Удзел габрэяў у вытворчасці тытуню ў Гродзенскай губерні (другая палова XIX – пачатак ХХ стагоддзя)

Аннотация

У другой палове XIX – пачатку ХХ ст. на тэрыторыі Беларусі назіраўся хуткі рост прамысловасці і гандлю. Істотны ўнёсак у гэты працэс зрабілі габрэі, якія складалі не менш за 50% насельніцтва гарадоў і мястэчак. Нягледзячы на папулярнасць эканамічный гісторыі адсутнічаюць спробы асэнсаваць развіццё тытунёвай прамысловасці як асобнай галіны вытворчасці і выявіць месца ў гэтым працэсе габрэйскіх прадпрымальнікаў. Гэта абумовіла актуальнаць дадзенага даследавання, задачамі якога з’яўляецца характарыстыка прававой базы для развіцця тытунёвай вытворчасці і аналіз дынамікі развіцця яўрэйскіх тытунёвых прадпрыемстваў Гродзенскай губерні. Метады даследавання: гістарычны, лагічны і класіфікацыйны, заснаваны на храналагічным падыходзе да фактаў, што дае магчымаць разгледзець гістарычныя з’явы ў кантэксце эпохі. Вынікам даследавання з’яўляецца выяўленне і асэнсаванне шырокага кола архіўных крыніц па гісторыі прамысловасці Беларусі другой паловы XIX – пачатку ХХ ст. Прававую базу для развіцця тытунёвай вытворчасці складалі акцызныя ўставы 1838-1901 гг., якія спрыялі працэсу манапалізацыі і з’яўленню шматлікіх нелегальных дробных саматужных майстэрняў. Габрэі пераважалі ў сферы легальнай і нелегальнай вытворчасці тытунёвых вырабаў у Гродзенскай губерні. На працягу другой паловы XIX – пачатку ХХ ст. назіраўся прагрэс у сферы вырабу тытуню. Ажыццяўлялася пранікненне навукі ў вытворчасць, укараненне новых тэхналогій, мадэрнізацыя вытворчасці. Найбольшую ўстойлівасць за кошт тэхналагічнай і арганізацыйнай перавагі дэманстравалі буйныя прадпрыемствы. Вырабы тытуннікаў Гродзенскай губерні былі канкурэнтаздольныя па кошце і якасці, пры іх рэалізацыі выкарыстоўваліся тэхналогіі камерцыйнай рэкламы. Яны займалі ўпэўненыя пазіцыі на рынку Расійскай імперыі.