Odrodzenie przez przemoc? Rodzina amerykańska w serialach Ray Donovan i Wielkie kłamstewka

Streszczenie w języku polskim

Celem pracy jest zbadanie, jak mitologiczny motyw odrodzenia przez przemoc, który Richard Slotkin opisał jako „metaforę nadająca strukturę amerykańskiemu doświadczeniu”, jest wykorzystywany we współczesnej amerykańskiej kulturze popularnej. Artykuł przedstawia obrazy rodziny w dwóch amerykańskich serialach telewizyjnych: serialu kryminalnym Ray Donovan (2013–2018, Showtime) i miniserialu Wielkie kłamstewka (Big Little Lies, HBO, 2017). Analiza narracji w omawianych tekstach filmowych pokazuje, że oba twórczo wykorzystują motyw odrodzenia przez przemoc. Chociaż narracje te osadzone są w różnych założeniach ideologicznych i reprezentują inne gatunki telewizyjne, w obydwu najważniejszy temat to przemoc jako główna przyczyna kryzysów w rodzinie. Przedstawienie rodziny w serialu Ray Donovan zbudowane jest w obrębie paternalistycznego, neokonserwatywnego dyskursu. Obraz ten opowiada o losach bohatera, który skutecznie zajmuje się wybawianiem z kłopotów przedstawicieli bogatej i niemoralnej elity Los Angeles, ale który nie radzi sobie z rozwiązywaniem problemów swojej dysfunkcjonalnej rodziny. Wielkie kłamstewka to historia pięciu kobiet z północnej Kalifornii należących do ostentacyjnie liberalnej i postępowej elity społecznej. Każda z nich musi się jednak zmierzyć z poważnymi problemami rodzinnymi. Niniejsze badanie dowodzi, że choć narracje w obydwu serialach podporządkowane zostały tematowi odrodzenia przez przemoc, to ich wymowa znacznie się różni. Ray Donovan konsekwentnie pokazuje, jak bezowocne i nieskuteczne jest uciekanie się do przemocy w próbach uratowania rodziny. Narracja w Wielkich kłamstewkach, chociaż osadzona w progresywnym i liberalnym dyskursie, zdaje się wskazywać, że przemoc, jako kara za zło, może prowadzić do katharsis i odrodzenia.