Wyślij tekst przez e-mail 
Ukryj
Pokaż wszystkie
Samotność i poczucie osamotnienia w narracji osób w wieku późnej starości – przejawy oraz możliwości przeciwdziałania
Streszczenie w języku polskim
Proces starzenia się jest nieuniknionym zjawiskiem życiowym zarówno pod względem indywidualnym, jak i społecznym. Osoby starsze narażone są na pojawienie się poczucia samotności i osamotnienia. Samotność utożsamiana jest z brakiem relacji międzyludzkich lub ze znacznym ich ograniczeniem. Samotność prawie zawsze prowadzi do marginalizacji lub wykluczenia osób starszych, które jej doświadczają. W artykule przedstawiono wyniki badań jakościowych dotyczących samotności i poczucia osamotnienia w narracji osób w wieku późnej starości.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Christiansen J., Larsen B.F, Lasgaard M., 2016, Do stress, health behavior, and sleep mediate the association between loneliness and adverse health conditions among older people? „Social Science Medicine”, 152, 80–86.
Demetrio D., 2000, Autobiografia. Terapeutyczny wymiar pisania o sobie. Kraków, Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Drageset J., Eide G., Furnes B. i in., 2015, Loneliness, loss, and social support among cognitively intact older people with cancer, living in nursing homes – amixed-methods study. „Clinical Interventions in Aging”, 10, 1529–1536.
Dubas E., 2000, Edukacja dorosłych w sytuacji samotności i osamotnienia. Łódź, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Heitzman J., 2018, Psychiatria w geriatrii. Poznań, Wydawnictwo Termedia.
Kos E., 2013, Wywiad narracyjny jako metoda badań empirycznych. W: D. Urbaniak-Zając, E. Kos (red.), Badania jakościowe w pedagogice. Warszawa, PWN, 91–119.
Kubicki P., Olcoń-Kubicka M., 2010,Osamotnienie osób starszych w Polsce – skala, przejawy oraz sposoby przeciwdziałania zjawisku. „Studia Humanistyczne AG H”, t. 8, 129–138.
Pilch T., Bauman T., 2010, Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe. Warszawa, Wydawnictwo Akademickie „Żak”.
Posłuszna M., 2012, Aktywność rodzinna i społeczna osób starszych. „Nowiny Lekarskie”, t. 81, nr 1, 75–79.
Stochmiałek J., 2012, Kryzysy starości – wybrane uwarunkowania. W: A. Zych (red.), Poznać, zrozumieć i zaakceptować starość. Łask, Wydawnictwo Progress, 85–108.
Szczupał B., 2018, Dignity, everyday life, support for seniors with disabilities. „Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej”, nr 24, 15–26.
Szukalski P., 2005, Poczucie samotności i osamotnienia wśród sędziwych seniorów, a ich sytuacja rodzinna. „Auxilium Sociale – Wsparcie Społeczne”, nr 2, 217–238.
Świtoń A., Wnuk A., 2015, Samotność w obliczu niesprawności osób starszych. „Geriatria”, nr 9, 243–249.
Wiśniewska J.I., 2018, Educational activity of seniors as a predictor of successful ageing. „Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej”, nr 24, 27–46.
Ziomek-Michalak K., 2015, Znaczenie rodziny w starzeniu się i w starości człowieka. „Roczniki Teologiczne”, z. 5, 175–194.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2019.38.4.25-40
Data publikacji: 2019-12-30 00:00:00
Data złożenia artykułu: 2019-11-05 10:27:28
Statystyki
Wskaźniki
Prawa autorskie (c) 2020 Bernadeta Szczupał, Jolanta Izabela Wiśniewska
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.