Zarys ewolucji mianowania jako podstawy zatrudniania nauczycieli akademickich

Streszczenie w języku polskim

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości nauczyciele akademiccy zatrudniani byli na podstawie nominacji, która prowadziła do powstania publicznoprawnego stosunku służbowego. Tym samym nauczyciele akademiccy nie podlegali ustawodawstwu pracy, a ich status prawny w związku z wykonywaniem zawodu określały przepisy prawa administracyjnego. Ten model zatrudnienia nauczycieli akademickich ulegał stopniowej ewolucji, której efektem było wypieranie elementów charakterystycznych dla zatrudnienia administracyjnoprawnego rozwiązaniami typowymi dla prawa pracy. Jednym z obszarów przekształcania stosunków zatrudnienia w szkolnictwie wyższym było stopniowe ograniczanie mianowania jako podstawy nawiązania stosunków pracy z nauczycielami akademickimi w szkołach wyższych. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z 2018 r. stanowią, że pracownicy zatrudnieni na podstawie nominacji przed wejściem w życie ustawy pozostają zatrudnieni w tej samej formie i na ten sam okres. Równocześnie jednak ustawodawca nie zastosował konstrukcji stosowanych przy okazji innych nowelizacji, których następstwem było ograniczanie pozaumownych stosunków pracy na rzecz zatrudnienia w oparciu o umowy o pracę. W rezultacie należy stwierdzić istnienie konstrukcyjnej luki w prawie, która powinna być wyeliminowana w drodze odpowiednich działań legislacyjnych.