Prezes Rady Ministrów jako organ podlegający kontroli sejmowej (w świetle regulacji normatywnych). Część I. Prezes Rady Ministrów jako podlegający kontroli sejmowej przewodniczący kolegialnego organu egzekutywy

Streszczenie w języku polskim

Celem artykułu jest przedstawienie Prezesa Rady Ministrów jako organu podlegającego kontroli sejmowej. Starano się tego dokonać przez scharakteryzowanie jego statusu prawnoustrojowego z uwzględnieniem zwłaszcza tych czynników określających ów status, które zdają się mieć najbardziej zasadnicze znaczenie dla zaprezentowania premiera „mieszczącego się” w zakresie podmiotowym i przedmiotowym sejmowej kontroli działalności rządu. Rozważania w tym zakresie prowadzone są na gruncie regulacji normatywnych, głównie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r.

W niniejszym artykule poddano analizie przede wszystkim status prawnoustrojowy podlegającego kontroli sejmowej Prezesa Rady Ministrów jako przewodniczącego kolegialnego organu egzekutywy, czyli Rady Ministrów. Skoncentrowano uwagę na roli Prezesa Rady Ministrów w kształtowaniu składu rządu oraz dokonywaniu zmian w tym składzie, a także jego wpływie na trwałość rządu. Następnie poddano głębszej analizie pozycję Prezesa Rady Ministrów w samej Radzie Ministrów, rozważając takie rozwiązania normatywne decydujące o tej pozycji, jak kompetencje do: reprezentowania przez niego Rady Ministrów, kierowania pracami Rady Ministrów, zapewnienia wykonywania polityki Rady Ministrów i określania sposobów jej wykonywania, koordynacji i kontroli pracy członków Rady Ministrów.