Przygotowanie studentów i nauczycieli wychowania fizycznego do pracy z dziećmi z chorobą nowotworową

Streszczenie w języku polskim

Nauczyciel wychowania fizycznego we współczesnej szkole powinien posiadać szereg kompetencji do pracy z uczniem z chorobą przewlekłą, w tym z uczniem po zakończonej terapii przeciwnowotworowej. Rola aktywności fizycznej dla ozdrowieńców z choroby nowotworowej jest ogromna. Dlatego też uczeń ten nie powinien być zwalniany z uczestnictwa w szkolnym wychowaniu fizycznym, ale należy dołożyć wszelkich starań, aby aktywność fizyczna stała się elementem jego stylu życia do późnej starości. Celem badań jest diagnoza stanu przygotowania studentów i nauczycieli wychowania fizycznego do pracy z dzieckiem po zakończonym leczeniu przeciwnowotworowym. Grupę badanych stanowiło 172 nauczycieli wychowania fizycznego oraz 672 studentów kończących studia wychowania fizycznego. W badaniach posłużono się autorskim kwestionariuszem ankiety. Respondenci nie czują się przygotowani do pracy z dzieckiem po chorobie nowotworowej i niemal wszyscy chcieliby poszerzać swoją wiedzę w tym zakresie. Połowa badanych nie zna roli aktywności fizycznej w życiu ozdrowieńców, a około 30% nie wie, czy dzieci po zakończonej kuracji przeciwnowotworowej mogą uczestniczyć w wychowaniu fizycznym. Należy wprowadzić zmiany w procesie kształcenia nauczycieli wychowania fizycznego, aby przygotować ich do pracy z dzieckiem po chorobie nowotworowej. Należy stworzyć ofertę szkoleń podnoszących kompetencje nauczycieli wychowania fizycznego do pracy z dzieckiem z chorobą przewlekłą.