Prestiż zawodów prawniczych wśród studentów prawa a zamiar ich wykonywania

Sławomir Pilipiec, Monika Kępa

Streszczenie w języku polskim


W opracowaniu przedstawiono, nawiązując do wyników badań ilościowych z 2017 r., wyniki badania jakościowego przeprowadzonego wśród studentów kierunku prawo studiujących na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Badanie jakościowe zostało przeprowadzone w czerwcu 2018 r. na próbie reprezentatywnej dobranej w sposób celowo-losowy. Technika badawcza polegała na notowaniu wyników bezpośrednich rozmów na podstawie zestandaryzowanego kwestionariusza. Pytania merytoryczne miały na celu ustalenie przyczyn stwierdzonych uprzednio rozbieżności pomiędzy prestiżem zawodów prawniczych wśród studentów prawa a zamiarem ich wykonywania. Największym prestiżem zdecydowanie cieszy się zawód sędziego; jednocześnie przyszli adepci prawa w większości nie wskazują tego zawodu jako tego, który zamierzają wykonywać. Preferowane są zawody związane ze świadczeniem pomocy prawnej, tj. adwokata i radcy prawnego. Zawód sędziego wiąże się z wysokim prestiżem, a zarazem to najbardziej wymagający zawód prawniczy. Na jego trudność składają się w szczególności: droga dojścia do zawodu, duża odpowiedzialność i obciążenie związane ze sprawowaniem urzędu sędziego. Wskazano także na niewspółmierność uposażenia sędziego do nakładu pracy i ponoszonej odpowiedzialności. Natomiast zawody adwokata i radcy prawnego są najbardziej popularne z uwagi na duże możliwości, jakie się z nimi wiążą, w tym dostępność do tych zawodów oraz szeroki zakres uprawnień i samodzielność osób je wykonujących. Związane są z nimi zróżnicowane formy, w jakich może być świadczona pomoc prawna, w przypadku radców prawnych również w ramach stosunku pracy.


Słowa kluczowe


student; zawody prawnicze; badania jakościowe; prestiż; sędzia; radca prawny; adwokat

Pełny tekst:

PDF (English) PDF

Bibliografia


Act of 27 July 2001 – Law on the System of Common Courts (Journal of Laws No. 98, item 1070 as amended).

Bałaban A., Glosa do wyroku TK z dnia 8 lutego 2004 r., „Przegląd Sejmowy” 2004, nr 4.

Constitution of the Republic of Poland of 2 April 1997 (Journal of Laws No. 78. item 483 as amended).

Dziurnikowska M., Adwokat i inne zawody prawnicze w opinii studentów prawa (wyniki ankiety „Studenci prawa o swojej przyszłości zawodowej”), „Palestra” 1997, nr 5–6.

Frankfort-Nachmias Ch., Nachmias D., Metody badawcze w naukach społecznych, Poznań 2001.

Goćkowski J., Autorytet, [in:] Encyklopedia socjologii, t. 1, Warszawa 1998.

Grzonka L., Kostrubiec J., Zawód zaufania publicznego. Przyczynek do dyskusji, „Studia Iuridica Lublinensia” 2007, t. 9.

Hauser J., Długosz D., Tezy w sprawie zawodów zaufania publicznego, [in:] Zawody zaufania publicznego a interes publiczny – korporacyjna reglamentacja versus wolność wykonywania zawodu, oprac. S. Legat, M. Lipińska, Warszawa 2002.

Judgement of the Constitutional Tribunal of 22 May 2001, K 37/00, OTK 2001, No. 4, item 86.

Judgement of the Constitutional Tribunal of 18 February 2004, P 21/02, OTK 2004, No. 2, item 9.

Judgement of the Constitutional Tribunal of 2 July 2007, K 41/05, OTK-A of 2007, No. 7, item 72.

Kalwas A., Samorządność zawodowa to świadome i aktywne współtworzenie demarkacji, [in:] Rola samorządów – zawodów zaufania publicznego – w tworzeniu demokratycznego państwa prawa, Warszawa 2004.

Kępa M., Pilipiec S., Preferencje zawodowe studentów prawa. Raport z badania, Lublin 2018.

Komunikat z badań CBOS, Prestiż zawodów, BS/164/2013, oprac. A. Cybulska, Warszawa 2013.

Ławnikowicz G., Pilipiec S., Nieskazitelność charakteru i nieposzlakowana opinia w prawie prawniczych samorządów zawodowych, „Annales UMCS sectio G (Ius)” 2016, nr 2, DOI: http://dx.doi.org/10.17951/g.2016.63.2.233.

Łojko E., Role i zadania prawników w zmieniającym się społeczeństwie. Raport z badań, Warszawa 2005.

Nowak S., Metodologia badań społecznych, Warszawa 2007.

Olechnicki K., Załęcki P., Słownik socjologiczny, Toruń 2002.

Pieniążek A., Stefaniuk M., Socjologia prawa. Zarys wykładu, Warszawa 2014.

Pilipiec S., Autorytet prawa obowiązującego, [in:] System prawny a porządek prawny, red. O. Bogucki, S. Czepita, Szczecin 2008.

Podgórecki A., Prestiż prawa, Warszawa 1966.

Reszke I., Prestiż społeczny a płeć. Kryteria prestiżu zawodów i osób, Wrocław 1984.

Rynio A., Autorytet osób znaczących w kształtowaniu osobowości dojrzałej, „Ethos” 1997, nr 37.

Sarnecki P., [in:] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, red. L. Garlicki, M. Zubik, t. 1, Warszawa 2016.

Sarnecki P., Pojęcie zawodu zaufania publicznego (art. 17 Konstytucji na przykładzie adwokatury), [in:] Konstytucja, wybory, parlament. Studia ofiarowane Zdzisławowi Jaroszowi, red. L. Garlicki, Warszawa 2000.

Studenci prawa o studiach i perspektywach zawodowych, red. E. Łojko, Warszawa 2011.

Szydło M., [in:] Konstytucja RP, t. 1: Komentarz art. 1–86, red. M. Safjan, L. Bosek, Warszawa 2016.

Wódz J., Socjologia dla prawników i politologów, Warszawa 2000.

Zawody zaufania publicznego a interes publiczny – korporacyjna reglamentacja versus wolność wykonywania zawodu, oprac. S. Legat, M. Lipińska, Warszawa 2002.

Żaba A., Rola mediów w kształtowaniu wizerunku wymiaru sprawiedliwości – zarys problematyki, „Studenckie Zeszyty Naukowe” 2017, nr 34, DOI: http://dx.doi.org/10.17951/szn.2017.20.34.99.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/sil.2019.28.4.65-87
Data publikacji: 2019-12-30 00:00:00
Data złożenia artykułu: 2019-04-05 17:41:04


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1095
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF (English) - 0 PDF - 0

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2020 Sławomir Pilipiec, Monika Kępa

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.