraźny ślad fascynacji stoikami, cieszyły się ogromną popularnością co najmniej do połowy XVIII w.


Słowa kluczowe


szkolnictwo polskie w XVII w.; Stanisław H. Lubomirski; cnota; stoicy

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Arystoteles, O cnotach i wadach, [w:] Dzieła wszystkie, przeł. D. Gromska, L. Regner, W. Wróblewski, t. 5, Warszawa 1996.

Dąbkowska-Kujko J., Wprowadzenie do lektury, [w:] S.H. Lubomirski, Rozmowy Artaksesa i Ewandra, w których polityczne, moralne i naturalne uwagi, zawarte wedle podanych okazyj, tak jako mówione właśnie były prawdziwie wyrażone są spisane, Warszawa 2006.

Filon Aleksandryjski, Pisma, oprac. L. Joachimowicz, t. 1, Warszawa 1986.

Hernas C., Barok, Warszawa 1976.

Katechizm Kościoła Katolickiego, cz. 3, Pallotinum 1994.

Lubomirski S.H., Instrukcyja synom moim [do] cudzych krajów ode mnie wyprawionym, Teodorowi i Franciszkowi Lubomirskim, w Jazdowie, D. 29 Novembris A. 1699, [w:] Wybór pism, oprac. R. Pollak, Wrocław 1953.

Lubomirski S.H., Rozmowy Artaksesa i Ewandra, w których polityczne, moralne i naturalne uwagi, zawarte wedle podanych okazyj, tak jako mówione właśnie były prawdziwie wyrażone są spisane, Warszawa 2006.

Malarczyk J., Ulrich von Hutten o roli prawa i prawników w Niemczech, [w:] Dawne prawo i myśl prawnicza. Prace historyczno-prawne poświęcone pamięci Wojciecha Marii Bartla, red. J. Malec, W. Uruszczak, Kraków 1995.

Opaliński K., Satyry, oprac. L. Eustachiewicz, Wrocław 1953.

Orzechowski S., Dyalog albo Rozmowa około Exequcyey Polskiey Korony, [b.m.w.] 1564.

Pollak R., Wstęp, [w:] S.H. Lubomirski, Wybór pism, oprac. R. Pollak, Wrocław 1953.

Polski Słownik Biograficzny, red. E. Rostworowski, t. 18, Wrocław 1973.

Reale G., Historia filozofii starożytnej, przeł. E. Zieliński, t. 3, Lublin 1999.

Roszkowska W., Włoski rodowód komedii S.H. Lubomirskiego, Wrocław 1960.

Skarga P., Kazania sejmowe, Wrocław 2010.

Szczygieł W., Źródła „Rozmów Artaksesa i Ewandra” S.H. Lubomirskiego, Kraków 1929.

Śmiglecki M., Przestrogi do sumnienia należące. Od iednego miłośnika oyczyzny dla informaciey potrzebney P. P. Katholikom na elekcyą zgromadzonym, y drugim ktorzy liberam vocem maią na Trybunałach, seymikach y seymach, [b.m.w.] 1632.

Tatarkiewicz W., Trzy etyki: studium z Arystotelesa, [w:] Droga do filozofii, red. W. Tatarkiewicz, t. 1, Warszawa 1971.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/sil.2016.25.3.53
Data publikacji: 2017-01-30 09:58:51
Data złożenia artykułu: 2016-02-17 10:41:07


Statystyki


Widoczność abstraktów - 950
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 0

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2017 Waldemar Bednaruk

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.