Główne tendencje w polityce reform wyborczych w wyborach parlamentarnych

Streszczenie w języku polskim

W  niektórych środowiskach politycznych (w  tym w  Polsce), a  także naukowych artykułowane są poglądy o  – decydującej w  procesie rywalizacji politycznej – roli systemów wyborczych oraz w  związku z  tym wyrażane jest przekonanie o  przewadze niektórych rozwiązań wyborczych w  zakresie realizacji określonych preferencji politycznych. Często nadzieje w  zakresie reformy systemu politycznego wiąże się ze zmianami systemów wyborczych. W  Wielkiej Brytanii i  innych krajach anglosaskich powstały stowarzyszenia społeczne, których celem jest zmiana systemu większościowego na proporcjonalny. Jego zwolennicy opowiadają się za proporcjonalnością wyniku wyborczego i  rozszerzeniem realnej oferty  wyborczej do większej liczby podmiotów partyjnych. Z  kolei w  Polsce można zauważyć odwrotną tendencję. Zwolennicy jednomandatowych okręgów wyborczych, deprecjonując system proporcjonalnej
reprezentacji, wyrażają przekonanie o  pozytywnych efektach systemu większościowego w  wyborach do Sejmu. W  wariancie radykalnym lansowana jest teza, że tylko powyższe rozwiązania wyborcze stanowią synonim demokracji i  są sposobem na ograniczenie patologii życia politycznego. Wokół tej problematyki narosło wiele nieporozumień i  mitów politycznych. Celem przedstawionego artykułu jest zwrócenie uwagi na tendencje w  zakresie polityki reform wyborczych w  świecie i  odpowiedź na takie pytania badawcze jak: 1) Jakie systemy wyborcze były popularne w  świecie w  poszczególnych okresach od XIX do XXI wieku?; 2) Jakie są tendencje w  zakresie zmian systemów wyborczych w  ostatnich latach?; 3) Z  czego wynika fenomen popularności mieszanych systemów wyborczych? W  ostatnich latach najbardziej popularnymi rozwiązaniami wyborczymi są system proporcjonalny z  listami otwartymi oraz system większościowy z  jednomandatowymi okręgami wyborczymi.