Ukryj
Pokaż wszystkie
Wyślij tekst przez e-mail Z problematyki dowodu z zeznań świadka koronnego – kilka uwag de lege ferenda
Streszczenie w języku polskim
Przedmiotem artykułu jest nieco anachroniczna w ocenie autorki instytucja świadka koronnego, której obecny legislacyjny kształt może budzić zastrzeżenia, w szczególności patrząc z punktu widzenia obowiązywania zasady równości wobec prawa. W opracowaniu zaprezentowano kilka wniosków de lege ferenda, których ewentualne uwzględnienie mogłoby posłużyć do optymalizacji rozwiązań prawnych przewidzianych w ustawie o świadku koronnym. Przedstawiono m.in. postulat objęcia omawianej instytucji regułą subsydiarności na wzór wymogu odnoszącego się do kontroli operacyjnej, która także nie jest bezdyskusyjna w płaszczyźnie moralnej i jurydycznej. W artykule nawiązano również do brzmienia art. 6 wymienionej ustawy, przewidującego regułę eliminującą dowód z wyjaśnień podejrzanego, który ostatecznie nie nabył statusu świadka koronnego. Zdaniem autorki ujęcie tej reguły jest zbyt szerokie i mało precyzyjne, dlatego wymaga stosownej korekty.
Słowa kluczowe
Bibliografia
Act of 26 October 1982 on the procedure in matters of minors (Journal of Laws 1982, No. 35, item 228).
Act of 25 June 1997 on State’s Evidence Witness (Journal of Laws 1997, No. 114, item 738).
Act of 22 July 2006 amending the Act on State’s Evidence Witness and the Act on the Protection of Classified Information (Journal of Laws 2006, No. 149, item 1078).
Act of 15 January 2016 on the amendment of the Act on the Police and certain other acts (Journal of Laws 2016, item 147).
Baj A., Zakazy dowodowe dotyczące świadka koronnego, „Prokuratura i Prawo” 2007, nr 1.
Bentham J., A Treatise on Judicial Evidence, extracted from the manuscripts by M. Dumont, London 1825.
Decision of the Supreme Court of 4 April 2013, II KK 67/13, LEX No. 1317923.
Dunn P.T., Accomplice Testimony: Is Corroboration Necessary?, “Catholic University Law Review” 1957, Vol. 6(3).
Gabriel-Węglowski M., Ustawa o świadku koronnym. Komentarz. Zarys instytucji w Europie, Warszawa 2011.
Kmiecik R., Z problematyki „dowodu potwierdzającego” w Polsce i Anglii (w związku z art. 192a § 1 i § 2 k.p.k.), [in:] Współczesne problemy procesu karnego i jego efektywności. Księga pamiątkowa Profesora Andrzeja Bulsiewicza, red. A. Marek, Toruń 2004.
Kościerzyński J., Świadek koronny w prawie polskim (postulaty de lege ferenda), „Państwo i Prawo” 2006, z. 5.
Kowalewska-Borys E., Świadek koronny w ujęciu dogmatycznym, Kraków 2004.
Kucharczyk M., Wyjaśnienia podejrzanego nieuznanego za świadka koronnego, „Państwo i Prawo” 2006, z. 7.
Kurzępa B., Świadek koronny. Geneza instytucji. Komentarz do ustawy, Toruń 2005.
Judgement of the Court of Appeal in Lublin of 18 September 2014, II AKa 130/14, LEX No. 1527087.
Judgement of the Court of Appeal of Warsaw of 16 November 2016, II AKa 148/16, LEX No. 2174843.
Judgement of the Supreme Court of 3 April 1978, II KR 56/78, LEX No. 19383.
Judgement of the Supreme Court of 7 October 1999, II KKN 506/97, LEX No. 39428.
Judgement of the Supreme Court of 6 February 1970, IV KR 249/69, LEX No. 18066.
Lach A., Reguła potwierdzania zeznań współsprawcy w prawie angielskim, „Palestra” 2003, nr 9–10.
Martin M.M., Capra D.J., Rossi F.F., New York Evidence Handbook: Rules, Theory, and Practice, Aspen 2005.
Nowicki M.A., Wokół Konwencji Europejskiej. Komentarz do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Warszawa 2017.
Paprzycki L.K., Instytucja świadka koronnego i świadka incognito w świetle Konstytucji RP i Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, „Palestra” 2008, nr 5–6.
Pływaczewski E.W., Świadek koronny jako instrument zwalczania przestępczości zorganizowanej, „Prokuratura i Prawo” 2010, nr 7–8.
Prawo dowodowe. Zarys wykładu, red. R. Kmiecik, Kraków 2005.
Rau R., Przestępczość zorganizowana w Polsce i jej zwalczanie, Kraków 2002.
Waltoś S., Świadek koronny – obrzeża odpowiedzialności karnej, „Państwo i Prawo” 1993, z. 2.
Waltoś S., Hofmański P., Proces karny. Zarys systemu, Warszawa 2013.
Wasiński G., Wybrane aspekty specyfiki przewodu sądowego z udziałem świadka koronnego, [in:] Przestępczość zorganizowana, świadek koronny, terroryzm – w ujęciu praktycznym, red. E. Pływaczewski, Kraków 2005.
Wąsek-Wiaderek M., Welke i Białek przeciwko Polsce – wyrok Trybunału z dnia 1 marca 2011 r., skarga nr 15924/05 (kluczowe zagadnienia: ochrona informacji niejawnych w procesie karnym przez ograniczenie dostępu do niejawnych akt sprawy a prawo do obrony; wyłączenie jawności rozprawy a rzetelność postępowania; wyłączenie publiczności ogłoszenia ustnych motywów wyroku a prawo do publiczności rozprawy), „Przegląd Orzecznictwa Europejskiego dotyczącego Spraw Karnych” 2004, nr 1–4.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/sil.2018.27.4.127-137
Data publikacji: 2019-06-15 14:20:03
Data złożenia artykułu: 2018-03-07 12:47:40
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2019 Dorota Orkiszewska
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.