W poszukiwaniu modelu wczesnoszkolnej edukacji zdalnej w dobie pandemii. Z doświadczeń nauczycieli

Streszczenie w języku polskim

Kształcenie zdalne w czasie pandemii COVID-19 stało się koniecznością, do której nie byli przygotowani ani nauczyciele, ani pozostali uczestnicy tego procesu. W nowych realiach tradycyjna dydaktyka okazała się nieskuteczna. Konieczna była zmiana modelu kształcenia z „dydaktyki przekazu i sprawdzania” na „dydaktykę relacji”. Doświadczenia praktyków próbujących w sposób innowacyjny podejmować kształcenie małych uczniów z wykorzystaniem Internetu są przedmiotem badań zaprezentowanych w opracowaniu. Wywiady z sześcioma nauczycielkami edukacji wczesnoszkolnej wskazują na pewne znaczące składniki, które konstruują nowy model pracy zdalnej skierowanej do najmłodszej grupy wiekowej uczniów. Podstawą tego modelu są relacje między nauczycielem a uczniami i ich rodzinami oraz relacje w grupie rówieśniczej. Nad nimi nadbudowana jest współpraca i budowanie wewnętrznej siły uczestników, a na szczycie znajduje się dydaktyka zdalna. Edukacja zdalna małych dzieci w wypowiedziach badanych zakłada ustalenie celów i zasad, docenianie i motywowanie, uczenie się wspólne i na błędach oraz włączanie w ten proces całego środowiska wychowawczego. Skonstruowany przez nauczycielki obraz edukacji zdalnej małych uczniów wskazuje, że w sytuacjach kryzysowych jest ona możliwa, ale wymaga uważności i dobrej komunikacji oraz troski o dobrostan fizyczny i psychiczny uczestników tego procesu.