Отправить эту статью по почте W imię spotkania. Antroponomastyka – lektura – etyka
Аннотация
Ключевые слова
Полный текст:
PDF (Język Polski)Литература
Belting, H. (2012). Obraz i śmierć. W: K. Kurz, P. Kwiatkowska, Ł. Zaremba (red.), Antropologia kultury wizualnej. Zagadnienia i wybór tekstów (s. 73–83). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Biblia. (1979). Nowy przekład z języków hebrajskiego i greckiego opracowany przez Komisję Przekładu Pisma Świętego. Warszawa: Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne.
Brzechwa, J. (1995). Akademia pana Kleksa Warszawa: Czytelnik.
Buber, M. (1999). Gog i Magog. Kronika chasydzka. Warszawa: PWN.
Butler, J. (2010). Żądanie Antygony. Rodzina między życiem a śmiercią. Kraków: Księgarnia Akademicka.
Cohen, A. (2002). Talmud. Syntetyczny wykład na temat Talmudu i nauk rabinów dotyczących religii, etyki i prawodawstwa. Warszawa: Wydawnictwo Cyklady.
Czaplicka-Jedlikowska, M. (2007). Edukacyjne aspekty nazw własnych w literaturze dla dzieci. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.
Czapliński, P. (2005). Powrót centrali? Literatura w nowej rzeczywistości. W: G. Matuszek (red.), Literatura wobec nowej rzeczywistości (s. 61–72). Kraków: Księgarnia Akademicka.
Dawidziak-Kładoczna, M. (2015). Mechanizmy kreacji onimów w literaturze dla dzieci (na przykładzie wybranych utworów). Onomastica, t. 59, 341–354, DOI: https://doi.org/10.17651/ONOMAST.59.21.
Derrida, J. (1998). Jednojęzyczność innego, czyli proteza oryginalna. Literatura na Świecie, nr 11–12, 328–329.
Descartes (1989). Cogitationes privatae. W: F. Alquié, Kartezjusz. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”.
Fredro, A. (1987). Zemsta. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Fros, H., Sowa, F. (red.). (1997). Księga imion i świętych (T. 1). Kraków: Wydawnictwo WAM.
Garewicz, J. (1999). Sprawiedliwi, pobożni i świat. Gog i Magog– impresje z lektury. W: M. Buber, Gog i Magog. Kronika chasydzka (s. 4–22). Warszawa: PWN.
Gielata, I. (2016). Lekcje uwagi – między obrazem a filmem. W: W. Hajduk-Gawron, M. Wójcik-Dudek (red.), Film i serial w dydaktyce i glottodydaktyce polonistycznej (s. 6–7). Katowice: Uniwersytet Śląski w Katowicach. Pobrane z: http://serwer1573845.home.pl/pub/US_SEM4/index.html#p=3 [dostęp: 10.11.2019].
Głowiński, M., Kostkiewiczowa, T., Okopień-Sławińska, A., Sławiński, J. (2005). Słownik terminów literackich. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Gorion, M.J. bin (1996). Żydowskie legendy biblijne (Cz. 1). Gdynia: „Uraeus”.
Gourgouris, S. (2003). Literature as Theory (for an Antimythical Era). Stanford: Stanford University Press.
Grodziński, E. (1973). Zarys ogólnej teorii imion własnych. Warszawa: PWN.
Grzeszczuk, S. (1963). Przedmiot i zadania nazewnictwa literackiego. W: Z polskich studiów slawistycznych. Seria 2. Nauka o literaturze (s. 383–405). Warszawa: PWN.
Haddad, Ph. (2012). Mądrości rabinów. Warszawa: Wydawnictwo Cyklady.
Iłłakowiczówna, K. (1983). Portrety imion. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
Janion, M. (1980). Odnawianie znaczeń. Warszawa: Wydawnictwo Literackie.
Janion, M. (2006). Kobieta-Rycerz. W: tejże, Kobiety i duch inności (s. 78–101). Warszawa: Wydawnictwo Sic!
Janion, M., Rosiek, S. (red.). (1981). Galernicy wrażliwości. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie.
Jędrzejewski, P. (2012). Judaizm bez tajemnic. Kraków: Pardes.
Kęsikowa, U. (1988). Funkcja dydaktyczna nazewnictwa w powieściach dla młodzieży. W: E. Homa (red.), Onomastyka w dydaktyce szkolnej i społecznej (s. 81−86). Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
Kotarski, E. (1990). O imionnikach XVI i XVII wieku. W: H. Dziechcińska (red.), Staropolska kultura rękopisu (s. 93–111). Warszawa: IBL PAN.
Koziołek, K. (2006). Czytanie z innym. Etyka, lektura, dydaktyka. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Krajewski, S. (1997). Żydzi, judaizm, Polska. Warszawa: „Vocatio”.
Kuć, W. (2001). Dziecko w judaizmie. W: M.S. Ziółkowski (red.), Antropologia religii. Wybór tekstów (T. 2; s. 55–71). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Lech-Kirstein, D. (2016). Onomastyka literacka a onomastyka stylistyczna. Stylistyka, t. 25, 457–466.
Lesky, A. (2006). Tragedia grecka. Kraków: Homini.
Łapot, M. (2014). Chedery lwowskie w okresie autonomii galicyjskiej (1867–1914). Kwartalnik Historii Żydów, nr 3, 496–512.
Łuc, I. (2007). Nazwy własne w literaturze dziecięco-młodzieżowej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Maliszewski, K. (2013). Ciemne iskry. Problem aktualizacji pedagogiki kultury. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Markowski, M.P. (2007). Polska literatura nowoczesna: Leśmian, Schulz, Witkacy. Kraków: Universitas.
Nalaskowski, A. (2002). Przestrzenie i miejsca szkoły. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.
Nussbaum, M. (2016). Nie dla zysku. Dlaczego demokracja potrzebuje humanistów. Warszawa: Fundacja Kultura Liberalna.
Ouaknin, M.A. (2006). Tajemnice kabały. Warszawa: Wydawnictwo Cyklady.
Panas, W. (1996). Pismo i rana. Szkice o problematyce żydowskiej w literaturze polskiej. Lublin: Dabar.
Rajewska, E. (2013). Garść uwag o „The Wind in the Willows” Kennetha Grahame’a w adaptacji Alana Bennetta (1991) i przekładzie Doroty Maliny (2011). W: M. Osiecka (red.), Wkład w przekład (s. 267–271). Kraków: Korporacja Ha!art.
Rybicka, K. (2013). Mr. Leathercow czy Pan Żeberko? Tłumaczenie imion i nazwisk w literaturze dziecięcej. W: M. Osiecka (red.), Wkład w przekład (s. 43–53). Kraków: Korporacja Ha!art.
Rymut, K. (1993). Onomastyka literacka a inne dziedziny badań nazewniczych. W: M. Biolik (red.), Onomastyka literacka (s. 15–19). Olsztyn: Wydawnictwa Wyższej Szkoły Pedagogicznej.
Sławek, T. (2002). Antygona w świecie korporacji. Rozważania o uniwersytecie i czasach obecnych. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Sławek, T. (2019). Alicja, czyli o co chodzi w uczeniu. W: W. Bobiński, J. Sujecka-Zając (red.), Kształcenie nauczycieli – wyzwanie i zaangażowanie (s. 11–29). Kraków: TAiWPN Universitas.
Sofokles (1984). Antygona. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Szestow, L. (2011). Apoteoza niezakorzenienia. Próba myślenia adogmatycznego. Warszawa: Wydawnictwo KR.
Szewczyk, Ł.M. (1990). Funkcje artystyczne nazewnictwa biblijnego w „Dziadach cz. III” Adama Mickiewicza. Onomastica, t. 35, 91−102.
Szewczyk, Ł.M. (2016). Funkcja wartościująca nazewnictwa literackiego (na materiale wybranych dzieł Adama Mickiewicza). Stylistyka, 147−155.
Szymańska, I. (2014). Przekłady polemiczne w literaturze dziecięcej. Rocznik Przekładoznawczy. Studia nad Teorią, Praktyką i Dydaktyką Przekładu, nr 9, 193–208, DOI: http://dx.doi.org/10.12775/RP.2014.014.
Tischner, J. (2006). Filozofia dramatu. Kraków: Znak.
Unterman, A. (1989). Żydzi. Wiara i życie. Łódź: Książka i Wiedza.
Wilkoń, A. (1970). Nazewnictwo w utworach Stefana Żeromskiego. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich; Wydawnictwo PAN.
Wójcik-Dudek, M. (2016). W(y)czytać Zagładę. Praktyki postpamięci w polskiej literaturze XXI wieku dla dzieci i młodzieży. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Zaderecki, T. (1994). Tajemnice alfabetu hebrajskiego. Warszawa: Agade Bis Magdalena Kapełuś.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/en.2020.5.149-169
Date of publication: 2020-12-31 10:41:28
Date of submission: 2020-01-30 20:00:26
статистика
показатели
Ссылки
- На текущий момент ссылки отсутствуют.
(c) 2020 Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova
Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution» («Атрибуция») 4.0 Всемирная.