Znaczenie komunikacji dziecka z dorosłym w dobie kryzysów XXI w.
Streszczenie w języku polskim
Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na znaczenie wrażliwej, spójnej i uważnej komunikacji dziecka z osobą dorosłą. Efektywna komunikacja wydaje się szczególnie ważna w dobie kryzysów XXI w., zwłaszcza w obliczu pandemii COVID-19, podczas trwania której pojęcia z dziedziny nauk społecznych, m.in. takie jak „dobrostan psychiczny” czy „relacje międzyludzkie”, zyskały nowy wymiar. Autorka dokonuje analizy literatury przedmiotu dotyczącej kluczowych dla opracowania pojęć oraz przedstawia i omawia sytuacje zaobserwowane w codziennym życiu dzieci, dotyczące zaistniałych w czasie trwania pandemii sytuacji komunikacyjnych pomiędzy dziećmi i ich dorosłymi opiekunami. Rozważania prowadzą do wniosku, że komunikacja interpersonalna w rodzinie stanowi fundament nawiązywanych w niej więzi oraz decyduje o poczuciu dobrostanu zarówno psychicznego, jak i społecznego, a także stanowi o harmonijnym rozwoju dziecka. W związku z powyższym zdaniem autorki należy mieć na uwadze to, że nad poczuciem szeroko pojętego dobrostanu dziecka musi ustawicznie czuwać odpowiedzialny i wrażliwy obserwator – dorosły opiekun, tworząc dziecku warunki do poczucia autonomii, sprawstwa, spełnienia, wysokiej samooceny.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDF (English)Bibliografia
Bakiera, L., Obrębska, M. (2021). Blisko czy na dystans? Psychologiczne aspekty relacji międzyludzkich. Człowiek i Społeczeństwo, 51, 9–21.
Bielawska-Batorowicz, E. (1995). Determinanty spostrzegania dziecka przez rodziców w okresie poporodowym. Łódź: Wydawnictwo UŁ.
Cieślińska, J. (2013). Poczucie dobrostanu i optymizmu życiowego kadry kierowniczej placówek oświatowych. Studia Edukacyjne, 27, 95–112.
Harwas-Napierała, B. (2006). Komunikacja w rodzinie ujmowanej jako system w relacji rodzice – dzieci, obrazy życia rodzinnego z perspektywy interdyscyplinarnej. Roczniki Socjologii Rodziny, 17, 221–233.
Ilska, M., Kołodziej-Zaleska, A. (2018). Dobrostan hedonistyczny i eudajmonistyczny w sytuacjach kryzysów normatywnych i nienormatywnych. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, 123, 155–184.
King, L.A., Eells, J.E., Burton, C.M. (2007). Pojęcie dobrego życia – w ujęciu szerokim i wąskim. In: P.A. Linley, S. Joseph (red.), Psychologia pozytywna w praktyce (pp. 19–41). Warszawa: PWN.
Kornas-Biela, D. (2004). Okres prenatalny, t. 2. In: B. Harwas-Napierała, J. Trempała (red.), Psychologia rozwoju człowieka (pp. 17–46). Warszawa: PWN.
Kosowski, P., Mróz, J. (2020). Ocena komunikacji a poczucie samotności i satysfakcji z życia w czasie pandemii. Kwartalnik Naukowy Fides et Ratio, 2(42), 214–226.
Kossakowska, K., Zadworna, M. (2019). Wybrane aspekty dobrostanu psychicznego uczniów na różnych etapach edukacji. Doniesienia wstępne. Studia Edukacyjne, 54, 221–235.
Kuszak, K. (2014). Kompetencje językowe małego dziecka – zarys problematyki. Studia Edukacyjne, 33, 45–67.
Matuszczak-Świgoń, J., Kowalska-Żelewska, A. (2020). Komunikacja matki z dzieckiem w okresie prenatalnym. Człowiek i Społeczeństwo, 50, 85–99.
Myers, D.G. (2000). The Funds, Friends and Faith of Happy People. American Psychologist, 55, 56–67.
Niśkiewicz, Z. (2016). Dobrostan psychiczny i jego rola w życiu człowieka. Studia Krytyczne, 3, 139–151.
Płoszaj, K.M., Kochman, D. (2021). Wpływ pandemii Koronawirusa (COVID-19) na jakość życia rodziny i dziecka. Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu, 3(6), 59–78.
Rostańska, E. (2010). Dziecko i dorosły w rozmowie. Doświadczanie komunikacji. Odniesienia edukacyjne. Katowice: Wydawnictwo UŚ.
Sadowska, K. (2020). Wczesnodziecięca edukacja – pomiędzy instrumentalizacją a towarzyszeniem w rozwoju. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Seligman, M.E.P. (1993). Optymizmu można się nauczyć. Poznań: Media Rodzin.
Seligman, M.E.P. (2002). Authentic Happiness: Using the New Positive Psychology to Realize Your Potential for Lasting Fulfilment. New York: Free Press, Simon and Schuster.
Seligman, M.E.P. (2011). Pełnia życia. Nowe spojrzenie na kwestię szczęścia i dobrego życia. Poznań: Media Rodzina.
Shapiro, A.D., Keyes, C.L.M. (2004). Social well-being in the United States: A descriptive epidemiology. In: O.G. Brim, C.D. Ryff, R.C. Kessler (Eds.), How Healthy Are We? A National Study of Well-Being at Midlife (pp. 350–372). Chicago: University of Chicago Press.
Trzebińska, E. (2008). Psychologia pozytywna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
Wichot, J. (2016). Mamo, tato – mów do mnie! Wczesna komunikacja jako stymulacja rozwoju małego dziecka. Dziecko Krzywdzone. Teoria, Badania, Praktyka, 15(4), 9–22.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/pe.2022.6.31-45
Data publikacji: 2022-11-04 07:44:13
Data złożenia artykułu: 2022-05-12 20:11:42
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2022 Katarzyna Sadowska
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.