Ochrona oznaczeń geograficznych w Unii Europejskiej. Blaski i cienie

Ángel Martínez Gutiérrez

Streszczenie w języku polskim


Chronione oznaczenia geograficzne stanowią dla podmiotów wprowadzających na rynek unijny produkty rolnicze formę prawną kompleksową i bezpieczną. Należy mieć jednak na uwadze, że ten sposób ochrony produktów rolno-żywnościowych z jednej strony oferuje wiele korzyści, w postaci np. możliwości reklamy swojego produktu na rynkach Unii Europejskiej, wyróżniając go spośród innych, z drugiej strony niekiedy komplikuje sytuację przedsiębiorcy. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zalet i wad ochrony żywności za pomocą formy prawnej w postaci chronionych oznaczeń geograficznych.


Słowa kluczowe


oznaczenia geograficzne; reklama; ochrona

Pełny tekst:

PDF (Español (España))

Bibliografia


Abriani N., Cottino G., Ricolfi M., Diritto Industriale, Trattato di Diritto Comerciale, Vol. 2, Turín 2001.

Botana Agra M., Las denominaciones de origen, Madrid 2001.

Casado Cerviño A., La nueva Ley española de marcas, nombre comercial y rótulo de establecimiento. Razones para una reforma. Concepto de marca. Signos, “AC” 1990.

Fernández-Nóvoa C., Fundamentos de derecho de marcas, Madrid 1984.

Fernández-Nóvoa C., La adopción de un nombre geográfico extranjero como marca, “ADI” 1975, Vol. 2.

Fernández-Nóvoa C., La protección internacional de las denominaciones geográficas de los productos, Madrid 1970.

Fernández-Nóvoa C., Tratado de Derecho de Marcas, 2ª edic., Madrid 2004.

Floridia G., Il riassetto della proprietà industriale, Milán 2006.

Ghidini G., Benedetti F. De, Codice della proprietà industriale. Commento alla normativa sui diritti derivanti da brevettazione e registrazione, 1ª edic., Milán 2006.

Gómez Lozano M.M., Denominaciones de origen y otras indicaciones geográficas, Cizur Menor 2004.

Gómez Segade J.A., La protección constitucional de la marca y de las denominaciones de origen, “ADI” 1981, Vol. 7.

Heaht C., Il caso Budweiser, “Riv. Dir. Ind.” 2004, Vol. 2–3.

Ivone G., Diritto alla denominazione e marchio geográfico, “Riv. Dir. Comm.” 1993, Vol. 2.

Libertini M., Indicazioni geografiche e segni distintivi, “Riv. Dir. Comm.” 1996, Vol. 1.

Magelli S., Marchio e nome geografico, [en:] Studi di Diritto Industriale in onore di Adriano Vanzetti. Proprietà intellettuale e concorrenza, Vol. 2, Milán 2004.

Martínez Gutiérrez A., La conformación de la marca de empresa con denominaciones geográficas, “ADI” 1999, Vol. 20.

Massaguer Fuentes J., Marca (Derecho Mercantil), “EJB”, Vol. 3, Madrid 1995.

Mota Maia J., Marcas, indicaciones geográficas y denominaciones de origen en el derecho comunitario, [en:] A. Bercovitz Rodriguez-Cano, Marca y Diseño comunitarios, Cizur Menor 1996.

Nervi A., Le denominazioni di origine protette e marchi: spunti per una ricostruzione sistematica, “Riv. Dir. Comm.” 1996, Vol. 1.

Plasseraud Y., Choisir, protéger et gerer vos marques, París 1977.

Ricolfi M., I fatti costitutivi del diritto al marchio. I soggetti, [en:] P. Auteri, G. Floridia, V. Mangini, G. Olivieri, M. Ricolfi, P. Spada, Diritto Industriale, Proprietà intellettuale e concorrenza, 2ª edic., Turín 2005.

Sena G., Il diritto dei marchi. Marchio nazionale e marchio comunitario, 5ª edic., Milán 2007.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/sil.2017.26.1.457
Data publikacji: 2017-10-03 16:52:23
Data złożenia artykułu: 2017-05-25 19:12:20


Statystyki


Widoczność abstraktów - 840
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF (Español (España)) - 0

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2017 Ángel Martínez Gutiérrez

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.