Уездный начальник как институт управления и аккультурации (на материалах юго-восточной окраины Российской империи 2-й половины XIX – начала XX века)

Streszczenie w języku polskim

В статье с позиций имперской политики аккультурации анализируется деятельность уездных начальников – специфического института власти, существовавшего в казахской степи с 1868 по 1917 гг. Показано, что с момента появления уездный начальник являлся ключевой фигурой в управлении степными областями юго-восточной окраины России. Его полномочия напрямую были связаны не только с налаживанием эффективного управления на местах, но и с реализацией политики аккультурации местного населения. Исследование выполнено при поддержке Российского научного фонда (проект № 17-18-01008).

W artykule poddano analizie, z perspektywy imperialnej polityki akulturacji, działalność naczelników powiatu, czyli specyficznej instytucji do sprawowania władzy, która istniała w Stepie Kazachskim od 1868 r. do 1917 r. Wyjaśnione zostało, iż od chwili pojawienia się naczelnik powiatu stał się kluczową figurą w zarządzaniu obwodami stepowymi południowo-wschodnich peryferii Rosji. Jego pełnomocnictwa były bezpośrednio związane nie tylko z wprowadzaniem efektywnego samorządu, ale również z realizacją polityki akulturacji miejscowej ludności. Badania zrealizowano przy wsparciu Rosyjskiego Funduszu Naukowego (projekt nr 17-18-01008).