Relacja mistrz – uczeń: coaching czy mentoring?

Streszczenie w języku polskim

W artykule poddaję analizie relację pomiędzy uczniem, kształconym w zakresie praktycznego przedmiotu artystycznego a jego nauczycielem. Poszukuję w tej relacji cech mentoringu i coachingu. Rozumienie obu pojęć wywodzę z psychologii biznesu i próbuję odnaleźć cechy wspólne, łączące tę, z pozoru, odległą dziedzinę z dydaktycznym procesem dochodzenia do mistrzostwa wykonawczego. Po kolei omawiam definicje i podobieństwa oraz różnice obu koncepcji. Opisuję proces dydaktyczny w zakresie praktycznego przedmiotu muzycznego analizując wszystkie jego etapy i przyrównując je do poszczególnych cech mentoringu i coachingu. Snuję również rozważania na temat psychologicznych konsekwencji nieadekwatnego stosowania mentoringu lub coachingu w przebiegu poszczególnych etapów kształcenia. Konkluzja mojego artykułu jest następująca: mentoring jest bardziej naturalny i przydatny w początkowym etapie nauki, coaching warto zastosować w jej końcowej fazie, gdy bardziej istotne jest poszukiwanie oryginalności i niepowtarzalności. Stawiam sobie za cel inspirować czytelników do zgłębienia i eksplorowania omawianych idei oraz stosowania ich w praktyce dydaktycznej.

Master-Student Relations, coaching or mentoring

SUMMARY

The article presents the problem of application of mentoring and coaching (concepts from the psychology of business) in the methodology of teaching music art subjects. The author discusses the following issues: relations between a master and a student; the defi nition of mentoring and coaching; similarities and differences between mentoring and coaching; the role of a mentor and a coach as teachers of music art subject; stages of work of a teacher as part of the concept of mentoring and coaching; psychological consequences of inadequate application of mentoring or coaching during particular stages of education. In conclusions, the author underlines that mentoring is a historical approach and is customarily strongly rooted in artistic pedagogy, and the “master-student” relation is its most accurate implementation. In contrast, coaching is a relatively young idea, and in the case of teaching music, it is also intuitively used. Mentoring leads to and gives information, whereas coaching asks questions and mobilizes to activity. The process of music teaching of the artistic subject may include both these methods. They merge and supplement each other. Mentoring is more natural and useful at the initial stage of teaching, coaching is worth applying in its fi nal stage, when seeking originality and uniqueness becomes more important.