Wytyczne dla autorów
Opłaty
Czasopismo nie pobiera opłat za rozpatrywanie i prace redakcyjne nad tekstami oraz za ich publikację.
Proces wstępnej oceny manuskryptu trwa 1-2 miesiące, proces recenzowania trwa około 2-3 miesiące (z wyłączeniem okresów świątecznych i wakacyjnych). Jeśli konieczne jest powołanie trzeciego recenzenta, proces recenzji wydłuża się o kolejne 2-3 miesiące.
Artykuły powinny być zapisane w formacie doc oraz PDF. Teksty powinny mieć długość nieprzekraczającą 30 000 znaków ze spacjami dla artykułów oraz 15 000 znaków ze spacjami dla recenzji i sprawozdań. Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania tekstów.
Do artykułu należy załączyć tytuł w języku angielskim, bibliografię, krótkie streszczenie (ok. 250 słów) w języku polskim oraz w języku angielskim, słowa klucze w języku polskim i angielskim.
Struktura tekstu:
- imię i nazwisko Autora, afiliacja Autora, numer ORCID;
- tytuł w j. polskim i w j. angielskim;
- tekst
- bibliografia: układ od nazwiska, poszczególne pozycje bibliograficzne powinny być rozdzielone pustym wierszem
- abstrakt w języku polskim i angielskim (do 600 znaków ze spacjami);
- około 5 słów-kluczy w języku polskim i angielskim;
Rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy, diagramy itp. powinny zostać zamieszczone w tekście oraz podpisane. Materiał ilustracyjny należy dodatkowo dołączyć w oddzielnych plikach w formacie JPG lub TIFF. Rozdzielczość materiału ilustracyjnego, zarówno skanowanego, jak i importowanego z grafiki wektorowej, powinna wynosić 300 dpi.
Cytat umieszczony w tekście należy zapisać w cudzysłowie (bez kursywy). Należy wydzielić tylko cytaty dłuższe niż jedno zdanie, stosując do wydzielonego tekstu czcionkę 10 pkt oraz pojedynczą interlinię.
Tytuły książek, utworów poetyckich, artykułów, filmów, audycji telewizyjnych i radiowych należy zapisywać kursywą. W cudzysłów ujmuje się tytuły czasopism, wystaw, konferencji, sesji naukowych.
Uwagi odautorskie należy umieścić w nawiasie kwadratowym, dopisując inicjały autora, np.: „oddał wielkie usługi Bankowi [Handlowemu – uzup. M.G.-S.], personelowi bankowemu oraz różnym instytucjom społecznym krajowym”.
Skracając przywoływany fragment tekstu, należy wstawić w miejscu skrótu wielokropek w nawiasie kwadratowym: […].
Przy pierwszym wymienieniu/przytoczeniu osoby podaje się jej pełne imię i nazwisko.
Wyrazy obcojęzyczne należy zapisywać kursywą, np. sui generis.
Przedziały czasowe i zakresy stron (np. lata1904-1914, s. 123–127) łączy się półpauzą bez spacji.
Liczby należy zapisywać słownie (nie dotyczy dat oraz danych statystycznych).
Zapis dat według wzoru: 12 maja 2001 roku. Nie należy skracać wyrazów rok i wiek.
Nietypowe czcionki, znaki czy symbole powinny zostać osobno dołączone.
Cytaty obcojęzyczne w artykułach polskich tłumaczy się na język polski. Przekład umieszcza się bezpośrednio pod tekstem oryginału lub w przypisie.
BIBLIOGRAFIA
Pozycje bibliograficzne porządkujemy w kolejności alfabetycznej, prace tego samego autora podajemy w kolejności od najstarszej do najmłodszej. W zestawieniu bibliograficznym nie uwzględniamy źródeł. Zapisy bibliograficzne w alfabetach wschodnich należy transkrybować na łacinkę.
a) Książka jednego autora
Batowski, H. (1988). Między dwiema wojnami 1919-1939. Zarys historii dyplomatycznej. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
b) Książka wielu autorów
Bazylow, L., Wieczorkiewicz, P. (2005). Historia Rosji. Wrocław: Ossolineum.
c) Opis rozdziału w książce
Jurkowski, R. (2001). „W epoce defensywy narodowej”. Działalność i poglądy społeczno-polityczne Edwarda Woyniłłowicza w latach 1878-1909. W: M. Mroczko (red.), Polska i Polacy. Studia z dziejów polskiej myśli i kultury politycznej XIX i XX wieku (s. 67-89). Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
d) Opis książki pod redakcją
Roszkowski, W., Kofman, J. (red.). (2004). Słownik biograficzny Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM.
e) Opis artykułu w czasopiśmie (wszystkie człony tytułu czasopisma - poza spójnikami i przyimkami - zapisywane są wielkimi literami; jeśli czasopismo posiada osobną numerację zeszytów, numer zeszytu zapisujemy po numerze rocznika w nawiasie).
Szpoper, D. (2009). Edward Woyniłłowicz i Mińskie Towarzystwo Rolnicze - przyczynek do dziejów polskiej myśli politycznej w Cesarstwie Rosyjskim do 1914 roku. Studia Iuridica Toruniensia, 5(2), s. 26-56.
f) Opis artykułu z numerem DOI
Szpoper, D. (2009). Edward Woyniłłowicz i Mińskie Towarzystwo Rolnicze - przyczynek do dziejów polskiej myśli politycznej w Cesarstwie Rosyjskim do 1914 roku. Studia Iuridica Toruniensia, 5, s. 26-56. DOI: xxxxxxxxxxx.
g) Opis pracy niepublikowanej
Radzikowski, R. (w druku). Wizje przeszłości. Studia Białorutenistyczne, 26.
h) Tekst ze strony internetowej
Woyno, Jacek. (2012). Materiały archiwalne do dziejów I Korpusu Polskiego w Rosji 1917-1918. Pobrano z: http://archiwumcaw.wp.mil.pl/biuletyn/b24/b24_1.pdf (dostęp: 01.04.2016).
i) Jeśli nie ma autora
Merriam-Webster's Collegiate Dictionary (1993). Springfield, MA: Merriam-Webster.
PRZYPISY
Prace przywoływane w całości należy opatrzyć nazwiskiem autora i datą, zaś fragmenty prac należy opatrzyć numerem strony (lub numerami stron).Szczegółowe wytyczne znajdują się poniżej.
A. Jeden autor
Zawsze należy podać nazwisko autora i datę publikacji pracy bez względu na to, ile razy praca jest przywoływana. Jeśli przywołano więcej niż jedną pracę danego autora opublikowaną w tym samym roku, należy dodać kolejne litery alfabetu przy dacie (np. 2001a).
Jak pokazujeNowak(2001)...
Badania wskazują, iż ... (Tomaszewski, 2001a).
Gdy lokalizowany jest konkretny fragment pracy, należy dodać numer strony (lub numery stron) po dacie wydania, wprowadzając uprzednio dwukropek.
Jak dowodzi Nowak (2001:15)...
Badania wskazują, iż ... (Tomaszewski, 2001:15-21).
Jeśli występuje więcej niż jeden autor o danym nazwisku, należy wprowadzić pierwszą literę imienia.
Badacz argumentował, że (Kowalski, A., 2001)…
Z kolei według nowszej propozycji teoretycznej (Kowalski, B., 2005)
B. Dwóch autorów
Zawsze należy podać nazwiska obu autorów i datę publikacji pracy, bez względu na to, ile razy praca jest przywoływana. Jeśli przywołano więcej niż jedną pracętych autorów opublikowaną w tym samym roku, należy dodać kolejne litery alfabetu. Nazwiska autorów zawsze należy łączyć spójnikiem „i”, zgodnie z językiem publikacji.
Kowalewski i Nowak (1999) twierdzą, że...
Dotychczasowe prace (Kowalewski i Nowak, 1999)wskazują na…
Gdy lokalizowany jest konkretny fragment pracy, należy dodać numer strony (lub numery stron) po dacie wydania, wprowadzając uprzednio dwukropek.
Kowalewski i Nowak (1999:15) twierdzą, że...
Dotychczasowe prace (Kowalewski i Nowak, 1999:15-21) wskazują na…
C. Trzech i więcej autorów.
Przywołanie po raz pierwszy – należy wymienić nazwiska wszystkich autorów, rozdzielając je przecinkami i stawiając spójnik „i” pomiędzy dwoma ostatnimi nazwiskami. Przy kolejnych wskazaniach tej samej pracy należy podać nazwisko pierwszego autora oraz zastosować określenie „i współpracownicy” (w wersji skróconej „i wsp.” w przypadku umieszczenia przywołania nazwisk w strukturze zdania) lub „i in.” (w przypadku, gdy nazwiska autorów nie stanowią części struktury zdania). Gdy autorów jest więcej niż 6, należy wymienić tylko nazwisko pierwszego autora, zarówno gdy praca przywoływana jest po raz pierwszy, jak i w późniejszych przywołaniach, natomiast pozostałych autorów należy określić jako współpracowników
Przywołanie po raz pierwszy:
Jak sugerują Nowak, Kowalski i Tomaszewski (2003) ...
Badania (Nowak, Kowalski i Tomaszewski, 2003) wskazują, że ...
Kolejne przywołania:
Badania Nowaka i współpracowników (2003) wskazują, że ...
Badania te (Nowak i in., 2003) ...
W przypadku przywoływania fragmentów obowiązuje ta sama zasada jak przy okazji prac pojedynczego autora. Po dacie wydania należy postawić dwukropek i podać numer strony (numery stron).
D. Przywoływanie jednocześnie kilku prac
Należy wymienić je alfabetycznie (i chronologicznie), według nazwiska pierwszego autora. Przywołania kolejnych prac muszą być oddzielone średnikiem i umieszczone w nawiasie. Lata wydania prac tego samego autora / autorów muszą być oddzielone przecinkiem.
(Kowalski, 2001; Nowak i Kowalski, 1998)
(Kowalski, 1990, 1995, 2001a, 2001b; Nowak i Kowalski, 1998)
W przypadku przywoływania fragmentów obowiązuje ta sama zasada jak przy okazji prac pojedynczego autora. Po dacie wydania należy postawić dwukropek i podać numer strony (numery stron).
E. Przywoływanie pracy za innym autorem
Nowakowskitwierdził, że … (1988; za: Tomaszewska, 2000)
Badania sugerują, iż ... (Nowakowski, 1988; za: Tomaszewska, 2000).
W przypadku przywoływania fragmentów obowiązuje ta sama zasada jak przy okazji prac pojedynczego autora. Po dacie wydania należy postawić dwukropek i podać numer strony (numery stron).
F. Jeśli nie ma autora - w tekście podajemy tytuł pracy (książki, słowniki - kursywą; artykuły, rozdziały, strony internetowe bierzemy w cudzysłów). Jeśli tytuł jest bardzo długi to można podać tylko jego początek (3-4 pierwsze słowa). Rok, strony jak w pozostałych przypadkach, np.:
Podobne badanie opisują amerykańscy badacze ("Metafory w naszym..." 2005:42).
PRZYPISY DOLNE
Przypis dolny pełni funkcję poszerzającą, nie zaś lokalizującą. Należy sięgać po przypisy tego rodzaju, gdy wtrącenie zaburzałoby główny wywód, lecz w istotny sposób poszerza kontekst badań. Przytoczenia w przypisach dolnych należy lokalizować według wzorów obowiązujących dla tekstu głównego.
