Glosa do postanowienia SN z dnia 30 marca 2016 r., I KZP 23/15 (OSNKW 2016, nr 5, poz. 29)

Streszczenie w języku polskim

W glosie krytycznej wobec postanowienia SN z dnia 30 marca 2016 r. (I KZP 23/15) wykazano, że ustalanie tożsamości rodzajowej przestępstw metodą in concreto, a więc przez porównanie dóbr prawnych, które zostały naruszone lub zagrożone w wyniku konkretnych czynów przestępnych, powinno mieć miejsce w pewnych wypadkach, gdy mamy do czynienia z przestępstwami chroniącymi dwa lub więcej dobra prawne w sposób alternatywny lub mieszany. W pozostałych sytuacjach oceny tożsamości rodzajowej przestępstw należy dokonywać in abstracto, czyli przez porównanie dóbr prawnych chronionych w danych typach przestępstw. Rezultaty tej metody, istotne dla badania tożsamości rodzajowej przestępstw, będą bowiem identyczne, jak metody in concreto, jednakże ta pierwsza bardziej sprzyja rozpoznaniu sprawy bez zbędnej zwłoki.