Pedagogiczne elementy adaptacji (kierowanej) społeczno-zawodowej nowych pracowników

Streszczenie w języku polskim

Obiektywne warunki kształcenia zawodowego w szkolnictwie i specyfika pracy zawodowej rodzą konieczność zorganizowania dla zatrudnianych osób działań adaptacyjnych. Adaptacja to intencjonalny proces edukacyjny i wychowawczy. Jest ona początkiem długiego, wieloetapowego procesu rozwoju zawodowego pracowników. Jej zakres sprowadza się do czterech obszarów działań: a) przystosowanie nowego zatrudnionego do środowiska społecznego (pracowników) zakładu pracy, b) wdrożenie go do efektywnego wykonywania pracy, c) wtajemniczanie w działalność społecznych agend (samorządu pracowniczego, związków zawodowych, kół hobbystów) zakładu pracy, d) dostosowanie do warunków organizacyjnych (pora pracy, długość czasu pobytu na stanowisku pracy, terminowość i dyscyplina pracy) wykonywanej pracy. Cechą współczesnej adaptacji jest traktowanie adaptowanych pracowników jako potencjalnej siły zdolnej do poprawy funkcjonowania i rozwoju zakładu pracy. W poszczególnych zakładach pracy należy ją rozpoczynać od opracowania zakładowego programu adaptacji, a następnie realizować ją w sposób przemyślany. Podstawową strategią adaptacji jest dokształcanie i doskonalenie zawodowe pracowników realizowane w wielu stale różnicujących się i doskonalonych formach.