Wybrane oceny przewodników po zasobach archiwów państwowych w polskich czasopismach naukowych z lat 1959–2017

Streszczenie w języku polskim

W niniejszym tekście skoncentrowano się na wybranych recenzjach naukowych przewodników po zasobach archiwów państwowych w polskich czasopismach naukowych. Kwerendę przeprowadzono w czasopismach: „Archeion”, „Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne”, „Archiwista Polski” i „Archiwa – Kancelarie – Zbiory”. Ponadto wykorzystano pojedyncze recenzje przewodników po zasobach archiwów znajdujące się w „Zapiskach Historycznych”, „Przeglądzie Zachodnio-Pomorskim”, „Rocznikach Dziejów Społecznych i Gospodarczych”, „Kwartalniku Historii Kultury Materialnej” oraz „Roczniku Biblioteki Narodowej”. Przeanalizowano łącznie 18 recenzji 11 przewodników po zasobie archiwum, które wydawano w latach 1958–2016. Same recenzje ukazywały się w latach 1959–2017.

Analizując przewodniki po zasobie archiwum, mamy do czynienia z materią niezwykle delikatną i trudną do jednoznacznej oceny. Każdorazowo były to opracowania bardzo obszerne, będące często wynikiem paroletnich i czasochłonnych prac wieloosobowych zespołów. Pytanie o to, czy jest we współczesnym świecie jeszcze miejsce dla tradycyjnych książkowych przewodników po zasobie archiwum, będzie chyba długo pytaniem otwartym. Prace nad przewodnikami w formie tradycyjnej stanowią dla wszystkich archiwów zawsze niepowtarzalny moment i duże wyzwanie. Wiążą się one każdorazowo z intensyfikacją opracowywania, pozwalają na poprawienie i ujednolicenie ewidencji archiwalnej, a także dopracowanie dotychczasowej informacji na temat zasobu archiwum. Analizowane recenzje przewodników po zasobie archiwum pokazują, jak dużo jest możliwości potknięcia się w tych pracach.