Wybrane prawa kobiet przestępczyń w świetle polskich i międzynarodowych uregulowań prawnych na tle teorii przestępczości

Streszczenie w języku polskim

W artykule postawiono tezę o szczególnie niekorzystnej sytuacji kobiet przestępczyń na rynku pracy. Potraktowano to jako negatywną przesłankę efektywnej resocjalizacji. Dowód na słuszność tezy przeprowadzono poprzez wybiórczą prezentację koncepcji wyjaśniających specyfikę przestępczości kobiet, a także trudności w ich resocjalizacji, co wiąże się z nierównym traktowaniem na rynku pracy. Od czasu przystąpienia Polski do Unii Europejskiej sytuacja kobiet związana z równym traktowaniem i dyskryminacją w miejscu pracy znacznie się poprawiła, wciąż jednak pozostaje wiele do zrobienia. Jeśli chodzi o przepisy prawne, kobietom zapewnia się solidną ochronę, lecz nadal istnieje wiele obszarów zaniedbanych. Występuje zwłaszcza duża nierównowaga pomiędzy prawami matek i ojców do urlopu rodzicielskiego, co utrwala stereotyp kobiet jako matek pozostających w domu oraz stawia je w niekorzystnej sytuacji w zakresie dostępu do pracy i rozwiązania stosunku pracy, awansu itp. Pracodawcy postrzegają kobiety jako bardziej kosztorodne i mniej produktywne w pracy niż mężczyźni, co negatywnie wpływa na możliwości zatrudniania kobiet. W artykule podjęto próbę wykazania, że sama zmiana prawa nie jest wystarczająca, gdyż nie zapewnia pełnej i skutecznej ochrony przed dyskryminacją ze względu na płeć w miejscu pracy (co szczególnie widoczne jest w przypadku kobiet przestępczyń). Zmiana postrzegania kobiet przez społeczeństwo ma kluczowe znaczenie, jeśli ich prawa mają być w pełni realizowane. Co więcej, kobiety same muszą znać zakres swoich praw i być gotowe do korzystania z nich bez obawy o bycie dyskryminowanymi w miejscu pracy ze względu na płeć i kryminalną przeszłość.