Wyślij tekst przez e-mail 
Ukryj
Pokaż wszystkie
Obraz polskiej książki dziecięcej przełomu XIX i XX wieku
Streszczenie w języku polskim
Wprowadzenie: Polska literatura dla dzieci wyrosła ze ścisłego związku literatury i pedagogiki. Miało to miejsce na początku XIX wieku, w trudnej dla Polaków sytuacji polityczno-gospodarczej ze względu na trwanie reżimu zaborów. Kulturowy rozwój narodu jest związany z wychowywaniem młodego pokolenia.
Cel badań: Jako cel badań wykorzystanych w artykule obrano próbę rekonstrukcji obrazu polskiej książki dziecięcej przełomu XIX i XX wieku, uwzględniając dwa problemy badawcze. Dotyczą one estetyki oraz przesłań wychowawczych lektury polecanej najmłodszym czytelnikom. Te zakresy badań są dość skąpo reprezentowane. Wykorzystano metody i techniki badań historycznych.
Stan wiedzy: W XIX wieku została wprowadzona polska książka jako środek kształcący. Polską literaturę dla dzieci rozwijającą się w okresie zaborów poddawało badaniom grono polskich badaczy: literaturoznawców, bibliologów, pedagogów – historyków wychowania. Jednak ten teren badań jest niewyeksploatowany, stanowiąc bogate tworzywo do nowych poszukiwań badawczych.
Podsumowanie: Z przeprowadzonych analiz wynika, że w latach poprzedzających odzyskanie niepodległości dominowały w literaturze dla dzieci dwa stanowiska wychowawcze. Pierwsze dotyczyło budowania postawy patriotycznej, drugie akcentowało pragmatyzm i realizm sytuacji codzienności. Zanalizowano szereg przykładów książek dla najmłodszych, które potwierdzają te wnioski. Kształtowanie patriotyzmu u dzieci obejmowało przekaz chlubnych kart dziejowych z historii polskiego narodu, budzenie afirmacyjnego stosunku do rodzimej przyrody obecne w kluczowych wydaniach dla młodego czytelnika przełomu XIX i XX wieku. Codzienność życia prezentują głownie obrazy rodziny, zabaw dziecięcych oraz pouczających historii, przygód z życia rówieśników. Estetyka książki dla dzieci omawianego okresu wpisuje się w obowiązującą wówczas stylistykę opartą na dążeniu do mistrzowskiego układu typograficznego. Wyjątkowość ilustracji, szczególnie barwnych, jak można przypuszczać, były silnym wzmocnieniem oddziaływania przekazu.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Araszkiewicz, F. (1978). Ideały wychowawcze Drugiej Rzeczypospolitej. PWN.
Arct, M. (1962). Okruchy wspomnień. PIW.
Banach, A. (1959). Polska książka ilustrowana 1800–1900. Wydawnictwo Literackie.
Barnaś-Baran, E. (2018). Zaangażowanie „Ruchu Pedagogicznego” w popularyzację czytelnictwa książek dla dzieci wśród nauczycieli i rodziców w latach 1912–1939. Wychowanie w Rodzinie, XIX, 47–70.
Birkenmajer, A., Kocowski, B., Trzynadlowski, J. (1971). Encyklopedia wiedzy o książce. Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Boguszewska, A. (2010). Idea pięknej książki w dwudziestoleciu międzywojennym w Polsce. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, Sectio L., 8(1), 52–63.
Boguszewska, A. (2013). Projekty graficzne pozapodrecznikowego wyboru książek zalecanego do edukacji elementarnej w Polsce w latach 1918–1945. Wyd. UMCS.
Cieślikowski, J. (1975). Literatura i podkultura dziecięca. Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Dębicki, Z. (1918). Książka i człowiek (recenzja). Muzeum, 8–9, 437.
Dunin, J. (1991). Książeczki dla grzecznych i niegrzecznych dzieci. Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Dunin, J. (2005). Dalsze poszukiwania krasnoludków z bajki Marii Konopnickiej. Guliwer, 2, 37–42.
Kabacińska-Łuczak, K. (2010). Dziecko na wybranych przedstawieniach ikonograficznych Michała Stachowicza (1768–1825). Studia Edukacyjne, 12, 181–200.
Kaniewska-Lewańska, I. (1964). Twórczość dla dzieci i młodzieży Klementyny z Tańskich Hoffmanowej. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu. Seria B: Studia i rozprawy, 6, 200–212.
Kaniewska-Lewańska, I. (1960). Literatura dla dzieci i młodzieży od początków do 1864 roku. WSiP.
Kaniewska-Lewańska, I. (1970). Stanisław Jachowicz – życie i działalność. Wyższa Szkoła Pedagogiczna.
Karpowicz, S., Szycówna, A. (1904). Nasza literatura dla młodzieży (s. 1–108). (Nadbitka z Encyklopedii Wychowawczej pod red. J.T. Lubomirskiego, Gebethner i Wolff). Księgarnia Naukowa.
Koczorowski, S.P. (1935). Polska książka ilustrowana dla dzieci. Arkady, 8, 482.
Komza, M. (1993). Książki – podarki. Historia, typologia, funkcje. Studia o Książce, 19, 75–112.
Kuliczkowska, K. (1984). Literatura dla dzieci i młodzieży w latach 1864–1918. Zarys monograficzny. Materiały. WSiP.
Kulka, S. (1990). Działalność patriotyczno-wychowawcza Władysława Bełzy. Przegląd Historyczno-Oświatowy, 1, 20–26.
Leszczyński, G. (2006). Kulturowy obraz dziecka w literaturze drugiej połowy XIX i XX wieku. Wybrane problemy w dwudziestoleciu międzywojennym. Wyd. Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Łobocki, M. (2000). Metody i techniki badań pedagogicznych. Impuls.
Marin-Białostocka J. i in. (1971a). Słownik artystów Polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966): malarze, rzeźbiarze, graficy. T. 1. IS PAN, Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Marin-Białostocka J. i in. (1971b). Słownik artystów Polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966): malarze, rzeźbiarze, graficy. T. 2. IS PAN, Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Markiewicz, M. (1992). Grupa Krąg. W A. Wojciechowski (Red.), Polskie życie artystyczne w latach 1945–1960 (s. 33–34). PWN.
Mortkowiczowa, J. (1904). Wychowanie estetyczne. G. Centnerszwer i S-ka.
Mortkowicz-Olczakowa, H. (1962). Pod znakiem kłoska. PIW.
Nawrot-Borowska, M. (2018). Obrazki z dziecięcego świata. Dziecko i dzieciństwo na materiałach ikonograficznych w publikacjach adresowanych do dzieci z drugiej połowy XIX i początku XX wieku – wybrane problemy. Ars Educandi, 15, 98–109.
Silverman, D. (2009). Interpretacja danych jakościowych. PIW.
Smolik, P. (1938–1939). Złoty okres ilustracji książkowej II połowy XIX wieku. Grafika, 3–4, b.s.
Treter, M. (1924–1925). Stanisław Dębicki (1866–1924). Sztuki Piękne, 1924/25, 25.
Wiercińska, J. (1986). Sztuka książki. PWN.
Wincencjusz-Patyna, A. (2008). Stacja Ilustracja. Polska ilustracja książkowa 1950–1980. Artystyczne kreacje i realizacje. Wyd. ASP.
Wroczyński, R. (1958). Pedagogika pozytywizmu warszawskiego. Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Żołądź-Strzelczyk, D. (2006). Dziecko w dawnej Polsce. Wydawnictwo Poznańskie.
Źródła (wybór)
Chęciński, J. (1886). Dzień grzecznego Władzia w rymowanych ustępach opowiedziany dziatwie z dodaniem różnych wierszyków, Gebethner i Wolff. wyd. II.
Dzieje Polski w dwudziestu czterech obrazach Władysława L. Anczyca (1898). Gebethner i Wolff.
Jachowicz, S. (1914). Bajki i powiastki (z 24 drzeworytami wedle rysunków J. Kossaka, W. Gersona, H. Picarda, H. Pilastego). J.M. Himmelblau.
Konopnicka, M. (1931). Jak się dzieci w Bronowie bawiły. Gebethner i Wolff.
Orsza, H. (1907). Z życia królowej Jadwigi. Opowiadanie historyczne. Skład Główny Księgarnia Polska J. Sikorskiego.
Ostrowska, B. (1904). Książeczka Halusi. Towarzystwo Nakładowe.
Przyborowski, W. (1924). Lelum Poleum. Opowiadania historyczne z X wieku. Wyd. św. Wojciecha. wyd. III.
Rydel, L. (1904). Bajka o Kasi i królewiczu. Towarzystwo Wydawnicze.
Weryho, M. (1901). Las. Gebethner i Wolff.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2023.42.2.225-239
Data publikacji: 2023-08-28 15:05:00
Data złożenia artykułu: 2023-06-06 14:32:26
Statystyki
Wskaźniki
Prawa autorskie (c) 2023 Anna Izabela Boguszewska
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.