Generalne klauzule odsyłające – ujęcie teoretycznoprawne

Leszek Leszczyński

Streszczenie w języku polskim


Generalna klauzula odsyłająca może być zdefiniowana jako część normy, zrekonstruowana z tekstu normatywnego, upoważniająca sąd do powołania się na pozaprawne kryteria podczas określania podstawy decyzji stosowania prawa. Tradycja występowania takich konstrukcji w europejskich porządkach prawnych oraz ich obecność we wszystkich gałęziach prawa, należących zarówno do prawa prywatnego, jak i prawa publicznego, powoduje, że mają one uniwersalny charakter. Prawodawca, formułując klauzulę, wskazuje na wolę otwarcia argumentacji prawnej, przenosząc ustalenie jej treści na sądownictwo, wiążące klauzulę z wartościami moralnymi, politycznymi czy gospodarczymi. Sposób, w jaki klauzule są stosowane oraz w jaki jest ustalana ich treść czy też rodzaj i zakres wpływu, jaki klauzule mają w procesie stosowania prawa, wzmacnia rolę aksjologii w wykładni prawa, różni się jednak w zależności od takich czynników, jak typ procesu decyzyjnego oraz, szczególnie istotny w kontekście całości niniejszego tomu, rodzaj gałęzi prawa, w jakiej klauzule funkcjonują.


Słowa kluczowe


generalna klauzula odsyłająca; gałęzie prawa; wykładnia i stosowanie prawa

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Bartel W.M., Z dziejów angielskiej equity, „Czasopismo Prawno-Historyczne” 1964, t. 16, z. 1.

Dżorbenadze S.M., O kształtowaniu się radzieckiego ustawodawstwa i radzieckiej nauki prawa, „Państwo i Prawo” 1978, z. 12.

Grzybowski S., Struktura i treść przepisów prawa cywilnego odsyłających do zasad współżycia społecznego, „Studia Cywilistyczne” 1965, t. 6.

Hedemann J.W., Die Flucht in die Generalklauseln. Eine Gefahr fur Recht und Staat, Tubingen 1933.

Hoecke M. Van, Law as Communication, Oxford 2002.

Kaufmann A., Rechtsphilosophie und Nationaliamus, „Archiv fur Rech- und Sozialphilosophie” (Sonderdruck – b.d.w.).

Korybski A., Alternatywne rozwiązywanie sporów w USA, Lublin 1993.

Leszczyński L., Klauzule generalne w stosowaniu prawa, Lublin 1986.

Leszczyński L., Stosowanie generalnych klauzul odsyłających, Kraków 2001.

Leszczyński L., Tworzenie generalnych klauzul odsyłających, Lublin 2000.

Leszczyński L., Wykładnia operatywna (podstawowe właściwości), „Państwo i Prawo” 2009, z. 6.

Łętowska E., Funkcjonowanie prawa cywilnego (uwagi z perspektywy czterdziestolecia), „Państwo i Prawo” 1984, z. 4.

Rumelin M., Die Billigkeit im Recht, Tubingen 1921.

Stelmachowski A., Klauzule generalne w kodeksie cywilnym, „Państwo i Prawo” 1965, z. 1.

Stelmachowski A., Wstęp do teorii prawa cywilnego, Warszawa 1984.

Stubenrauch M., Commentar zum osterreichischen allgemeinen burgerlichen Gesetzbuch, Wien 1898.

Taubenschlag R., Rzymskie prawo prywatne, Warszawa 1969.

Tuor P., Das Schweizerische Zivilgesetzbuch, Zurich 1934.

Wąsek A., Prawo karne – minimum moralności?, „Annales UMCS. Sectio G” 1984, Vol. 31.

Wolter A., Prawo cywilne. Cześć ogólna, Warszawa 1977.

Wróblewski J., Wartości a decyzja sądowa, Wrocław 1973.

Zieliński T., Klauzule generalne w prawie pracy, Warszawa 1988.

Ziembiński Z., Moralność jako czynnik kształtujący stosowanie prawa, „Etyka” 1969, z. 2.

Ziembiński Z., Stan dyskusji nad problematyką klauzul generalnych, „Państwo i Prawo” 1989, z. 3.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/g.2016.63.2.11
Data publikacji: 2016-12-21 12:16:46
Data złożenia artykułu: 2016-03-21 10:59:16


Statystyki


Widoczność abstraktów - 3995
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 1015

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2016 Leszek Leszczyński

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.