Ważny wkład do badań nad dziedzictwem kulturowo-językowym Podlasia. Kulturowo-językowe dziedzictwo Podlasia, red. Nina Barszczewska, Mikołaj Chaustowicz, Mikołaj Timoszuk, Warszawa: Katedra Białorutenistyki Uniwersytetu Warszawskiego, 2016, t. 1–300 s., t. 2 – 399 s., t. 3–411 s.

Streszczenie w języku polskim

Projekt Kulturowo-językowe dziedzictwo Podlasia (K-JDP) był realizowany w Katedrze Biało­rutenistyki Uniwersytetu Warszawskiego od stycznia 2013 roku. Jego realizacja była możliwa dzięki uzyskaniu grantu finansowego w ramach programu Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą Narodowy Program Rozwoju Humanistyki (2012-2016). Celem projektu było "zbadanie polsko-wschodniosłowiańskiej interferencji językowej i historyczno-kulturowej, natomiast dodatkowym wymiarem – prześle­dzenie zachowania się społeczności bilingwalnej w warunkach wielokulturowości pogranicza, na przykład koniecz­ności wyboru odpowiedniego języka w różnych sytuacjach społecznych" (K-JDP, t. 1, s. 9). Recenzowane trzytomowe opracowanie stanowi istotny wkład w badanie gwar wschod­niosłowiańskich Białostocczyzny, a tym samym polsko-wschod­niosło­wiań­skiego pogranicza językowego i kulturowego. Niewątpliwie jest to najwar­toś­ciowsze opracowanie dotyczące gwar i kultury wschodnich Słowian zamieszkujących wschod­nią część Białostocczyzny od chwili ukazania się wielotomowego dzieła, jakim jest Atlas gwar wschodniosłowiańskich Białostocczyzny (t. 1-10, 1980-2009). Opracowanie Kulturowo-języko­we dziedzictwo Podlasia nie tylko rozszerza dotych­czasową wiedzę o gwarach i kulturze wschodniosłowiańskiej ludności wschod­niej Białostocczyzny, ale także po­zwala na prześledzenie zmian, jakie zaszły w gwa­rach, obrzę­dach i tradycjach za­mieszkującej teren wschodniej Białostocczyzny ludności po­cho­dzenia rus­kiego w ciągu ostatnich czterdziestu lat.

       Recenzowane opracowanie jest skierowane nie tylko do badaczy reprezentujących różne dziedziny – językoznawców, folklorystów, historyków, socjologów, kulturo­znaw­­ców, religio­znawców itp., którzy prowadzą badania synchroniczne i dia­chro­niczne nad językiem i kulturą ludności wschodniosłowiańskiej Białostocczyzny wschodniej, lecz także do wszystkich osób zain­teresowanych procesem przenikania się języków i kultur na terenach pogranicznych.