The action taken in the process of social rehabilitation of socially maladjusted girls: their parents’ perspective

Justyna Maria Siemionow

Abstract


This is a report on the research which was undertaken in a corrective institution for socially maladjusted girls. A total of 45 parents of socially maladjusted girls took part in this study. The main research problem was the question: What kind of changes in the socially maladjusted girls’ behavior are their parents able to recognize? The starting point is one thesis: the cooperation with the family is essential to change the pupils behavior. Very often family is considered to be the basic and the most primary educational environment due to its significant impact on the development of a child. At times, parents cannot fulfill their fundamental duties and the child is sent to the Juvenile Education Centre by Court. The family is considered as an active participant in the process of social rehabilitation. This process is effective when all its participants cooperate to meet individual and collective needs. The institution tries to create the strong bonds between all the participants of social rehabilitation process: juveniles, their parents and the staff. The parents feel the effects of the social rehabilitation process influence the child. It is extremely important for them to discuss about that matter with the teachers and instructors working in the centre. The process of exchanging information and reacting to changes is very important and essential. This article includes the proposal of research which can be done by any institution to increase the level of effectiveness.


Keywords


social rehabilitation process, socially maladjusted, cooperation with parents, new model of social rehabilitation work

Full Text:

PDF (Język Polski)

References


Bandura, A. (1991). Social cognitive theory of self-regulation. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50 (2), 248–287.

Bernasiewicz, M., Noszczyk-Bernasiewicz, M. (2018). Dobre praktyki resocjalizacyjne w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich w Polsce. Katowice: Wyd. UŚ.

Davis, M.C., Luecken, L., Lemery-Chalfant, K. (2009). Resilience in common life, resources, mechanisms and interventions. Oxford: Wiley–Blackwell.

Cullen, F.T., Gendreau, P. (1989). The Effectiveness of Correctional Rehabilitation. W: L. Goodstein. D.L. MacKenzie (red.). The American Prison. Law, Society and Policy (s. 23–44). Boston: Springer.

Goffman, E. (2000). Człowiek w teatrze życia codziennego. Przekł. H. Datner-Śpiewak. P. Śpiewak. Warszawa: Wyd. KR.

Konarzewski, K. (2000). Jak uprawiać badania oświatowe: metodologia praktyczna. Warszawa: WSiP.

Konopczyński, M. (2006). Metody twórczej resocjalizacji. Warszawa: PWN.

Konopczyński, M. (2014). Pedagogika resocjalizacyjna. W stronę działań kreujących. Kraków: Impuls.

Kudlińska, I., Szymczyk, J. (2012). Bezradność opiekuńczo-wychowawcza rodziców jako problem współczesnej rodziny – próba konceptualizacji zjawiska. W: M. Boczkowska. E. Tymoszuk. P. Zielińska (red.). Wychowanie, profilaktyka, terapia, szanse i zagrożenia (s. 25–36). Kraków: Impuls.

Nowak, M. (2008). Teorie i koncepcje wychowania. Warszawa: Wyd. Akademickie i Profesjonalne.

Opora, R. (2009). Ewolucja niedostosowania społecznego jako rezultat zmian w zakresie odporności psychicznej i zniekształceń poznawczych. Gdańsk: Wyd. UG.

Opora, R. (2010). Resocjalizacja wychowanie i psychokorekcja nieletnich niedostosowanych społecznie. Kraków: Impuls.

Opora, R. (2015). Efektywność oddziaływań resocjalizacyjnych. Warszawa: Żak.

Palka, S. (1999). Pedagogika w stanie tworzenia. Kraków: Wyd. UJ.

Palka, S. (2006). Metodologia. Badania. Praktyka pedagogiczna. Gdańsk: Wyd. GWP.

Reykowski, J. (1980). Osobowość jako centralny system regulacji i integracji człowieka. W: T. Tomaszewski (red). Psychologia (s. 762–825). Warszawa: PWN.

Siemionow, J. (2016). Zmiana przekonań utrudniających adaptację społeczną u wychowanków Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego. Warszawa: Diffin.

Sobczak, S. (2007). Resocjalizacja w ujęciu pedagogicznym. W: B. Urban. J.M. Stanik (red.). Resocjalizacja tom 1 (s. 225–233). Warszawa: PWN.

Taylor, Ch. (2017). Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży. Poradnik dla terapeutów, opiekunów i pedagogów. Gdańsk: GWP.

Urban, B. (2000). Zaburzenia w zachowaniu i przestępczość młodzieży. Kraków: Wyd. UJ.

Urban, B. (2007). Ocena rezultatów resocjalizacji. W: B. Urban. J.M. Stanik (red.). Resocjalizacja tom 1 (s. 312–317). Warszawa: PWN.

Ziółkowska, B. (2005). Okres dorastania. Jak rozpoznać ryzyko i jak pomagać? W: A. Brzezińska (red.). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa (s. 379–422). Gdańsk: GWP.

Wysocka, E. (2019). Diagnoza pozytywna w resocjalizacji. Warsztat diagnostyczny pedagoga praktyka. Katowice: Wyd. UŚ.

Źródła internetowe:

www. mowgoniadz.pl




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2020.39.4.139-155
Date of publication: 2020-12-23 16:16:52
Date of submission: 2020-03-23 23:44:08


Statistics


Total abstract view - 1679
Downloads (from 2020-06-17) - PDF (Język Polski) - 1133

Indicators





Copyright (c) 2020 Justyna Maria Siemionow

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.