Odrzucenie klamstwa warunkiem dialogu pedagogicznego

Seweryn Łukasz Leszczyński

Streszczenie w języku polskim


Wprowadzenie: Kłamstwo jest stałym zagrożeniem każdej relacji wychowawczej, której istotą jest dialog pedagogiczny. Bez odrzucenia kłamstwa nie można mówić o prawdziwej relacji uczeń – nauczyciel.

Cel badań: Artykuł ma na celu obronić tezę o konieczności odrzucenia kłamstwa w dialogu pedagogicznym. Celem jest również przybliżenie pojęć osoby ludzkiej, dialogu pedagogicznego i kłamstwa w ujęciu Wojciecha Chudego, twórcy personalizmu etyczno-chrześcijańskiego.

Stan wiedzy: Tematykę dialogu pedagogicznego podejmowali m.in. Jerzy Zieliński, Edward Torończak, Jarosław Gara, Andrzej Bronk, Marian Śnieżyński, Janusz Tarnowski, Anna Szudra-Barszcz, Wojciech Chudy. Całościowe spojrzenie na filozofię kłamstwa opracował Wojciech Chudy. Twórcą koncepcji osoby ludzkiej w analizowanym tu personalizmie etyczno-chrześcijańskim jest Wojciech Chudy.

Podsumowanie: Warunkiem zaistnienia i prowadzenia każdego dialogu pedagogicznego jest odrzucenie kłamstwa. Nawet najmniejsza próba okłamania sprzyja tendencji oddalania się od prawdziwości relacji międzyludzkiej i wychowawczej. Warunkiem prowadzenia dialogu pedagogicznego jest afirmacja prawdy.


Słowa kluczowe


dialog pedagogiczny; kłamstwo; osoba ludzka; personalizm; wychowanie

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Chudy, W. (2007). Esej o społeczeństwie i kłamstwie, t. 1, Społeczeństwo zakłamane. Warszawa: Oficyna Naukowa.

Chudy, W. (2003.1). Filozofia kłamstwa. Kłamstwo jako fenomen zła w świecie osób i społeczeństw. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen.

Chudy, W. (1992). Kłamstwo jako korupcja antropologiczna. Ethos, 1, 88-96.

Chudy, W. (2003.2). Kłamstwo społeczne i jego skutki. W: A. Maryniarczyk, K. Stępień (red.). Błąd antropologiczny, seria: Zadania Współczesnej Metafizyki (s. 201-221). Lublin: Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu.

Chudy, W. (1996.1). O osobie, która jest dzieckiem. Ethos, 33-34, 216-224.

Chudy, W. (2009). Pedagogia godności. Elementy etyki pedagogicznej.

Lublin: Wyd. KUL.

Chudy, W. (2005). Personalistyczne określenie wychowania. W: P. Jaroszyński et. al. (red.). Filozofia i edukacja (s. 87-95).

Lublin: Fundacja „Lubelska Szkoła Filozofii Chrześcijańskiej”.

Chudy, W. (1996.2). Prawda człowieka i prawda o człowieku. W: K. Popielski (red.). Człowiek – wartości – sens. Studia z psychologii egzystencjalnej (Logoteoria i nooteoria. Logoterapia i nooterapia) (s. 129-148). Lublin: Wyd. KUL.

Leszczyński, S. (2021). Pedagogiczne aspekty personalizmu Wojciecha Chudego. Łódź: WN Towarzystw Pedagogiki Filozoficznej „Chowanna”.

Remarque, E.M. (2004). Na Zachodzie bez zmian. Kraków: REBIS.

Szudra, A. (2009). Suplement. Dialogiczna etyka wychowawcza. W: W. Chudy. Pedagogia godności. Elementy etyki pedagogicznej (s. 213-225). Lublin: Wyd. KUL.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2021.40.2.193-204
Data publikacji: 2021-07-08 10:34:29
Data złożenia artykułu: 2020-12-08 09:24:24


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1100
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 690

Wskaźniki





Prawa autorskie (c) 2021 Seweryn Łukasz Leszczyński

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.