Strategie samoregulowanego uczenia się studentów pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej

Streszczenie w języku polskim

Wprowadzenie: Podstawą rozwoju zawodowego jest umiejętność zarządzania własnym procesem uczenia się. Dlatego tak ważne jest, aby przyszli nauczyciele rozwijali tę umiejętność w trakcie studiów, aby mogli osiągać sukcesy zawodowe i przekazywać wiedzę w tym zakresie swoim uczniom.

Cel badań: Celem badań jest określenie, jakie strategie regulujące proces uczenia się są stosowane przez nauczycieli początkujących w celu poprawy ich osiągnięć w nauce.

Metoda badań: Badania mają charakter jakościowy. Kwestionariusz został stworzony na podstawie oksfordzkiej typologii strategii uczenia się, koncepcji samodzielnego uczenia się Paris i Paris, Ledzińskiej oraz opisu samoregulujących strategii uczenia się Zimmermana.

Wyniki: Analiza uzyskanych wyników pozwala na określenie występowania czterech typów samoregulujących się strategii uczenia się wśród nauczycieli wychowania przedszkolnego i edukacji wczesnoszkolnej. Studenci posługują się głównie strategiami organizacyjnymi i nadzorującymi. Studenci mają najmniejsze doświadczenie w stosowaniu strategii społecznych do wspólnego uczenia się i strategii afektywnych do radzenia sobie ze stresem.

Wnioski: Istnieje ogromna potrzeba edukowania studentów, jak używać i rozwijać strategie samoregulacji, które można przekazać uczniom. Szczególnie ważne jest zwrócenie większej uwagi na strategie społeczne i afektywne podczas studiów pedagogicznych, ponieważ są one słabo rozwinięte, ale kluczowe dla radzenia sobie ze stresem i rozwijania umiejętności pracy w grupie podczas studiów pedagogicznych.