Znaczenie wzoru osobowego nauczyciela w kształtowaniu zawodowym adeptów

Joanna M. Łukasik

Streszczenie w języku polskim


Wzory osobowe mają duży wpływ na formowanie się młodego człowieka, w tym również kandydata do zawodu nauczyciela. Wynika to z rozwojowej potrzeby posiadania wzorca w zakresie formowanego systemu wartości, postaw, zachowań i cech osobowych. Posiadanie wzorców osobowych jest też ważne z perspektywy kształcenia do zawodu nauczyciela, rozwoju kompetencji zawodowych oraz kształtowania się tożsamości. W artykule skoncentrowano się na wzorach osobowych nauczycieli obecnych w doświadczeniach osobistych kandydatów do tego zawodu. Celem badań było określenie wzorca nauczyciela (kategorie i cechy w obrębie celów życiowych, motywów działań i zachowań oraz cech osobowych) obecnego w życiu przyszłych nauczycieli szkół artystycznych. Z przeprowadzonych badań wynika, że studenci uczelni artystycznej posiadają wciąż obecne i warunkujące rozwój wzorce osobowe w postaci nauczycieli ze szkół artystycznych.


Słowa kluczowe


nauczyciel; wzór osobowy; kształcenie do zawodu nauczyciela; kompetencje zawodowe; tożsamość

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Bocheński, J.M. (1993). Logika i filozofia. Wybór pism. Warszawa: PWN.

Dróżka, W. (1997). Młode pokolenie nauczycieli. Kielce: Wydawnictwo WSP.

Dróżka, W. (2002). Nauczyciel, autobiografia, pokolenia. Kielce: Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej.

Dróżka, W. (2005). Nauczycielska dojrzałość. Pamiętniki średniego pokolenia nauczycieli 2004. Kielce: Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej.

Dróżka, W. (2008). Generacja wielkiej zmiany. Studium autobiografii średniego pokolenia nauczycieli polskich 2004. Kielce: Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej.

Dudzikowa, M. (1995). Autorytet nauczyciela w opinii uczniów. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, (8), 3–11.

Dudzikowa, M. (2006). Aura emocjonalna wokół pojęcia i potrzeby autorytetu. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, (5), 52–60.

Dudzikowa, M. (2008). Autorytet jest zawsze relacją. Psychologia w Szkole, (3), 3–11.

Dudzikowa, M. (2010). Autorytet z klamką w tle. Głos Pedagogiczny, (16), 8–12.

Dylak, S. (2007). W cieniu własnej wiedzy – między pewnością a bezradnością wychowawcy. W: M. Dudzikowa, M. Czerepaniak-Walczak (red.), Wychowanie. Pojęcia, procesy, konteksty (T. 3; s. 43–65). Gdańsk: GWP.

Flick, U. (2010). Projektowanie badania jakościowego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Jagiełła, J. (2008). O autorytecie w poszukiwaniu punktu odniesienia. Kraków: Znak.

Jazukiewicz, I. (2009). Autorytet mistrza. W: A. Szudra, K. Uzar (red.), Personalistyczny wymiar filozofii i wychowania (s. 303–311). Lublin: Wydawnictwo KUL.

Kulka, B. (1998). O potrzebie edukacji aksjologicznej. W: T. Lewowicki, A. Zając (red.), O przemianach w edukacji (s. 229–242). Rzeszów: Wydawnictwo WSP.

Kwaśnica, R. (2010). Wprowadzenie do myślenia o nauczycielu. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika (T. 2; s. 291–319). Warszawa: PWN.

Kwiatkowski, S.T. (2018). Uwarunkowania skuteczności zawodowej kandydatów na nauczycieli wczesnej edukacji. Studium teoretyczno-empiryczne. Warszawa: Wydawnictwo ChAT.

Legowicz, J. (1975). O nauczycielu. Filozofia nauczania i wychowania. Warszawa: PWN.

Łobocki, M. (1983). Ideał moralny i wzór osobowy w procesie wychowawczym. Lubelski Rocznik Pedagogiczny, 11, 62–68.

Łukasik, J.M. (2021a). Konkursy pamiętnikarskie w pedeutologii. Tradycje, tendencje, perspektywy badań. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Pedagogicznego.

Łukasik, J.M. (2021b). Motywy wyboru zawodu nauczyciela przez studentów uczelni artystycznych. Edukacja Ustawiczna Dorosłych, (1), 63–75.

Ossowska, M. (1958). Moralność mieszczańska. Warszawa: PiW.

Paszkiewicz, A. (2012). Kryzys autorytetu nauczyciela. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, (5), 25–31.

Piwowarski, R. (2018). Prestiż i zarobki polskich nauczycieli. Ruch Pedagogiczny, 2, 34–53.

Piwowarski, R. (2020). Czy praca nauczycieli jest ceniona? W: J. Madalińska-Michalak, A. Wiłkomirska (red.), Pedagogika i edukacja wobec kryzysu zaufania, wspólnotowości i autonomii (s. 267–286). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego. DOI: https://doi.org/10.31338/uw.9788323542957.pp.267-286

Rynio, A. (2011). Współczesna pedagogika a autorytet. W: M. Bajan, S.J. Żurek (red.), Etyka nauczyciela (s. 25–42). Lublin: Wydawnictwo KUL.

Rynio, A. (2017). Wzory osobowe a budowanie autorytetu nauczyciela i wychowawcy. W: I. Jazukiewicz, E. Rojewska (red.), Sprawności moralne a przestrzenie pedagogiczne (s. 15–44). Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.

Sośnicki, K. (1958). Autorytet a wychowanie. Nasza Szkoła, (10), 29–31.

Szymański, M.J. (2021). Edukacja w zmieniającym się społeczeństwie. Warszawa: Difin.

Wagner, I. (2005). Stałość czy zmienność autorytetów. Pedagogiczno-społeczne studium funkcjonowania i degradacji autorytetu w zmieniającym się społeczeństwie. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Więckowska, E. (2009). Czym jest autorytet? W: M. Bednarska (red.), O autorytecie w wychowaniu i nauczaniu (s. 10–23). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2021.34.4.139-152
Data publikacji: 2022-03-02 18:21:15
Data złożenia artykułu: 2021-10-04 10:55:58


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1418
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF - 1408

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2022 Joanna M. Łukasik

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.