Châtelet – Lilas Sébastiena Ortiza albo praca czułego narratora/maszynisty metra / Châtelet – Lilas de Sébastien Ortiz ou le travail d’un tendre narrateur/conducteur de métro

Streszczenie w języku polskim

Abstrakt. Autor poddaje analizie „powieść mitologiczną” Sébastiena Ortiza Châtelet-Lilas, która łączy także cechy powieści społecznej z pisarstwem opartym na przymusach formalnych. Artykuł skupia się na motywie podwójnej pracy protagonisty: maszynisty przewożącego pasażerów przez paryskie podziemia i „czułego narratora” (Tokarczuk), który pod wpływem „empatycznego niepokoju” (LaCapra) przemienia ich milczenie w opowieść. Trudność tego wysiłku, rozpatrywana w ujęciu mitokrytycznym i socjologicznym, stawia nas wobec dylematów współczesnej prozy, w której przecinają się „głosy intymne” i „głosy społeczne” (Martin-Achard) w celu „ponownego zaczarowania świata” (Maffesoli). 

Résumé. L’auteur analyse Châtelet – Lilas de Sébastien Ortiz, un « roman mythologique » qui combine également des caractéristiques du roman social et de l’écriture à contrainte. L’étude se concentre sur le motif du double travail du protagoniste : conducteur transportant les voyageurs à travers les souterrains parisiens et « tendre narrateur » (Tokarczuk) qui transforme leur silence en récit, sous l’effet du « vacillement empathique » (LaCapra). La difficulté de ce labeur, examinée sous l’angle mythocritique et sociologique, nous confronte aux dilemmes de la prose contemporaine, à l’intersection des « voix intimes » et des « voix sociales » (Martin-Achard), visant à « réenchanter le monde » (Maffesoli).