Regiony turystyczne a regiony polityczne. Polityka regionalizacji
Streszczenie w języku polskim
Regiony turystyczne są narzędziem edukacji, wykorzystywanym w opisie przestrzeni turystycznej, jak również skutecznego marketingu terytorialnego. Z natury sztuczne – podlegają intencjonalnym procesom kreacji w oparciu o arbitralne kryteria.
Autorzy artykułu przyglądają się wybranym regionalizacjom i regionom turystycznym, nie w kontekście ich atrakcyjności turystycznej lecz teoretycznych założeń ich wyznaczenia. Wybór tych ostatnich skutkuje nie tylko obraniem określonych technicznych procedur delimitacji, których efektem jest podział przestrzeni na regiony turystyczne, ale też osiągnięciem określonych celów: poznawczych, edukacyjnych, gospodarczych, rynkowych, społeczno-kulturowych czy wreszcie politycznych, a nawet ideologicznych. Nawet pobieżny przegląd regionów turystycznych ukazuje, iż większość z nich ma charakter regionów politycznych: państw, grup państw czy jednostek administracyjnych. Powodów takiego stanu rzeczy jest zapewne wiele, w tym także to, że region polityczny jest adresatem prowadzonej zawsze przez „kogoś” i „po coś” polityki turystycznej, zorganizowanym i wyposażonym w instytucje realizujące zadania tejże polityki, gromadzącym dane statystyczne umożliwiające jej monitoring i ewaluację. Sprawozdawczość i ekonomia to zatem główne przyczyny wykorzystywania politycznych założeń w turystyce.
Delimitacji regionów turystycznych nie tłumaczą jedynie wyżej wskazane założenia. Region turystyczny może stać się lub intencjonalnie staje się źródłem przestrzennej, społecznej lub nawet kulturowej identyfikacji, powołuje do życia odrębną „tożsamość”, tam, gdzie nie ma innych społecznie użytecznych punktów odniesienia. Region turystyczny jest konstruowany, ale i sam „tworzy”, łączy lub antagonizuje. Opisywane zjawiska ukazane zostaną na wybranych przykładach.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Bar, R., Doliński, A. (1978). Turystyka. Warszawa: WSiP.
Bergmann, E.F. (1995). Human Geography. Cultures, Connections and Landscapes. Englewood Cliffs: Prentice Hall.
Cabaj, W., Kruczek, Z. (2009). Podstawy geografii turystycznej. Kraków: Proksenia.
Czech, F. (2010). Koszmarne scenariusze. Socjologiczne studium konstruowania lęku w dyskursie politycznym. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Dredge, D., Jenkins, J. (2003). Destination place identity and regional tourism Policy. „Tourism Geographies”, 5(4), s. 383−407.
Jędrusik, M., Makowski, J., Plit, F. (2012). Geografia turystyczna świata. Nowe trendy. Regiony turystyczne. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Koliba, A. (2000). Hiszpania. W: J. Warszyńska (red.), Geografia turystyczna świata. Część 1 (s. 11−31). Warszawa: PWN.
Kondracki, J. (1996). Fizycznogeograficzna regionalizacja Czech, Słowacji, Węgier i Rumunii w układzie dziesiętnym. Przegl. Geogr., 68/3–4, s. 457–466.
Korzeń, K. (2008). Park Kulturowy Kotliny Jeleniogórskiej. Prezentacje, „Urbanista” 11/2008, s. 22−25. Pozyskano z: http://www.dolinapalacow.pl/zdjecia/2008_11-Park_Kulturowy_Kotliny_Jeleniogorskiej%20-Urbanista.pdf (01.09.2016).
Kozak, M.W. (2009). Regiony turystyczne: aspekty użyteczności pojęcia. „Folia Turistica”, Nr 21, s. 185−202.
Kozeński, J. (1989). Czechosłowacka jesień 1938. Poznań: Instytut Zachodni.
Kruczek, Z. (2008a). Europa. Geografia. Geografia turystyczna. Kraków: Proksenia.
Kruczek, Z. (2008b) (red.). Kraje pozaeuropejskie. Zarys geografii turystycznej. Kraków: Proksenia.
Kruczek, Z. (2009). Region turystyczny jako przedmiot edukacji. „Folia Turistica”, Nr 21, s. 51−70.
Kruczek, Z., Sacha, S. (1999). Geografia atrakcji turystycznych Polski. Kraków: Proksenia.
Kruczek, Z., Zmyślony, P. (2010). Regiony turystyczne. Kraków: Proksenia.
Kurek, W. (2012a) (red.). Regiony turystyczne świata, cz. 1. Warszawa: PWN.
Kurek, W. (2012b) (red.). Regiony turystyczne świata, cz. 2. Warszawa: PWN.
Kusa, R. (2008). Uwarunkowania rozwoju klastrów turystycznych. Pozyskano z: http://www.zarz.agh.edu.pl/rkusa/ZZ_P28_08'%20UwarunkowaniaRozwojuKlastrowTurystycznych.pdf (27.06.2016).
Lijewski, T., Mikułowski, B., Wyrzykowski, J. (2008). Geografia turystyki Polski. Warszawa: PWE.
Liszewski, S. (2008). Ewolucja poglądów na temat regionu turystycznego. Od regionu krajoznawczego po funkcjonalny. W: G. Gołembski (red.), Turystyka jako czynnik wzrostu
konkurencyjności regionów w dobie globalizacji (s. 127−135).
Poznań: Akademia Ekonomiczna.
Liszewski, S. (2003). Region turystyczny. „Turyzm”, 13, z. 1, s. 43−54.
Łęcki, W. (2005) (red.). Kanon Krajoznawczy Polski. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”.
Mazurski, K.R. (2009). Region turystyczny jako pojęcie. „Folia Turistica”, Nr 21, s. 7−15.
Mikšíček, P. i in. (2004). Zmizelé Sudety/Das verschwundene Sudetenland. Domazlice: Wyd. „Ceský les“.
Naumowicz, K. (2002). Regionalizacja turystyczna Polski: regiony turystyczne, Piła: Wyższa Szkoła Biznesu.
Palmer, C. (1999). Tourism and the symbols of identity. “Tourism Management”, 20, s. 313−321.
Sobotka, S. (2014). Próba wyznaczenia obszarów o najwyższym stopniu wykorzystania turystycznego jako przesłanki do regionalizacji turystycznej Polski. „Turyzm” 24/2, s. 35−43.
Szul, R. (2015). Regionalizm w Hiszpanii. „MAZOWSZE. Studia Regionalne”, nr 16, s. 13−51.
Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (2003). Dz. U. nr 162 poz. 1568.
Warszyńska, J. (2000) (red.). Geografia turystyczna świata. Część 1. Warszawa: PWN.
Warszyńska, J. (1990) (red.). Regionalna geografia turystyczna świata. Część I Europa i ZSRR, Część II Kraje pozaeuropejskie. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.
Wilczyński, W. (1997). Ewolucja pojęcia regionu w literaturze geograficznej. „Rocznik Świętokrzyski”, 24, Seria B – Nauki Przyrodnicze, s. 117−129.
Wrzosek, A. (1960)., Czechosłowacja. Warszawa: PWN.
Zmyślony, P. (2003). Region turystyczny w ujęciu ekonomicznym. „Turyzm”, 13, z. 1, s. 105–115.
Netografia
http://www.czechtourism.cz/nase-sluzby-pro-vas/spoluprace-s-regiony/mapa-turistickych-regionu-a-oblasti,-kontakty/ (27.06.2016).
http://geoportal.cuzk.cz/Geoprohlizec/default.aspx?wmcid=9590 (08.09.2016).
http://www.czechtourism.cz/getmedia/b0d295fd-4af6-4426-8680-26e5b80018f6/29_01_10_mapa_turistickych_regionu_cr.jpg.aspx (27.06.2016).
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/b.2016.71.2.79
Data publikacji: 2017-08-10 10:30:06
Data złożenia artykułu: 2016-12-21 08:19:06
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2017 Dagmara Chylińska, Gerard Kosmala
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.