Edukacja zdrowotna w kształceniu językowym w świetle analizy podstawy programowej i podręczników do nauki języków obcych

Agnieszka Buczak

Streszczenie w języku polskim


Zgodnie z aktualną podstawą programową wiodącą rolę w szkolnej edukacji zdrowotnej pełni przedmiot wychowanie fizyczne. W celu zapewnienia większej efektywności kształcenia treści prozdrowotne powinny być stale obecne w innych przedmiotach szkolnych. Doskonałe warunki do realizacji edukacji zdrowotnej stwarzają lekcje języka obcego. Wskazuje na to nie tylko podstawa programowa tego przedmiotu, ale także sugestie metodyków, a przede wszystkim analiza podręczników dopuszczonych do użytku w szkołach. Sposób realizacji edukacji zdrowotnej w ramach języka obcego nowożytnego zależy w dużej mierze od decyzji nauczyciela. Należy zatem uwrażliwić dydaktyków, a zwłaszcza studentów filologii obcych o specjalności nauczycielskiej na konieczność zintegrowania treści prozdrowotnych z programem kształcenia językowego. Badania międzynarodowe wykazały, że taka praktyka służy nie tylko poprawie zdrowia uczniów, ale także zwiększeniu ich osiągnięć szkolnych uczniów.


Słowa kluczowe


edukacja zdrowotna, kształcenie językowe, podstawa programowa, nauczyciele

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Jourdan D., 2011, Health education in schools. The challenge of teacher training. Saint-Denis, National Institute for Prevention and Health Education.

Lista podręczników dopuszczonych do użytku w roku szkolnym 2015/2016 [pozyskano z: http://men.gov.pl/podreczniki/dopuszczone_lista1.php, dostęp: 10.11.2015].

Nowak P. F., 2012, Realizacja edukacji zdrowotnej w szkole w opiniach nauczycieli. „Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu”, t. 18 (3), 171–175.

Podstawa programowa z komentarzami, 2008, Tom 3. Języki obce w szkole podstawowej, gimnazjum i liceum. Warszawa, MEN.

Pośpiech J., 2009, O reformowaniu wychowania fizycznego – refleksje zamiast polemiki. „Zdrowie – Kultura Zdrowotna – Edukacja”, t. 4, 159–163.

Skirmuntt G., 2009, Dlaczego w nowej podstawie programowej nie ma ścieżek edukacyjnych? Materiały Edukacyjne ORE. Warszawa, CODN .

Suwiński E., 2013, Zadania edukacji zdrowotnej w rozwijaniu umiejętności życiowych. „Zeszyty Naukowe WSHE”, t. 37, 113–119.

Syrek E., 2009, Promocja zdrowia poprzez edukację zdrowotną w systemie kształcenia ogólnego dzieci i młodzieży – współczesna potrzeba i konieczność. „Zdrowie – Kultura Zdrowotna – Edukacja. Perspektywa społeczna i humanistyczna”, t. 3, 17–24.

Szpotowicz M., 2014, Edukacja zdrowotna w podstawie programowej różnych przedmiotów – Język obcy nowożytny. W: B. Woynarowska (red.), Organizacja i realizacja edukacji zdrowotnej w szkole. Poradnik dla dyrektorów szkół i nauczycieli szkół podstawowych. Warszawa, ORE, 87–91.

Woynarowska B, 2010, Edukacja zdrowotna. Podręcznik akademicki. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Woynarowska B., 2002, Kształtowanie umiejętności życiowych u dzieci i młodzieży — wyzwania dla szkoły. „Chowanna”; t. 1 (18), 57–69.

Woynarowska B., 2008, Edukacja zdrowotna w szkole w Polsce. Zmiany w ostatnich dekadach i nowa propozycja. „Problemy Higieny i Epidemiologii”, t. 89 (4), 445–452.

Woynarowska B., 2014, Status i miejsce edukacji zdrowotnej w podstawie programowej kształcenia ogólnego. W: B. Woynarowska (red.), Organizacja i realizacja edukacji zdrowotnej w szkole. Poradnik dla dyrektorów szkół i nauczycieli szkół podstawowych. Warszawa, ORE, s. 20–21.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2016.35.3.241
Data publikacji: 2017-06-07 13:31:21
Data złożenia artykułu: 2016-05-17 13:02:56


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1152
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 581

Wskaźniki





Prawa autorskie (c) 2017 Agnieszka Buczak

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.