Obraz urbanizacji a uzdrowienie Ziemi w Villa Aurore (1982) i Chanson bretonne (2020) Le Clézio /L’image de l’urbanisation et la guérison de la Terre dans Villa Aurore (1982) et Chanson bretonne (2020) de Le Clézio

Streszczenie w języku polskim

Artykuł ma na celu analizę dwóch utworów napisanych przez Le Clézio: Villa Aurore i Chanson bretonne, w których pojawia się kwestia urbanizacji Francji. Celem jest zbadanie, jak przekształcanie krajobrazów naturalnych w przestrzeń miejską wpływa na reakcje narratorów w kontekście rozważań dotyczących literatury naprawczej. Podejście to opiera się na refleksjach Alexandre’a Gefena, ale proponuje rozszerzenie tej wizji o perspektywę biocentryczną. Aby sprawdzić, czy twórczość Le Clézio wykracza poza prostą opisowość skutków degradacji natury i czy sugeruje możliwe rozwiązania-terapie, mające na celu uzdrowienie Ziemi, przyjęto analizę łącząca podejście ekokrytyczne i ekopoetyckie.

Cet article vise l’analyse de deux ouvrages de Le Clézio, Villa Aurore et Chanson bretonne, dans lesquels apparaît la question de l’urbanisation de la France. L’objectif est d’examiner la manière dont les transformations des paysages naturels en espaces urbains influent sur les réactions des narrateurs, tout en interrogeant la notion de littérature réparatrice. Cette approche s’inspire des réflexions d’Alexandre Gefen, mais propose d’étendre sa vision à une perspective biocentrique. Afin de déterminer si l’œuvre de Le Clézio va au-delà de la simple description des conséquences de la dégradation de la nature et envisage également des solutions-curatives, menant à une guérison de la Terre, une étude liant l’approche écocritique et écopoétique est adoptée.