Ukryj
Pokaż wszystkie
Wyślij tekst przez e-mail 
Wielokulturowość Wilna i Wileńszczyzny w świetle Dzienników Ferdynanda Ruszczyca
Streszczenie w języku polskim
Artykuł przybliża wybrane aspekty działalności Ferdynanda Ruszczyca w przestrzeni Wilna i Wileńszczyzny pierwszych dekad XX wieku, z jej zróżnicowaniem kulturowym i społecznym. Opierając się na świadectwach epoki i wypowiedziach artysty, w tym dokumentujących jego rozliczne aktywności osobistych zapiskach udostępnionych w edycji Dzienników, podejmiemy próbę wskazania źródeł najistotniejszych doświadczeń i idei, które Ruszczyc z pasją przekuwał w rozmaite inicjatywy społeczne. Wszystkie te przedsięwzięcia realizował z szacunkiem dla wielokulturowej tradycji i dziedzictwa przeszłości, z myślą o pozostawieniu piękna wileńskich zabytków przyszłym pokoleniom.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Bułhak, Jan. (1939a). Dwadzieścia sześć lat z Ruszczycem. Wilno: Skład Główny w Księgarni św. Wojciecha.
Bułhak, Jan. (1939b). Wiek męski Ferdynanda Ruszczyca. W: Jan Bułhak et al. (red.), Ferdynand Ruszczyc. Życie i dzieło (s. 47–326). Wilno: Skład Główny Księgarni św. Wojciecha.
Charkiewicz, Walerian. (1934). Wilno – miasto sztuki. Słowo (Wilno), 302, s. 1.
Feliksiak, Elżbieta. (1992). Wileńska ojczyzna. W: Elżbieta Feliksiak (red.), Wilno – Wileńszczyzna jako krajobraz i środowisko wielu kultur (s. 27–34). Białystok: Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza. Oddział Białostocki.
Kamiński, Zygmunt. (1975). Dzieje życia w pogoni za sztuką. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”.
Kania, Agnieszka. (2017). Lata studenckie na Carskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu w świetle Dzienników Ferdynanda Ruszczyca. W: Agnieszka Kania, Wojciech Cedro (red.), Polska – Rosja. Relacje na przestrzeni dziejów. Ludzie – miejsca – wydarzenia (s. 45–57). Kielce: Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.
Kołoszyńska, Irena. (1966). Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W: Janina Ruszczycówna (red.), Ferdynand Ruszczyc 1870–1936. Pamiętnik wystawy (s. 104–118). Warszawa: Muzeum Narodowe w Warszawie.
Lorentz, Stanisław. (1986). Album wileńskie, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Obsulewicz, Beata K. (2021). Ferdynand Ruszczyc, Jan Bułhak i Uniwersytet Wileński. W: Irena Fedorovic, Miroslav Davlevic, Kinga Geben (red.), Pod znakiem Orła i Pogoni. Polsko litewskie związki naukowe i kulturowe w dziejach Uniwersytetu Wileńskiego. Zbiór studiów (s. 388–405). Wilno: Vilnius University Press.
Okulicz-Kozaryn, Radosław. (2007). Litwin wśród spadkobierców Króla-Ducha. Twórczość Čiurlionisa wobec Młodej Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
Panas, Władysław. (1996). O pograniczu etnicznym w badaniach literackich. W: Teresa Michałowska, Zbigniew Goliński, Zbigniew Jarosiński (red.), Wiedza o literaturze i edukacja. Księga referatów Zjazdu Polonistów, Warszawa 1995 (s. 605–613). Warszawa: Instytut Badań Literackich.
Podstawka, Anna. (2023). Ferdynand Ruszczyc i wileński świat teatru. Bibliotekarz Podlaski 3(LX), s. 87–106. DOI: https://doi.org/10.36770/bp.823.
Poklewski, Józef. (1992). Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W: Elżbieta Feliksiak (red.), Wilno – Wileńszczyzna jako krajobraz i środowisko wielu kultur (s. 71–96). T. 3. Białystok: Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza. Oddział Białostocki.
Remer, Jerzy. (1927). W służbie sztuki. U źródeł twórczości Ferdynanda Ruszczyca. Alma Mater Vilnensis, 5, s. 31–50.
Remer, Jerzy. (1939). Sny Ruszczyca o pięknie przeszłości. W: Jan Bułhak et al. (red.), Ferdynand Ruszczyc. Życie i dzieło (s. 361–392). Wilno: Skład Główny Księgarni św. Wojciecha.
Ruszczyc, Edward. (1992). Ferdynand Ruszczyc – artysta i organizator życia społeczno-kulturalnego w Wilnie. W: Elżbieta Feliksiak (red.), Wilno – Wileńszczyzna jako krajobraz i środowisko wielu kultur (s. 359–394). T. 1. Białystok: Towarzystwo Literackie im. Adama Mickiewicza. Oddział Białostocki.
Ruszczyc, Ferdynand. (1919). Tablice historii. Tygodnik Ilustrowany, 40/41, s. 662–663.
Ruszczyc, Ferdynand. (1922). Piękno Wilna. Ognisko, 3(1), s. 5–6.
Ruszczyc, Ferdynand. (1937a). O niewidzialnych bogactwach. (Odczyt wygłoszony 20 listopada 1920 roku, po odzyskaniu Wilna przez wojska Generała Żeligowskiego). W: Ferdynand Ruszczyc, Liść wawrzynu i płatek róży: przemówienia, wykłady, odczyty, artykuły w języku polskim i francuskim (s. 59–61). Wilno: Drukarnia Artystyczna „Grafika”.
Ruszczyc, Ferdynand. (1937b). O pięknie powszechnym. Wykład wygłoszony w Auli Śniadeckich w dn. 7 grudnia 1919 r. W: Ferdynand Ruszczyc, Liść wawrzynu i płatek róży: przemówienia, wykłady, odczyty, artykuły w języku polskim i francuskim (s. 45–54). Wilno: Drukarnia Artystyczna „Grafika”.
Ruszczyc, Ferdynand. (1994). Dziennik. Cz. I: Ku Wilnu. 1894–1919. Warszawa: Wydawnictwo „Secesja”.
Ruszczyc, Ferdynand. (1996). Dziennik. Cz. II: W Wilnie. 1919–1932. Warszawa: Wydawnictwo „Secesja”.
Sławińska, Irena. (1998). Wilno – sceną teatru Ruszczyca. W: Mirosława Kozłowska (red.), Wilno teatralne (s. 8–16). Warszawa: Ogólnopolski Klub Miłośników Litwy.
Wierzyński, Józef. (1939). Dzieciństwo i młodość Ferdynanda Ruszczyca. W: Jan Bułhak et al. (red.), Ferdynand Ruszczyc. Życie i dzieło (s. 17–45). Wilno: Skład Główny Księgarni św. Wojciecha.
Wroczyński-Sokolicz, Jan. (1932). Kultura dzisiejszego Wilna. Wywiad „Świata” u prof. Ferdynanda Ruszczyca. Świat, 7(27), s. 10–11.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ff.2024.42.2.59-71
Data publikacji: 2024-12-30 10:37:58
Data złożenia artykułu: 2024-09-28 21:55:17
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2024 Anna Podstawka
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.