Charakterystyka hydrologiczna Kosarzewki

Streszczenie w języku polskim

W oparciu o materiały hydrograficzne zbierane w Zakładzie Hydrologii od lat 50. XX wieku przedstawiono warunki występowania wód podziemnych i ich rolę w zasilaniu Kosarzewki. Jest to zlewnia o powierzchni 209,3 km², położona 12 km na południe od Lublina, w dorzeczu górnej Bystrzycy. Zasoby wodne tego terenu, ich ilość i jakość,  decydują o zaopatrzeniu Lublina w wodę.   

Wody podziemne w zlewni Kosarzewki występują w szczelinowo-porowych, węglanowych skałach górnej kredy oraz paleocenu. O warunkach hydrogeologicznych decyduje tektonika górotworu oraz naprzemianległe występowanie w stropowych partiach skał górnej kredy zróżnicowanych litologicznie warstw decydujących o utrzymywaniu się kilku poziomów wodonośnych Czynniki te zadecydowały o braku ciągłości pierwszego zwierciadła wody, o istnieniu skokowo zmiennych rzędnych zwierciadła wody oraz o istnieniu źródeł w różnym położeniu hipsometrycznym, zarówno w dolinach rzecznych jak też na wysoko wyniesionych równinach denudacyjnych obszaru zlewni.

Przepływ wód podziemnych następuje z południowego wschodu na północny zachód, zgodnie z układem głównych dolin. W regionalnym drenażu wód podziemnych stwierdza się możliwość podziemnego przepływu wody z lewej części zlewni Kosarzewki do Bystrzycy, która jest głębiej wcięta w podłoże skalne.

W strukturze odpływu Kosarzewki dominuje zasilanie podziemne, z którego pochodzi 87% wody rzecznej. Woda podziemna dociera do rzek poprzez bezpośredni drenaż korytowy oraz przez źródła zasilane z głównego poziomu występującego w skałach górnej kredy. W okresie badań stwierdzono synchroniczne zmiany stanów wody podziemnej, wydajności źródeł i przepływu Kosarzewki. Rzeka słabo reaguje na zasilania atmosferyczne, wody opadowe są retencjonowane w podłożu skalnym. Spływ powierzchniowy pojawia się sporadycznie, częściej w okresie przemarznięcia gruntu niż w okresie letnim.